In de steggen van Breda

In de consistoriekamer van de Mattheüskerk opent Joost Slagboom de Bijbel. Om de tafel zitten gemeentelid Ria van der Bent, Riet Dekker uit Hoornaar en Ria Terlouw uit Meerkerk. Voordat ze met elkaar de buurt in trekken, laat de missionair werker de Schrift spreken, vanuit de gelijkenis van het grote avondmaal. „Jezus’ eigen omgeving - dorpsgenoten, farizeeën en schriftgeleerden - wijst de uitnodiging af. Hoe vaak is dat ook niet onze ervaring.
Soms roepen mensen al vanuit de tuin: geen belangstelling. Hier lezen we hoe de Heere ons dan opnieuw stuurt, tot in de steggen toe. Om mensen te overreden met de overreding van Zijn liefde.” Na het gebed om een zegen gaat het van de binnenkamer naar de bonte buitenwereld.
In een eenvoudige hoekwoning woont Gerrie. Zeven maanden geleden overleed de man met wie ze 54 jaar samenwoonde. Grote hobby van haar Jan was het verzamelen van beeldjes. Overal staan ze uitgestald: in de voortuin, op de kast, in de achtertuin. Achter de glazen kastdeur prijkt een foto van de verzamelaar, gemaakt kort voor zijn crematie. Met een wasbleek gezicht ligt hij in de kist. Naast de foto staat een minuscuul potje met as. Een kleindochter en achterkleindochter van Gerrie kozen voor as in een hangertje.

Crematie
Op tafel ligt een breiwerkje. „Dat wordt een sjaaltje voor mijn achterkleindochter van twee”, zegt Gerrie. „Ik brei alles zelf.” Met de Rooms-Katholieke Kerk heeft ze niets meer, maar ze vindt het wel mooi dat in haar geboorteplaats Terheijden de doden nog naar hun laatste rustplaats worden gedragen. Op de schouders van dragers in zwarte pakken. „Pas hebben ze dat bij m’n oudste broer van 93 gedaan.”
Van de tien kinderen die het ouderlijk gezin telde, zijn er al veel weggevallen.
„Eens even kijken: onze Kees is dood, ons Jan is dood, ons Frans is dood, m’n schoonzus is dood, de man van m’n zus is dood... Ik ben er sneller als ik zeg wie nog niet dood is.” Broer Gerrit, die een paar huizen verderop woonde, vond ze op een morgen aan een touw in het trapgat. „Hij kwam niet over de dood van z’n vrouwke heen. Ik dacht dat ik een hartstilstand kreeg toen ik hem zag hangen.”
Soms knaagt de eenzaamheid. „Maar de crematie van mijn man was fantastisch”, zegt ze. „Veel mooier dan de begrafenis van m’n broer.” En de buurt leefde geweldig mee. „Die Marokkaan van den overkant was net op vakantie in Duitsland. Zodra hij thuis was, kwam hij regelrecht zijn medeleven betonen. De buren van hiernaast zaten in Bosnië. Ze waren helemaal kapot toen ze het hoorden: ‘Ik zie het buurmanneke ons nóg uitzwaaien en nou is buurmanneke er niet meer’.”

Communist
Na de goeden in de buurt passeren de slechten de revue, onder wie de Spaanse echtgenoot van een Marokkaanse vrouw. „Die moest de straat uit, omdat hij zich had vergrepen aan een dochtertje van die Marokkaan.” De woordenstroom staakt pas als Slagboom een gebed doet, waarin hij een zegen vraagt voor de weduwe. En zicht op het ene nodige.
„M’n dochter heeft er een andere kijk op”, zegt Gerrie na het amen. „Volgens haar zit Jan nou boven te kijken of het hier wel goed gaat. Weet je trouwens wie er tegenwoordig in het huis van Rietje woont? Een clown met een vrouw en twee kinderen!”
Onderweg naar een nabijgelegen appartementencomplex wordt Slagboom aangesproken door Ling, een Chinese buurtbewoonster. Met blote voeten in pantofels loopt ze over straat, aan de ene hand een kind, aan de andere hand een kliko. Af en toe bezoekt ze de diensten in de Mattheüskerk. In haar eentje, want haar Nederlandse man doet niet aan godsdienst. Thuis was het al niet anders.
„Mijn moeder is christen, mijn vader communist.”
Ook Ling zit in de zorgen. Haar man heeft buikklachten; de oorzaak is onduidelijk. Slagboom belooft op korte termijn langs te komen. „We worden hier met heel veel zorg en verdriet geconfronteerd”, zegt hij. „Het is ons gebed dat mensen daarmee tot de Heere leren gaan.”

Spaanstalige dienst
Uit contacten met een Colombiaanse asielzoeker kwam een maandelijkse kerkdienst voor Spaanstaligen voort. De missionair werker volgde daarvoor een cursus Spaans. Voor de meeste buurtbewoners met wie hij contact heeft, blijft de drempel naar de kerk hoog. Enkelen komen naar de Open Mind avonden, voor Bijbelstudie. Of naar de basale Bijbelcursus onder leiding van ouderling Jaap van der Bent en zijn echtgenote. Ria Terlouw is vooral betrokken bij de Open Mind avonden. „Anderhalf jaar geleden ben ik zelf tot levend geloof gekomen. Dan gaat er een totaal nieuwe wereld voor je open. Daar wil je ook anderen in laten delen.”
In het appartementencomplex zitten Ria van der Bent en Riet Dekker aan de koffie bij Charlotte.
Op tafel staat het bosje tulpen dat ze van een 86-jarige vrijwilliger uit de gemeente kreeg. Vanaf haar twaalfde jaar trok de appartementbewoonster van tehuis naar tehuis. „Volgens psychiaters heb ik een persoonlijkheidsstoornis.” Door het vriendje met wie ze ging samenwonen, raakte ze aan de drugs. Na meer dan 25 jaar verslaving kickte ze af in een kliniek in Maastricht. Nu is ze weer terug in de buurt waar ze opgroeide, en gebruikt ze alleen nog methadon. Om daarvan los te komen, gaat ze binnenkort naar De Hoop in Dordrecht.
In 2009 liet ze zich in een pinkstergemeente in Maastricht dopen.
Tegenwoordig gaat ze naar de Open Mind avonden en de Bijbelcursus van de Mattheüskerk. „Ik heb altijd belangstelling voor de Bijbel gehad. Toen ik in Den Bosch in de nachtopvang zat, luisterde ik vaak naar een straatprediker. Iedereen lachte hem uit, ik niet. Ik voelde dat alleen God me uit dat leven kon halen. Zelfs in de gevangenis ging ik naar de kerk.”
De dagen brengt ze door met tv-kijken, haar hond uitlaten en op een demente bovenbuurman letten, als zijn vrouw weg moet. Misschien komt ze binnenkort op zondag weer een keer naar de dienst. „Die vind ik hier een beetje saai. Ik begrijp dat het om de inhoud gaat, maar in een pinkstergemeente is het allemaal veel vrolijker.”

Zegeningen
Joost Slagboom en Ria Terlouw zitten een paar straten verderop bij een oud-mijnwerker. Van God en godsdienst wil hij niet weten, bezoek stelt hij wel op prijs.
„Als ze maar niet blijven zeveren over God en de kerk. Ik heb het liever over koetjes en kalfjes.” Slagboom blijft komen, zoekend naar openingen. Om ook deze genodigde op de bruiloft te krijgen. Op de terugweg loopt hij nog even langs bij Julio. Vroeger bezocht de Antilliaan de Bijbelstudieavonden, nu is hij lid van een migrantenkerk. De band is er niet minder hecht door geworden.
Hij omhelst Slagboom als een dood gewaande broeder.
Na het eten wil de missionair werker naar Yildiz, met wie hij in contact kwam door zijn wekelijkse spreekuur voor maatschappelijk werk. Haar man is verslaafd en toont geen enkele verantwoordelijkheid voor vrouw en kinderen. Met haar familie en schoonfamilie probeert de jonge Turkse vrouw haar gezinnetje overeind te houden.
Voor allerlei praktische en administratieve zaken kan ze bij Slagboom terecht.
„Wij beschouwen deze dienstverlening voluit als deel van ons missionair werk. Ten diepste zoek je voor al deze mensen het belangrijkste, maar er moet eerst ruimte komen om daarover te spreken”, heeft hij geleerd.
„Het zijn lang niet altijd succesverhalen. Vaak is het moeilijk om het Evangelie te delen, of om het eerlijk en begrijpelijk over te brengen. Gelukkig zijn er ook dagen waarop we onze zegeningen mogen tellen.”

Op verzoek zijn schuilnamen gebruikt.

Volgende keer: evangelist A. van Setten in Merksem.

---
Klein maar krachtig

In 1939 begonnen enkele inwoners van Breda met evangelisatiediensten aan huis. Zeven jaar later werd een kleine christelijke gereformeerde kerk geïnstitueerd. Het aantal leden en doopleden ligt momenteel op 71. Ondanks de bescheiden omvang kent de gemeente sinds 2007 allerlei vormen van evangelisatiewerk, onder leiding van missionair en maatschappelijk werker Joost Slagboom. Hij wordt ondersteund door ruim twintig vrijwilligers, deels afkomstig uit omringende gemeenten.

Voor meer informatie: www.cgkbreda.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen