Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zin in koken zonder zakjes

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zin in koken zonder zakjes

Karin Luiten: „Als je lekker kookt en met aandacht eet, heb je geen behoefte aan tussendoortjes''

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ze houdt van authentieke gerechten en intense smaken. Karin Luiten (1967) over haar kookboek “De heimweekeuken”: „Ik had nog jaren door kunnen gaan met dit onderwerp.”

De geur van vers gezette koffie en cakejes met eigengemaakte frambozenjam komt je in haar Amsterdamse bovenhuis tegemoet. Hoewel Karin Luiten in Frans en Spaans is afgestudeerd en via een vorige baan ook vloeiend Duits en Engels spreekt, is koken haar passie. Dat resulteerde zes jaar geleden in een originele blog, een website en het schrijven van haar debuutkookboek “Koken met Karin”. Het kreeg als ondertitel “Kleine moeite, groot effect” mee. Zojuist is de derde druk verschenen.
Intussen is haar jongste kookboek “De heimweekeuken” een succes en zijn van “Koken met Karin zonder pakjes en zakjes” meer dan 12.500 exemplaren verkocht.
„Mijn uitgangspunt blijft onveranderd. Ik houd van gevarieerd en gezond koken zonder kant-en-klaarproducten. Bovendien ik ben dol op taarten en toetjes en dus geen dieetgoeroe. In dieetboeken gaat het namelijk altijd over wat je níet moet eten. Dat vind ik een totaal verkeerd uitgangspunt. Net zoals het nadenken over het aantal calorieën dat je bij iedere maaltijd binnenkrijgt. Eten is niet alleen functioneel, het is een genoegen. Maar je moet het met aandacht doen. Dat is van belang. Anders eet je, om iets te noemen, al lezend een zak chips leeg zonder dat je je ervan bewust bent dat je iets eet. Met hoe meer zorg je iets klaarmaakt, des te beter onderscheid je de geuren vooraf en geniet je van de smaak. Dat is wat ik wil overbrengen. En ook dat je dat eenvoudig kunt bereiken, daar hoef je beslist geen chef-kok voor te zijn.”

Schildpadje
Karin kookt, maar ze tekent en schrijft ook. Toen Dagblad Trouw haar benaderde voor een wekelijkse rubriek in de “anders dan anders”-sfeer, kon ze meteen al haar talenten benutten. Onder de kop “De heimweekeuken” interviewde ze mensen die zich gerechten herinnerden waaromheen een verhaal hoorde. Ze maakte er een tekening bij en bewerkte het recept.
„Anders dan de meeste mensen denken, horen heimweerecepten niet uitsluitend bij grijze bejaarden. Daarom heb ik ook een dertienjarig buurmeisje aan het woord gelaten. Het fascinerende was dat mijn rubriek, die weer tot dit kookboek leidde, enorm veel reacties opriep van jong en oud. Niet zelden zorgde één aflevering alweer voor diverse nieuwe verhalen. En vooral die verhalen waren uiterst boeiend. Dat zegt meteen dat eten een dimensie dieper gaat, dat het ingebed is in emotie, in het delen van maaltijden met anderen, met dierbaren. Soms was het komisch. Zo leverde een hilarische anekdote over een kipgerecht dat serieus als schildpad werd aangekondigd een herinnering op van iemand die in Cambodja in het wilde weg iets bestelde en een roodwangschildpad ruggelings kreeg voorgeschoteld, de kop en de poten er nog aan. Ik had nog jaren kunnen doorgaan met die rubriek.”
Veel verhalen rond recepten spelen zich af in de familiesfeer. „Natuurlijk herkennen de meesten van ons nog gerechten van vroeger en hangt er een nostalgische sfeer omheen. Zoals om krentjebrij, karnemelkse gruttenpap, een kip uit de oven of ouderwetse erwtensoep.”

Rood
Het handelsmerk van Karin Luiten lijkt de kleur rood. Haar kookboeken zijn rood. De frisse, humoristische tekeningen krijgen in haar vijfde kookboek weliswaar meer kleur, maar zijn op haar website in rood en zwart getekend. Ze draagt een roodgenopt jurkje en een roodgeruite schort. „Ja, daar kom ik niet meer van af en ter verklaring: Ik ben visueel ingesteld. Omdat ik teken, doe ik onwillekeurig ook aan de vormgeving van mijn eigen boeken en het is mooi dat ik die vrijheid heb. Kookboeken maken en nadenken over hoe die eruit gaan zien, is het leukste wat er is.”
Het idee voor een volgend kookboek groeit gestaag, maar ze houdt het nog even voor zichzelf. „Sinds de opkomst van blogs is er iets spectaculair veranderd. Alles is ineens voor iedereen toegankelijk. Dat is een goede zaak, al moet ik zeggen dat het meer en meer een kunst wordt om origineel te zijn en ideeën snel worden overgenomen.”
Toch citeert ze koks in haar kookscheurkalender en interviewde ze voor het boek “De Heimweekeuken” onder anderen een kok, een culinair journalist en een kookboekenschrijver. „Ik kan veel van collega’s leren, koks zijn creatief en innovatief. Soms ben ik jaloers op hun boeken of ideeën, die had ik dan zelf willen bedenken. Het is leuk dat al die verschillende kijken op eten naast elkaar kunnen bestaan.”

Zelf doen
Met haar anti-pakjes-kookrubriek in Trouw, de nieuwe rubriek die volgde op de “Heimweekeuken”, maakt Karin Luiten lezers nu bewust van wat er in kant-en-klaarproducten zoal zit.
„In een pakje aspergesoep, om iets te noemen, zitten glucosesiroop, gemodificeerd zetmeel, verschillende smaakversterkers, gistextract, palmvet, kleurstoffen, een verdikkingsmiddel maar slechts drie procent asperges. Je eet dus geen asperges, je eet dingen die niets met eten te maken hebben. Soms zit er niet meer dan een half procent van de groente in, terwijl ik er een pond doorheen doe. Vers.
Ik laat wekelijks het alternatief zien. Elke saus en elke soep uit een zakje is zelf te maken. Net zoals elke hamburger of visstick uit de diepvries. Niet door uren in de keuken te staan, maar door praktisch en overzichtelijk te werk te gaan met verse producten. Wil je weten wat je binnenkrijgt? Maak het zelf. Ik geef veel tips die het koken gemakkelijker maken, want ik doe alles om te voorkomen dat iemand afhaakt.”

Variatie
Karin Luiten laat zich voortdurend inspireren door verschillende keukens. „Misschien is de Aziatische keuken wel mijn grootste inspiratiebron, daar eten mensen soms zo kakelvers, dat ze niet eens een koelkast nodig hebben. Elke dag gaat alles op. Maar de mediterrane keukens zijn ook favoriet. Verse vis! Het is eigenlijk ongekend dat we in een land wonen met een rijke bodem en met zoveel zee en dat we nauwelijks vis eten. Nu ja, op kibbeling en haring na. Dat moet ik sterrenkoks als Jonnie Boer en Sergio Herman nageven, dat ze een aantal dingen op de kaart hebben gekregen, zoals de aandacht voor mooie, regionale producten met, wat Sergio betreft, een overvloed aan schaal- en schelpdieren.”
Zelf houdt ze niet zo van de Hollandse pot, in de zin van de klassieke combinatie van aardappelen, groente en vlees. „Ik probeer alles uit, ik lust alles, zij het dat ik zuurkool mijd. Variatie is belangrijk en stimulerend. Eten is heerlijk en als je met aandacht kookt en eet, heb je geen behoefte aan tussendoortjes.”

www.kokenmetkarin.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 14 september 2011

Terdege | 108 Pagina's

Zin in koken zonder zakjes

Bekijk de hele uitgave van woensdag 14 september 2011

Terdege | 108 Pagina's