Goudkoorts

De armband krast over de toetssteen, waarop enkele goudkleurige plekjes achterblijven. Met een druppel Koningswater controleert Johan de Ruiter de echtheid. „Hierin lost in principe alles op, behalve goud.”
Met andere vloeistoffen kan hij bepalen hoe de kwaliteit is. Het hoogste is 24-karaats. „Dan heb je voor 99,9 procent goud. Dat is bijna puur.” Iets moeilijker is het om na te gaan of er altijd sprake is van massief goud. „Dat gaat met behulp van het gewicht. Maar de ervaring leert je al in de hand de nodige aarzelingen te krijgen. In die gevallen vraag ik of ik het voorwerp door mag knippen. Dan zie je of er werkelijk sprake is van een laag bladgoud. Bovendien is goud niet magnetisch. Ook op die wijze oefen je controle uit.”
De 30-jarige mede-eigenaar van Goudwisselkantoor zag hoe de afgelopen jaren door de elkaar opeenvolgende crises, de instortende vastgoedmarkt en de dreigende instorting van de euro de goudkoorts ongekende vormen aannam. Niet eerder sinds de Tweede Wereldoorlog was er zo’n grote vraag naar puur goud. Aan de andere kant zijn er soms wachtruimtes vol mensen met in hun handen tassen en zakjes vol munten en gouden en zilveren sieraden. Gedreven door de sterk opgelopen prijs van het edelmetaal.
„Natuurlijk zijn er mensen die de opbrengst echt nodig hebben, maar zeker driekwart van de verkopers heeft dat niet. Ze zijn op de hoge prijs attent gemaakt door de media en doen zaken die in stoffige laatjes lagen de deur uit. Ze zoeken een leuke bestemming voor het geld of doen het cadeau aan bijvoorbeeld de kinderen.”

Finse munten
Vader Jaap de Ruiter (56) begint in 1984 in Heerjansdam met de in- en verkoop van munten, postzegels en bankbiljetten. Zijn bedrijfje groeit gestaag en hij besluit in 1991 naar Klaaswaal te verhuizen. Daar krijgt de handel in 2002 een sterke impuls door de invoering van de euro.
Het biedt zoon Johan - anno 2012 werken ook de andere vier zoons van Jaap op verschillende plaatsen in het bedrijf - de kans zijn vleugels uit te slaan. „Vooral de vraag naar Finse euromunten was erg groot. Ik wist die via een handelaar te bemachtigen en verkocht die via groothandels in geheel Europa.” De zaken worden verder uitgebreid met behulp van een webwinkel. Rond de 80.000 artikelen worden daarop aangeboden.
In 2008 betrekt De Ruiter een nieuwe showroom op het industrieterrein van zijn woon- en vestigingsplaats.
Dat is ook het jaar van de grote doorbraak, weet Johan. „We kochten al jarenlang sieraden, die particulieren steeds moeilijker bij juweliers kwijt konden omdat die vooral gericht zijn op het inruilen. Ook gouden en zilveren munten waren een vast onderdeel van onze handel. De goudprijs stuwde echter in dat jaar flink op. We hadden onze showroom ingericht op het houden van veilingen, maar het is er nog nooit van gekomen. Een foldertje dat we in de regio verspreidden, met een voorkant voor verzamelaars en informatie op de achterzijde over de inkoop, was een schot in de roos. Met hele groepen kwam men naar hier. Zo’n groot aanbod hadden we niet verwacht.”
Het is duidelijk dat de goudkoorts zich niet beperkt tot Klaaswaal en omstreken. In 2010 wordt in Rotterdam een nevenvestiging geopend: de naam Goudwisselkantoor is geboren. De combinatie van munten met andere gouden en zilveren voorwerpen blijkt een sterke. In korte tijd volgen winkels in Den Haag, Apeldoorn, Eindhoven en Groningen. In 2011 komen daar Haarlem, Breda, Utrecht, Nijmegen en Groningen bij.
Voor dit jaar staan er nog minstens vijf grote steden op het lijstje.

Erfenissen
Bij het bedrijf werken nu, inclusief parttimers, 49 mensen. De Ruiter benadrukt dat de kantoren in de grote steden bewust niet zijn opgezet op de hausse in goud. „In de grote steden is ook in rustiger tijden een markt voor de inkoop van sieraden in combinatie met onze muntenhandel. Wij zijn afhankelijk van de handel, niet van de prijs van goud en zilver. Mensen willen hun eigendommen liever niet op de toonbank van een juwelier te koop aanbieden. Bovendien zal het aantal juweliers naar verwachting afnemen. Vanuit onze ethische opvattingen streven wij ernaar om zoveel mogelijk blijvende werkgelegenheid te creëren.”
Om de soms grote afstand tussen de kantoren te overbruggen, zijn taxatieroutes opgezet. Op vaste tijdstippen worden buiten de grote steden dagen georganiseerd waarop Goudwisselkantoor gouden en sieraden voorwerpen taxeert en inkoopt. „In principe gratis. Als er rapporten moeten worden opgemaakt voor bijvoorbeeld erfenissen wordt dat natuurlijk wel in rekening gebracht.”
Volgens De Ruiter heeft het merendeel van de aanbieders het geld niet echt nodig. „Sommigen kunnen het goed gebruiken. In de steden zie je wat vaker dat sieraden worden aangeboden omdat de nood wat hoger is gestegen. Wij willen dat liever niet weten, zodat je zo objectief mogelijk de prijs kunt vaststellen. Belenen doen we in principe niet.”
De aanbiedingen golven mee op de actuele berichtgeving. „Vorig jaar augustus piekte de goudprijs en stonden de mensen echt in dikke rijen voor de kantoren en ook bij de taxatieroutes.”

Gouden tientjes
De tegenstellingen zijn soms groot, beaamt hij. Ook vermogende partijen melden zich. Ze willen een deel van hun geld omwisselen voor goud.
„Wij adviseren hen het niet als een belegging te zien en zoveel mogelijk risico’s te spreiden. Het is in feite een vorm van geld. Goud levert geen rendement op, zoals aandelen of de verhuur van vastgoed. Wel is een feit dat het de laatste vijftig jaar inflatieproef blijkt te zijn. Het heeft de stijging van de olieprijs bijgehouden.”
De Ruiter, die de sieraden laat omsmelten tot baren goud voor de handel, verkoopt de vragers het liefst gouden tientjes. „Die zijn gemakkelijk verhandelbaar in moeilijke tijden, veel beter dan bijvoorbeeld broodjes goud.”
Hij heeft zich verdiept in de geschiedenis van de grote crisis in het begin van de vorige eeuw. „In 1914 was er sprake van hyperinflatie en kon je voor vijf gram goud een herenhuis kopen.” Hoe het nu zal aflopen, is moeilijk te voorspellen. „Vast staat dat er een enorme luchtbel aan niet goed gedekte schulden is ontstaan. Als je blijft geloven in het systeem, kan het nog lang goed gaan. Doe je dat niet, dan kan het echt in elkaar klappen. Persoonlijk moet ik nog zien dat de euro het redt.”
De bij de Gereformeerde Gemeenten aangesloten ondernemer heeft geen principiële moeite met de dagelijkse handel in goud en zilver. „Het is een legitieme bezigheid. Ook Salomo handelde in goud. Wel worden we hier met enorme tegenstellingen geconfronteerd, van schrijnende armoede tot grote rijkdom. Hier buiten staat soms een aan elkaar gelapt autootje achter de grootste en nieuwste Mercedes. We behandelen al die mensen zoals het behoort. Dat wil zeggen op dezelfde wijze.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen