Jezus leeft

De vrouwen konden niet thuisblijven op de Paasmorgen. Wat hen dreef? De liefde van Christus, Die Zijn kerk kocht met de dure prijs van Zijn hartenbloed. Toegepast aan hun hart, door Zijn Geest, openbaarde dat zich in een hartelijke wederliefde.
Tot het graf gekomen, mogen zij de prediking van het lege graf aanschouwen: Hij is hier niet, maar Hij is opgestaan. Deze boodschap wordt bevestigd uit de mond van de engel, maar wordt voorafgegaan door een hemelse bestraffing.
Deze kon niet uitblijven, want de zonde van ongeloof en kleingeloof vraagt om bestraing. Anders is er geen plaats voor troost en ware blijdschap. De engelen wisten om Wie het deze vrouwen te doen was: „Gij zoekt Jezus de Nazarener.”
Kan dat door de hemelboden ook van ons gezegd worden?
Want in de hemel worden geen vergissingen gemaakt! Een volk dat Jezus mist, maar buiten en zonder Hem niet kan leven, wordt een zoekend volk. Het is wel een bestrafing, maar niet zonder troost, want zij hebben het gelukkig aan het verkeerde eind. Jezus is niet dood, maar Hij leeft!

Zó moet de Heere altijd weer Zijn hardleerse discipelen bestrafen.
Hoe langer op de weg des levens, hoe meer genade, hoe groter wonder voor een volk dat leert dat zalig worden alleen Gods werk is. Hoevelen zijn echter ook nu te bestraffen, want allen die leven zoals zij geboren zijn, zoeken niet de Heere Jezus, niet de Levende! Van nature zoeken zij alles buiten Hem, zoeken zij de dood! De dood zoekt de dood, maar de levendgemaakte zoekt hét leven in Hem. Voor zulken is alles buiten Jezus de dood geworden.
De zonde en de wereld is voor hen als alsem en gal. Zij worden aan het eind met zichzelf gebracht. Wanneer zij met alles de dood ingaan, worden zij levendgemaakt met Christus, want de Levensvorst kan Zich niet openbaren dan alleen in en door de dood.
Welk een wonder is de prediking van een levende Jezus voor geestelijk dode zondaren. Hoor, Hij roept: „Sta op uit de doden en Christus zal over u lichten!” Hij heeft de oorzaak van de dood verzoend, dat is de zonde van allen die levend gemaakt zijn of worden. Hoe zoeken Gods kinderen de Levende nog bij de doden. Wat kunnen we toch met de dood bezig zijn, terwijl we de Levende zoeken. In het graf van het verloren menselijk bestaan is er niets meer wat God kan behagen. Maar wat zijn we toch bezig om Jezus te zoeken op het kerkhof van ons eigen verdorven hart. Daar zijn alleen maar ongeloof, twijfel en vijandschap te vinden.
Maar hoor, hier wordt smart tot blijdschap, want de bron van alle ware blijdschap en troost is in Jezus alleen te vinden.

Hij is hier niet, Hij is opgestaan. Hij was er wel! Hij was gestorven en begraven, maar Zijn sterven was een overwinnend sterven. Hij heeft de dood gedood! En uit Zijn aangebrachte gerechtigheid, heiligheid en volkomen verlossing schenkt Hij Zijn kerk nu de zaligheid.
Er is een opklimming in de Paasblijdschap. Eerst het ledige graf en de boodschap van de engelen en daarna de openbaring van de Levensvorst Zelf. Tranen van zondesmart en Godsgemis worden in beginsel gedroogd door deze boodschap.
Jezus is overgeleverd om onze zonden en opgewekt tot onze rechtvaardigmaking. Indien dat volk met deze boodschap van de hemel getroost wordt, gaat het in en door Hem van deze Levensvorst gewagen:

„Zo moet de Koning eeuwig leven!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen