Vergeving van de zonden (1)

Gewoon 'geloven'??
Als ik nou eens bij je binnen zou komen en zeggen: 'Nou, dat is toch niet zo heel moeilijk. Er staat toch in de Bijbel (1 Joh. 1:9): „Indien wij onze zonden belijden. Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve..."? Dus vertrouw daar maar op. Beleden zonden zijn volgens dit bijbelwoord vergeven zonden.' Wat zou dan jouw reactie zijn? Uit je vraag meen ik te proeven dat je er zó toch niet gerust op bent. Alsof de zaken zo 'simpel' zijn. En terecht!! Het kan zo heel goedkoop zijn om op zo'n manier te gaan rekenen op vergeving. Het klinkt heel bijbels: 'Belijd je zonden, dan vergeeft God ze, en dan mag je een schoon leven beginnen.' Ja, dat moet je dan geloven. Maar het klinkt inderdaad al te veel als een rekensom: begane zonden - beleden zonden = vergeven zonden. Ik ben blij dat je zo de vergeving van zonden niet kunt beredeneren. Dat geeft ten diepste ook geen echte vrede. Het is dan iets dat je jezelf aanpraat (of anderen je aangepraat hebben). Maar dan nu aan jou de vraag: Waarom wil je dat zo graag weten? Vind je dat wel een prettig idee, omdat je begrepen hebt dat jouw zonde Gods toorn oproept over jouw leven, en is dat een onveilig gevoel? En als je nu eens zou merken dat God de zonden die je beleden hebt, vergeeft..., zou je dan gemakkelijker gaan zondigen of krijg je er dan een nog grotere hekel aan?

Wat zijn jouw zonden?
Misschien begin je wel helemaal aan de verkeerde kant van de vraag. Je wilt merken dat ze vergeven zijn. En dat is begrijpelijk. Toch gaat daar een andere vraag aan vooraf. Om het in de trant van jouw vraag te doen: 'Hoe merk je dan dat jouw fouten zonden zijn?' Ben je tot die ontdekking gekomen, en hoe dan? Ik bedoel hiermee dat je, voordat je kunt weten of je zonden vergeven zijn, je eerst overtuigd wordt van wat zonde is. Of om het 'nog eens anders te zeggen: er is geen schuldvergeving zonder schuldontdèkking en schuldbelijdenis. De vraag die je eerst onder ogen moet zien is: Waarom heb ik vele malen gebeden en mijn fouten in mijn gebed genoemd? Als de Heilige Geest je zo gaat onderwijzen vanuit de Bijbel, dan krijg je ook het besef van wat zonde is: het krenken, het beledigen, het verachten, het haten van God. Je wordt overtuigd van het feit dat God goed is en jij vanwege je zonden slecht. Bovendien ga je ook zien dat al die 'fouten' het gevolg zijn van een 'foute', dat wil zeggen verkeerde natuur Je hart is een onreine bron. Dus je hebt niet slechts vergeving nodig van een heleboel zonden, maar van je hele zondaarsbestaan. Juist als Gods liefde je hart aanraakt, wordt de zonde zo erg. Weet je, dan ga je ook erkennen dat God geen onrecht zou doen als Hij geen enkele zonde zou vergeven. Je bent strafwaardig (zoals de moordenaar aan het kruis beleed).

Waar zijn jou zonden?
Nu is de Bijbel heel duidelijk ten aanzien van de vraag waar je zonden zijn. Die draag je zelf met alle gevolgen van dien... óf Christus heeft ze op Zich genomen en je schuld verzoend. En hoe kom je daarachter? Twee dingen noem ik nog heel kort. Allereerst dat de schuldvergeving iets is dat in de hemel plaatsvindt door God. Hij als jouw Rechter is de Enige Die je vrij kan spreken van schuld en straf. Dat kan Hij doen op grond van het feit dat een Ander, Jezus Christus, die schuld en straf gedragen heeft, zodat Hij wettig vrij kan spreken. Jouw vraag is dan: Hoe kan ik weten of mijn zonden zo ook vergeven zijn? Dus hoe kom ik daarachter op de aarde? Kijk, daar heeft de Heere nu de verkondiging van het Woord voor gegeven. Daarin wordt de brief voorgelezen van de vrijspraak. Hoe weet je dan of in die brief jouw naam ook voorkomt? Dat betekent dus dat jij jezelf onder de rij ter dood veroordeelden schaart. Is dat zo?! Luister dan goed als de brief voorgelezen wordt en als je die zelf mag lezen in je Bijbeltje. Want dat is het werk van de Heilige Geest: jouw naam noemen. Ik kan het ook anders zeggen: zó mag je vluchten tot deze Zaligmaker. De vergeving van zonden ontvang je door het geloof Dat is de bedelaarshand die zo de brief van de vrijspraak aan zijn hart drukt. En denk dan niet dat je, als je dat één keer mocht geloven, boven het schuld belijden uitgroeit. Nee, de Heere Jezus J ^ leerde het als een dagelijks gebed: „En vergeef ons onze ™ schulden..." En naar de mate van je geloof mag je verzekerd zijn van de vergeving van zonden, van alle zonden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen