„Ze gaan toch scheiden”
„Een vriendin van mij en haar man hebben al jaren ernstige huwelijksproblemen. Een halfjaar geleden hebben ze eindelijk hulp gezocht bij een christelijke instelling. Verleden week hoorde ik dat ze gaan scheiden. Ik begrijp het niet zo goed. Nu hebben ze christelijke hulp gezocht en gaan ze toch scheiden...''
Het is een verdrietige brief die u naar mij schrijft. U hebt veel meegeleefd met de zorgen van uw vriendin en haar man. Al vaak heeft u hen aangeraden hulp te zoeken, in de hoop dat een echtscheiding voorkomen kan worden. En dan gaan ze toch scheiden... Ik kan me uw vragen voorstellen.
Er zijn veel problemen binnen de gereformeerde gezindte. Ook veel huwelijksproblemen. Echtparen worstelen soms al jaren en jaren met hun huwelijk voordat ze eindelijk de stap naar hulpverlening durven te zetten. Vaak is dit nog hun laatste strohalm en hebben ze veel verwachtingen van de hulp die geboden gaat worden. De moeilijkheid is vaak dat de problemen al zo lang bestaan en in de loop van de tijd zo ernstig zijn geworden, dat het erg moeilijk wordt om zon huwelijk nog te redden. Echtparen moeten beiden dan wel gemotiveerd zijn. Als hulpverleners verzuchten we dan regelmatig: Wat jammer dat deze mensen zich niet jaren geleden al aangemeld hebben. Dan waren de problemen niet zo diep geweest en waren er meer mogelijkheden geweest. Gelukkig zijn er ook heel wat hulpvragers die, mede dankzij de hulpverlening, weer op een goede manier samen verder kunnen.
Er zijn hulpvragers die denken dat de hulpverlener al hun problemen wel zal oplossen. Lukt dit niet, dan wordt vaak gezegd dat de hulpverlener het niet goed gedaan heeft. Zo werkt dat echter niet. Het probleem blijft in dit geval het probleem van uw vriendin en haar man. Daar blijft dan ook alle verantwoordelijkheid liggen. De hulpverlener heeft de verantwoordelijkheid om zijn werk zo goed en getrouw mogelijk uit te voeren. Het is aan de hulpvragers wat ze doen met de handvatten die ze aangeboden krijgen. Uiteraard blijven hulpverleners ook mensen, die (helaas) fouten kunnen maken. Maar dan nog blijft het werken aan het probleem de verantwoordelijkheid van het echtpaar dat hulp vraagt
En komt het dan uiteindelijk toch tot een scheiding, dan is dat erg verdrietig. Het kan voor het echtpaar, de hulpverlener en de omgeving teleurstellend zijn. De keuze om van elkaar te gaan scheiden, ligt echter voor de volle verantwoordelijkheid van het echtpaar. Als christelijke hulpverleners stimuleren we een echtscheiding niet. We gaan heel lang door met het zoeken naar mogelijkheden om samen verder te kunnen. Scheiding zal daarbij nooit worden geadviseerd of gestimuleerd. Ook niet als een scheiding op bijbelse gronden gefundeerd is. Getracht wordt juist om te bereiken dat het echtpaar bij elkaar blijft. Kiezen zij echter voor een scheiding, dan zal de hulpverlener dat stukje dan ook loslaten en die verantwoordelijkheid bij het echtpaar laten liggen.
Hulp bij echtscheiding op onbijbelse gronden zullen wij niet bieden. De hulpverlening die geboden wordt, is vrijwillig en echtparen mogen deze hulp weigeren en een eigen spoor trekken, mits het verantwoord blijft voor de kinderen. Wel kan nazorg geboden worden in het verder gaan na een scheiding, zeker ook als er kinderen zijn. Dan is het belangrijk dat beide ouders goed met elkaar blijven overleggen, in het belang van de kinderen, en dat er een goede en verantwoorde bezoekregeling afgesproken wordt.
Vaak zal bij een (dreigende) echtscheiding het pastoraat in beeld komen. Een goede afstemming tussen pastoraat en hulpverlening is van belang. De kerkenraad zal, indien nodig, de kerkelijke censuur toepassen.
Al met al een verdrietige zaak waarover u schrijft. Ik hoop dat u in dit artikel duidelijk hebt gekregen waar welke verantwoordelijkheden liggen als het gaat om huwelijksproblemen en een echtscheiding. Wat ik u zou willen adviseren, is om naast uw vriendin en haar man te gaan staan. Steun is onmisbaar, ook al bent u het met hun keuzes niet eens. Maar boven alles... bid voor hen en bid ook voor de hulpverleners, die vaak in moeilijke en schrijnende situaties hulp proberen te bieden.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 18 april 2007
Terdege | 100 Pagina's