Clusterhoofdpijn

Clusterhoofdpijn is een niet zo vaak voorkomende, maar ernstige vorm van hoofdpijn. Het betreft een vrij onbekende aandoening en het duurt vaak lang voordat de diagnose wordt gesteld, omdat patiënten zelden tijdens een aanval door een arts worden gezien. Bovendien wordt de hoofdpijn vaak voor bijholteontsteking, migraine of een tandheelkundig probleem aangezien. De hoofdpijn is echter op basis van het beeld vaak goed te herkennen. In de meeste gevallen is een goede behandeling voorhanden.
Clusterhoofdpijn wordt gekenmerkt door aanvallen van eenzijdige, zeer heftige, veelal borende pijn rond het oog uitstralend naar de slaapstreek of kaakhoek. De pijn gaat gepaard met een rood oog, tranen, een loopneus of juist een verstopte neus. De aanvallen duren tussen 15 en 180 minuten, meestal 30 tot 60 minuten. De patiënt beschrijft de pijn alsof het oog eruit gedrukt wordt of dat er met messen in het oog gestoken wordt. De meeste patiënten hebben tijdens de aanvallen bewegingsdrang waarbij zij over de grond kruipen, met het hoofd tegen de muur bonken, op en neer lopen of zittend op een stoel heen en weer bewegen. Sommige patiënten zijn tijdens een aanval agressief of raken radeloos van de pijn. De aanvallen kunnen de hele dag optreden, maar doen zich vaak s nachts voor: de patiënt wordt wakker van de pijn, soms meerdere keren per nacht. Vaak komen de aanvallen rond een vast tijdstip van de dag of nacht, zodat de patiënt er de klok op gelijk kan zetten.
Bij de meerderheid van de patiënten treden de aanvallen op gedurende enkele weken tot maanden (clusters) met aanvalsvrije perioden van weken tot maanden of jaren.

Niet misselijk
Clusterhoofdpijn komt meer bij mannen voor dan bij vrouwen en kan op elke leeftijd beginnen, meestal echter tussen het 20e en het 40e levensjaar.
De diagnose kan meestal op grond van het verhaal gesteld worden. Uit recent onderzoek blijkt echter dat de tijd tussen de eerste aanval en de diagnose gemiddeld 3 jaar bedraagt. In de eerste instantie wordt vaak aan migraine, bijholteontsteking of een tandheelkundig probleem gedacht. Patiënten ondergaan nogal eens ten onrechte een KNO-operatie of een kiesextractie. De hoofdpijn gaat zelden gepaard met misselijkheid of braken en onderscheidt zich hiermee van migraine. Ook onderscheidt het zich van aangezichtspijn, waarbij de aanvallen wel heftig zijn, maar slechts enkele seconden aanhouden en vaak worden uitgelokt door bewegen of aanraken van de kaak.

Behandeling
Wat betreft de behandeling zijn gewone pijnstillers vrijwel nooit effectief. Het middel van eerste keus is het inhaleren van 100% zuurstof door een kapje, gedurende 15 minuten. De meerderheid van de patiënten heeft binnen enkele minuten baat. Nadeel is dat de praktische uitvoerbaarheid soms problemen geeft. Een ander middel bij de behandeling van acute gevallen is het antimigrainemiddel sumatritan, dat tijdens het begin van de aanval onderhuids geïnjecteerd wordt. Om de frequentie van de aanvallen te verlagen of te stoppen wordt verapamil voorgeschreven.
Omdat het inzicht in werkelijke oorzaak grotendeels ontbreekt, is gerichte oorzakelijk therapie niet voorhanden. Bovengenoemde patiënt reageerde uitstekend op ingesteld zuurstoftherapie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen