Mariniers landen op Sardinië

Onder dekking van een schitterende sterrenhemel sluipt een landingsvaartuig uit de buik van Hr. Ms. Rotterdam. Het is donderdagmorgen, 06.05 uur. Het water van de Middellandse Zee is spiegelglad. Er staat geen zuchtje wind.
Langzaam verwijdert het miniem verlichte vaartuig zich van het machtige moederschip. De mannen in de boot spreken op fluistertoon met elkaar. In de verte zijn de tintelende lichtjes van Sardinië zichtbaar. Het Italiaanse eiland is nog lang niet wakker.
Op commando laden de mariniers hun wapens door, checken hun uitrusting en maken zich klaar voor de landing op het strand. Een sergeant-majoor knipt een miniem zaklampje aan. Het licht valt op een kaart met cirkels en strepen. „We landen zo op Red Beach, zegt hij. „Daarna rap het land in. Onze opdracht is om burgers die knel zitten tussen de strijdende partijen te evacueren.
Twee rode lampen boven elkaar geven aan waar het landingsvaartuig heen moet. Met een zachte schok loopt de bak vast op het strand. Als de klep naar beneden gaat, stormen de mariniers het strand op.
Plotseling is er vuur vanuit de duinen. In een oogwenk duiken de gecamoufleerde mannen op het zand. De monden van hun Diemacos geven vuur. Een gepantserde Patria dendert het strand op. „Links opstellen en vuur afgeven!, gilt eerste luitenant Van Hooren naar de boordschutter. „Kom op, ratelen met die Mag (mitrailleur - RP).
Meer en meer materieel komt uit het landingsvaartuig. D-day op het strand van Sardinië. Aan de horizon wordt het langzaam licht.

Onderzeeboot
Aan de oefening Destined Glory 2004 deden vorige maand 9500 militairen, 47 schepen en dik veertig vliegtuigen uit elf NAVO-landen mee. Het was voor het bondgenootschap de grootste amfibische oefening dit jaar. Aan de zuid- en oostkust van Sardinië voerden de eenheden landingen uit, werden mijnen geruimd en werd aan onderzeebootbestrijding gedaan.
Voordat de landingsvaartuigen uiteindelijk het strand opvoeren om troepen en materieel af te zetten, verkenden de Duitse onderzeeboot U 26 en Hr. Ms. Dolfijn de inzetgebieden op de aanwezigheid van vijandelijke troepen. Daarvoor zette de Nederlandse onderzeeër specialisten van het amfibische verkenningspeloton aan land en verzamelde de bemanning door middel van krachtige sensoren de nodige gegevens.
Op een eerder tijdstip maakte de Hr. Ms. Snellius, het nieuwe hydrografische opnemingsvaartuig van de marine, zich verdienstelijk door de zeebodem rond Sardinië in kaart te brengen.

Zee
„De oefening van vandaag is de realiteit van morgen, zegt commandeur Hank Ort, commandant van de deelnemende Nederlandse en Franse eenheden. „Een amfibische operatie is altijd zeer complex.
Volgens Ort speelt de marine in toekomstige conflicten een steeds belangrijker rol. „Een groot deel van de wereldbevolking woont aan of in de nabijheid van zee. Ingrijpen in een brandhaard kan makkelijk vanuit zee. Alles vaart er simpelweg naar toe.
De NATO Response Force (NRF) staat klaar om waar ook ter wereld onder de vlag van het Atlantisch bondgenootschap te kunnen worden ingezet. Bij toerbeurt leveren de NAVO-landen eenheden aan de multinationale troepenmacht. Ort: „Iedereen wordt in zijn thuisland opgeleid en komt binnen NRF bij elkaar.
Nederland doet vanaf NRF4 mee. Vanaf januari 2005 is de leiding over NRF in handen van het hoofdkwartier van het Duits-Nederlandse legerkorps. Het aanbod van Apache-gevechtshelikopters trok minister Kamp van Defensie weer in. De helikopters zijn nodig in Afghanistan.
Vanaf NRF6 in de eerste helft van 2006 zullen de Nederlandse mariniers meedoen. Volgens Ort is ook de Hr. Ms. Rotterdam aan de NAVO aangeboden.
Waar NRF zou kunnen optreden? „Helaas is die vraag maar al te makkelijk te beantwoorden, zegt Ort. „Neem alleen al de situatie op het Afrikaanse continent. Daar kunnen we zo aan de slag.
Eigenlijk is NRF de laatste strohalm voor de NAVO. Na het wegvallen van de Berlijnse Muur en het einde van de Koude Oorlog moest de verdragsorganisatie naarstig op zoek naar een nieuwe vijand. De toekomst van de NAVO stond op het spel.
De NRF is expeditionair en snel inzetbaar, binnen vijf tot twintig dagen waar ook ter wereld. De verwachting is wel dat de politieke besluitvorming in de landen die troepen leveren tot vertraging kan leiden.

Chocolaatjes
In de hut van kapitein ter zee Pieter Windt serveert een matroos koffie met chocolaatjes. Windt is sinds mei van dit jaar commandant van de Rotterdam, het amfibische transportschip van de Koninklijke Marine.
Hij had ook de baas kunnen zijn op een van de nieuwste marinefregatten, maar Windt gaf de voorkeur aan de schoenendoos, zoals zijn voorganger de Rotterdam typeerde. „Dit is een leefgemeenschap met verscheidenheid: vlootpersoneel, mariniers, wisselende gasten. Dat maakt het aantrekkelijk.
De Hr. Ms. Rotterdam is sinds 1998 in de vaart. Het schip is 166 meter lang en 27 meter breed. Van opzij is het net een varend flatgebouw.
De Rotterdam kan een mariniersbataljon van 600 man compleet met uitrusting en voertuigen aan boord nemen. Verder is er plaats voor zes helikopters en vier grote of zes kleine landingsvaartuigen. Via een afzinkbaar dok aan de achterkant kunnen landingsvaartuigen het schip in- en uitvaren. Aan boord is een klein ziekenhuis compleet met operatietafels en behandelingskamers. De Rotterdam kan zelf drinkwater maken uit zeewater. In feite is de Rotterdam een varend vliegveld, haven en hotel tegelijk.
De marine heeft een tweede amfibisch transportschip besteld. Deze Johan de Witt, die wordt gebouwd bij De Schelde in Vlissingen, is naar verwachting in 2007 operationeel.
Het schip van Windt werd ingezet met mariniers in Albanië (1999), Eritrea/Ethiopië (2000/2001) en dit jaar voor de kust van Liberia. Politieke verwikkelingen weerhielden de mariniers er toen van om aan land te gaan.

Oordoppen
De Puma van het Franse leger scheert laag over Sardinië. Het bergachtige landschap ligt er dit najaar prachtig bij. Over de weg zou een tocht van Red Beach naar de locatie in het binnenland waar de mariniers actief zijn dik drie uur duren. Met de fors uitgevallen Franse transporthelikopter zijn we er binnen een kwartier.
Zonder tegenspraak laat de Puma zich op de weg zakken. Het weinige verkeer is tijdelijk stilgelegd. De inzittenden leveren hun oordoppen en zwemvest in bij de loadmaster. Mariniers zijn bij een vervallen boerderij in de weer met het fouilleren van burgers. Toeschouwers in dit niemandsland ergens op Sardinië zijn slechts een paar magere geiten.
„We oefenen hier de opvang, registratie en het verdere vervoer van de gevluchte burgers, vertelt luitenant-kolonel Richard Oppelaar, commandant van het tweede mariniersbataljon. „Zaak is dat we niet bij het conflict op het eiland betrokken raken. Ons optreden moet deëscalerend werken.
Oppelaar is met ongeveer 200 mariniers van zijn bataljon op Sardinië. „De rest is op wintertraining in Noorwegen, jungletraining in Suriname of thuis in opleiding.
Het tweede mariniersbataljon zat eind vorig jaar in Zuid-Irak. Het is de eenheid van sergeant-majoor Eric O. Hij werd door het openbaar ministerie verantwoordelijk gehouden voor het doodschieten van een Irakees. Later werd de aanklacht omgezet in het overtreden van de geweldsinstructies.
Na een dagenlang proces sprak de militaire kamer van de rechtbank in Arnhem Eric O. op 18 oktober vrij. De vrijspraak van O. is door zijn collega-mariniers met instemming begroet. „We kunnen gelukkig verder gaan met ons werk, zegt Oppelaar. „Voor de oefening op Sardinië waren ook geweldsinstructies opgesteld. Robuust genoeg om mee te werken.
Is Irak opnieuw een optie voor de mariniers? Overste Oppelaar glimlacht. „Onze minister heeft gezegd dat we daar in maart 2005 weggaan. Voor de mariniers komt Afghanistan in beeld.
Duidelijk: Qua patet orbis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen