Niet alleen

De taal van het Koninkrijk der hemelen is een taal die de natuurlijke mens niet verstaat. En de wetenschap van het Rijk Gods is een kennis die alle verstand te boven gaat en waarvan wij van nature allen vreemdeling zijn en blijven, tenzij wij van nieuws geboren worden. In de woorden van onze overdenking horen we David deze taal spreken en van deze wetenschap gewagen.
David is gegrepen door de Filistijnen te Gath. Vluchtend voor koning Saul is hij ten prooi gevallen aan een andere meedogenloze vijand. Het zijn moedbenemende omstandigheden. Alle dingen zijn tegen hem! Nu zal het met David snel gedaan zijn. Zijn hoop en verwachting zullen vergaan... Immers, van de Filistijnen is geen barmhartigheid te verwachten en koning Saul zal hem zeker niet helpen.
De nood is zeer hoog en David wéét dat. Dat blijkt wel uit het begin van deze psalm. Toch spreekt hij deze wonderlijke woorden: „Dit weet ik, dat God met mij is.” Al is het uiterlijk hopeloos verloren, dan nog wéét David dat hij niet alléén is. God is met hem. De Heere zal hem niet verlaten, noch begeven.
David mag dus meer zien en meer weten dan wat voor ogen is. Hij kent zijn nood, maar spreekt in deze woorden van de redding en de uitkomst uit die nood. Het is geen vlees wat David tot zijn arm stelt, maar het is zijn God van Wie zijn verwachting is en op Wie zijn hoop gegrondvest is. De Heere, Die het geroep der jonge raven hoort, hoort hier het geroep van ‘de stomme duif in verre plaatsen’ (vlg. de Kanttekeningen op vers 1).
Davids belijdenis is geen vrucht van eigen akker, maar het werk des Heeren in en aan zijn ziel. Met de dood voor ogen mag David dan door genade weten dat God met hem is en dat drijft alle mensenvrees hier buiten. De grondslag hiervan ligt in het Woord, dat voor David dierbaar geworden is. Voor dat Woord heeft de Heere door wedergeboorte en waarachtige bekering plaatsgemaakt in zijn hart en leven.
Maar hoe kan de Heere nu mét David zijn? Daar is van nature toch een onoverbrugbare kloof tussen God en zijn ziel vanwege zijn hemelhoge schuld? Inderdaad, David wist ervan. Maar de Heere is met hem, omdat er Eén geweest is, de meerdere David, Die omringd door al Zijn vijanden van God verlaten is geweest. Die grote Davidszoon is de Oorzaak dat God met een mensenkind als David van doen kan en wil hebben.

Er zou meer te zeggen zijn, maar zo is de God van David te allen tijde de Schutsheer van Zijn uitverkoren volk, van het erfdeel van Zijn welbehagen.
Om nu te midden van nood en dood te mogen geloven dat God met hen is, en dat alleen om Christus’ wil. We beseffen allemaal wel dat Davids belijdenis geen lippentaal is. Het is geen gemoedelijk praatje of een aanname, zoals zo vaak in onze tijd. Bij David is het de oprechte beleving van zijn hart, gewerkt door de Heilige Geest.
Als wij daar heden ons hart eens naastleggen, kunnen wij dan met David instemmen, als hij zegt: „Dit weet ik, dat God met mij is”? En: weet de Heere in de hemel daar ook van af? God wist er van af bij David, want Hij had het Zelf in zijn ziel gelegd. En met die God is David nooit beschaamd uitgekomen.
Ons rest de bede: „Zo zij Hij ook mét mij.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen