De kist van Jozef

„In den beginne schiep God de hemel en de aarde. Het zijn de eerste woorden van Genesis. Het boek dat de wording van hemel en aarde beschrijft.
„En men legde hem in een kist in Egypte. Dat zijn de laatste woorden van Genesis. En daar ligt de zondeval tussen.
Daarom moest ook Jozef de weg van alle vlees gaan. Toen hebben ze hem naar Egyptische gewoonte gebalsemd. Jozef had echter een ander bederfwerend middel leren kennen. Het wonder van Psalm 103: „die al uw ongerechtigheid vergeeft, en die uw leven verlost van het verderf. Daarom kon hij zeggen: „Ik sterf... Maar: daar stopte zijn zin niet. Máár: „Gód zal u gewisselijk bezoeken!
Voor veel mensen staat daar wel een punt. Zij die ééuwig moeten sterven. Lezer, de Heere heeft geen lust in de dood des goddelozen. En daarom heeft Hij Zijn Woord gegeven. Dat Woord verkondigt ons dat er voor mensen die midden in de dood liggen, léven mogelijk is. De kist van Jozef predikt de belofte: „God zal u gewisselijk bezoeken.

De kist werd ergens neergezet en daar wachtte hij op het moment dat Israël naar het beloofde land zou gaan. 430 jaar heeft die kist daar gestaan. Ook toen de zwepen knalden, toen de jongetjes in de Nijl werden geworpen. Al die tijd stond die kist daar, wijzend op de belofte: „God zal u gewisselijk bezoeken. Nee, niet iedere Israëliet heeft er wat aan gehad. Maar ook toen is er een overblijfsel geweest, naar de verkiezing der genade, dat door het geloof geluisterd heeft naar de prediking van die kist.
Na de uittocht ging de kist voorop tijdens die barre woestijnreis. Het was echter geen begrafenisstoet, maar een lévensstoet. Het volk liep immers achter de belófte van God aan. Het moest wel door veel verdrukkingen heen, maar de waarachtige Israëliet werd bemoedigd door de doodskist van Jozef. En hij heeft het gezegd, ziende op die kist: En we zúllen er komen!

Ook vandaag is er een volk dat een pelgrimstocht maakt, door de woestijn van dit bestaan. Menigmaal gaat dat volk in het duister. Menigmaal laat het de moed zakken. Vanwege de verliezen die ze lijden. Vanwege de geestelijke strijd. Dan kunnen ze weleens twijfelen, ja ook weleens aan God. We zeggen wel zo makkelijk: Je mag aan God niet twijfelen. Nee, maar Asaf had er toch last van: „Zou God Zijn genâ vergeten? En Johannes de Doper vroeg: „Zijt Gij degene die komen zou?
Wat is de remedie tegen zulke twijfels? De verkondiging van de levende Christus! En dan loopt er vanuit deze geschiedenis zon machtige lijn. Want God heeft gezegd: „Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen! En die Zoon weet als geen ander wat Egypte en wat de woestijn is. Daar heeft Hij de helse machten op Zich zien aanstormen. Maar in die woestijn, in de strijd tegen de zonde, de dood en de duivel, gaat Hij voorop. Als de overste Leidsman en Voleinder des geloofs. En de dode Jozef getuigt van de levende Christus, die dood en graf, zonde en hel heeft overwonnen!

En als er nu al zoveel kracht uitging van die dode Jozef, wat een kracht ligt er dan niet in de lévende Jezus! Als Gods weg door de zee gaat en Zijn pad in grote wateren, dan geeft Hij Zijn beloftewoord. Moet dat volk precies de weg weten, en hoe diep en hoe lang die is? Nee, maar ze moeten genoeg leren hebben aan die belofte dat de Heere in dit moeilijke leven Zijn volk en erfdeel nooit zal begeven!
Door de woestijnreis van dit leven mogen Gods kinderen die machtige prediking horen van de Meerdere van Jozef: „Ik ben met u, al de dagen, tot aan de voleinding der wereld. Oneindig veel meer dan de dode Jozef kan dan de levende Jezus troosten. Want Hij is dood geweest en is weder levend geworden en Hij belooft het Zijn duurgekochte Kerk: „Ik leef en gij zult leven!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen