Meta van Bergeijk: „Jaren zocht ik naar iets dat niet bestaat''

Ze woont aan de Bernhardstraat in Haaften. „Dat ging vanzelf, we hebben niet bewust naar deze straatnaam gezocht. Het moet wel leuk blijven, lacht ze. Het tekent de in Haaften woonachtige verzamelaarster. „Ik wil mijn collectie graag uitbreiden, maar niet ten koste van alles. Ik ben al blij als ik op een rommelmarkt iets voor een euro kan aanschaffen. Mijn duurste aankoop was een emaille beker van Wilhelmina uit 1898. Die kocht ik voor 70 euro. Ik vond en vind dat nog steeds veel geld.
Meta van Bergeijk begon haar verzameling in 1980, enkele jaren na haar huwelijksdag. „Meestal bezoek ik rommelmarkten in de omgeving. Pas trof ik in Bruchem een bord dat precies past bij een beker die ooit van mijn vader is geweest. Dat is ontzettend leuk.
Ze zoekt ook op Marktplaats, een site waarop tweedehand spulletjes worden aangeboden. „Een blauw herinneringsbord dat afkomstig is van mijn moeder bleek eveneens in een bruine versie te bestaan. Dan heb je er ineens twee van. In de loop der jaren nam het aantal mensen die meezoeken toe. „Kennissen en familieleden weten dat je Oranjeattributen spaart. Ze nemen voor je mee wat ze tegenkomen. Soms krijg je iets van mensen die in verband met hun leeftijd gaan verhuizen naar een kleinere woning of zorgcentrum.

Straatnaamborden
„In 1997 is onze woning uitgebreid met een werkkamer van vier bij vijf meter. We hebben toen besloten om de daarboven liggende zolderkamer te bestemmen voor de Oranjeverzameling. Alle spullen verhuisden van de boekenplanken beneden naar de kamer boven. Daar bevinden zich drie vitrines vol borden, bekers en glazen. Er is een plank met trommels, er staan dikke rijen boeken, bakken met lepeltjes, vingerhoedjes, buttons, naaimachines, albums met ansichtkaarten en oranje shirts. Op eentje staat de afdruk W&M. „Het logo van C&A was in verband met de gebeurtenis op 2-2-2002 vervangen. Ze werden door het bedrijf gebruikt om etalagepoppen mee aan te kleden en zijn later op een beurs terechtgekomen.
Zelfs straatnaamborden ontbreken niet. Toen het bord in de eigen straat vervangen werd, schreef ze naar de gemeente en kreeg ze onder andere borden van de Bernhardstraat en de Willem Alexanderstraat. Het oudste exemplaar uit de collectie dateert uit 1874. Het is een doek ter herinnering aan het 25-jarig regeringsjubileum van koning Willem lll.
Jubilea, huwelijken en andere gedenkwaardige momenten leveren een stroom van herdenkingsspulletjes op, weet mevrouw Van Bergeijk. „Er is enorm veel in omloop. Soms tref je iets waarvan je niet wist dat het bestond. Ze toont een sigaarvormig doosje met aan de buitenkant een plaatje van Juliana en Bernhard. „Kijk, er zit een naaigarnituurtje in. Ik weet nu nog niet waarvoor het precies bestemd was. Hoe komen ze erbij, denk je dan.

Bedankje met foto
Ze is er zeker niet iedere dag druk mee. „Maar als er een huwelijk op komst is of tijdens een periode van rouw, dan wordt het anders. Ik bewaar complete kranten met verslagen over die gebeurtenissen. Niet alleen het Reformatorisch Dagblad, van anderen krijg ik veel andere kranten. Ik let er ook altijd goed op wat bedrijven op de markt brengen. Je weet bijvoorbeeld dat De Ruyter bij feestelijke herdenkingen iets uitgeeft. Zie ik niets, dan bel ik de fabrikant op met de vraag of ik iets heb gemist.
In de trapopgang hangt een banier, een eenmalige uitgave van de provincie Gelderland bij het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Beatrix. „Ik had meegedaan aan een prijsvraag van de provincie, in samenwerking met dagblad de Gelderlander. De winnaars mochten na een ontvangst in het provinciehuis in Arnhem aanwezig zijn bij de aankomst van Hare Majesteit. Aan de Waalkade hingen toen die prachtige banieren. Ik heb later een bedankbriefje geschreven en gevraagd of ik niet zon banier mocht. Enkele dagen later werd er eentje bezorgd, met een keurig briefje en de voorwaarde dat ik m niet gebruik voor exposities.
In de beginjaren wist ze niet zoveel van het koningshuis, bekent Meta. Maar inmiddels kent ze belangrijke data van veel leden van het koningshuis en ook hun ouders en grootouders uit haar hoofd. Bij feestelijke herdenkingen gaat de vlag uit. „Ik heb vaak Prinsjesdag bezocht. Met familie en een kennis. We staan dan bij de Kloosterkerk. Die locatie is niet toevallig. „De Koningin gaat daar wel eens naartoe en we weten dat ze altijd naar die kerk kijkt. Dan zie je haar goed in het gezicht.
Bij de geboorte van nieuwe prinsjes of prinsesjes, met Kerst of andere gebeurtenissen stuurt ze steevast een gelukwens. „Je krijgt bijna altijd een bedankje terug. Soms zelfs met een foto van de baby of, bij een huwelijk, van het paar. De bedankjes krijgen weer een plek in speciaal daarvoor aangelegde albums.

Vitrine in verzorgingshuis
Meta van Bergeijk heeft de indruk dat, ondanks de populariteit van het koningshuis anno 2008, het Oranjehuis in vroegere dagen toch een nog warmere plek in de harten van de mensen innam dan nu. „Als je ziet hoe straten en steden werden versierd bij feestelijke gebeurtenissen. Er werd ondanks alle armoede echt niet op geld gekeken. Men was vroeger meer op het eigen land gericht. En met albums, bekers en andere zaken werd er op scholen veel aandacht aan het Oranjehuis geschonken.
Ze heeft er plezier in om anderen te laten delen in haar verzameling. „Sinds 2002 vul ik de vitrine in de hal van het plaatselijke verzorgingstehuis met spulletjes uit mijn verzameling. Zo rond Koninginnedag vinden de bewoners dat leuk om te zien. Ze zijn vooral gericht op oudere stukken, bijvoorbeeld over Wilhelmina.
Het verzamelen zit wel een beetje in de familie, vertelt ze. „Mijn man verzamelt miniatuur-uilen, mijn zoon visitekaartjes en een broer ansichtkaarten.
Ondanks haar nuchterheid kan ze fanatiek speuren. Ze lacht opnieuw. „Ik ben jaren op zoek geweest naar iets dat niet bestaat. Ik had drie boekjes over koningin Wilhelmina, uit de Carillonreeks in de jaren zestig. Deel 1, 3 en 4. Natuurlijk zocht ik overal naar deel 2. In 2004 heb ik een brief aan de Koninklijke Bibliotheek gestuurd. Ik kreeg toen als antwoord dat nummer twee in de serie was gewijd aan het nieuwe Testament.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen