Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

„Je gaat steeds meer van hem houden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„Je gaat steeds meer van hem houden

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was een regenachtige dinsdagochtend. Er lag een stapel strijkwerk en de keuken zag eruit als de ontbijtzaal van een drukbezet hotel. Mijn moeder belde en vroeg of ik haar heen en weer kon rijden naar de kledingwinkel in Bergambacht. In gedachten zuchtte ik, maar ik realiseerde me dat ik een dag had zonder afspraken. „Het hoeft niet hoor”, klonk het maar ik had mijn besluit genomen. „Om twee uur ben ik bij je”, antwoordde ik. Haar stem klonk ineens een stuk vrolijker. Om twee uur reed ik bij mijn ouders voor. Mijn moeder had een lijstje met kledingstukken die ze wilde aanschaffen. „Ik moet wel om half vijf thuis zijn, want dan komt Floris thuis”, zei ik voorzichtig.
We stapten het modehuis binnen. Zoals gewoonlijk werd ons eerst een kopje koffi e aangeboden. Toch wel lekker even, dit is het eerste kopje koffi e vandaag dat ik zittend drink, dacht ik en ik kwam een beetje tot rust.
Na de koffi e werkten we het lijstje van mijn moeder af. De overhemden die ik mooi vond voor mijn vader vond zij niets en de trui die ik uitkoos was te hip. Er kwam een ander overhemd en een trui in een minder hippe uitvoering. Over een sjaal waren we het meteen eens.
Terwijl mijn moeder stond af te rekenen, kwam een jonge verkoopster op mij af. „Weet u wat het is met uw verhaaltjes, je gaat steeds meer van hem houden...” Ik keek haar verbaasd aan. „Van Floris”, bedoel ik. Ik schoot vol, een jong meisje nog, dat zo’n mooi, waardevol compliment maakte. Alles viel van me af, het onbestemde gevoel, de haast en de gejaagdheid. Ik bedankte haar voor haar lieve woorden en nam afscheid. Buiten vroeg mijn moeder of ik nog tijd had voor de bakker. „Ja”, antwoordde ik, „daar heb ik tijd voor.”

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 januari 2009

Terdege | 84 Pagina's

„Je gaat steeds meer van hem houden

Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 januari 2009

Terdege | 84 Pagina's