Is er vrucht?

Er was weer een jaar voorbijgegaan, zonder dat de vijgenboom vrucht had gedragen. Dat was nu al een aantal jaren achtereen zo gegaan. Wat heeft die boom dan nog voor nut? Hij kan net zo goed omgehakt worden. Hij beslaat immers nutteloos de grond. Dus... het vonnis wordt geveld: Houw hem uit! Maar de wijngaardenier is het er nog niet mee eens. Hij heeft hart voor alles wat er in zijn wijngaard staat. Ook voor die onvruchtbare vijgenboom. Hij neemt het dan ook voor hem op. Laat hem ook nog dit jaar! Geef hem nog een jaar de gelegenheid om wel vrucht voort te brengen. Intussen zal ik alles doen om dat vrucht dragen te bevorderen. Ik zal om hem graven en hem irrigeren; ik zal hem goed bemesten. Ik zal mij tot het uiterste inspannen voor deze boom. En als het dan volgend jaar nog net eender is en er nog steeds geen vijg te zien is, dan kan het vonnis alsnog worden uitgevoerd.

De eerste conclusie die we uit deze gelijkenis van de Heiland trekken, is dat de boom al gevonnist is. Hij ligt al onder het oordeel. Vanwege zijn onvruchtbaarheid, zijn nutteloosheid. Wat heeft de eigenaar aan hem? Niets! Zo staat het er met u en mij voor. Tezamen zijn we onnut geworden (Rom. 3:12). Wat heeft God aan ons? Wat brengen we voor vruchten voort, die Hem verheerlijken?
Het volgende wat deze gelijkenis ons vertelt, is dat de onvruchtbare boom die onder het oordeel ligt toch nog gespaard blijft. Dat is aan niets anders te danken dan aan het verzoek van de wijngaardenier. Niet aan de boom zelf. Die bezit niets wat in zijn voordeel pleit. Alleen het dringende verzoek van de wijngaardenier brengt de eigenaar ertoe de boom nog een jaar te sparen. Wij krijgen er ook steeds levenstijd bij. We mogen weer een nieuw jaar beginnen. Gods genadetijd wordt steeds weer verlengd. Waarom is dat? Om iets in de mens? Nee, maar alleen omdat God lankmoedig is. Hij geeft steeds weer nieuwe gelegenheden om tot bekering te komen. Om te leren geloven. Om een vruchtbaar leven te gaan leven. Om Gods eer te gaan bedoelen.

Het derde dat de Heiland uitbeeldt is dat, als de onvruchtbaarheid aanhoudt en er wezenlijk niets bij die vijgenboom verandert, het vonnis straks definitief voltrokken zal worden. Dan gaat de boom in het vuur! Dat geldt ook ons. Als alles wat Gods almacht en genade in ons leven werken, geen resultaat zal blijken te hebben, dan komt een keer het einde. Hoe lang is de Heere al lankmoedig over ons geweest? Hoe lang heeft Hij Zijn liefdearbeid al aan ons besteed? Om het te zeggen in beelden ontleend aan de gelijkenis: Hoe lang heeft Hij al om ons gegraven, mest om ons heen gelegd? Hoe vaak is ons het Woord des levens al verkondigd? Hoeveel roepstemmen deed de Heere ons al horen? Hoe vaak heeft de Heiland Zich al aan ons gepresenteerd met de woorden: Zie, hier ben Ik? En wat is de uitwerking van dat alles?

De Heere, die zoveel aan ons doet, komt vrucht zoeken. Mag Hij die niet verwachten? Is die vrucht er? Zal die er in het nieuwe jaar zijn? Zo niet... Gezegend die mens bij wie al die liefdearbeid resultaat heeft. Gezegend als dat dit jaar ons deel mag zijn. Als er vrucht rijpt. De vrucht van een oprecht geloof. De vrucht van waarachtige bekering. Bij de , een mogelijk meer dan bij de ander. Maar, hetzij veel, hetzij weinig, vrucht is vrucht. En vrucht is altijd uit God. En dus ook tot God. Moge God ons zo'n vruchtbaar leven geven. Tot eer van Hem.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen