Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Crisistijd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Crisistijd

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De economische situatie in de jaren dertig van de vorige eeuw was verre van rooskleurig. Men sprak later dan ook wel van „de crisisjaren”. In die dagen moet er een kanselredenaar geweest zijn die bij tijdredes placht te zeggen: „De toestand van land en volk is zo erg, de koeien in de wei roepen ‘malaise, malaise!’ en de vogels in de lucht zingen ‘Crisis, Crisis!’”
Het woordje ‘crisis’ wordt vandaag ook menigmaal op de lippen genomen. Malaise nauwelijks. Dat woord heeft zijn plek afgestaan aan ‘recessie’. Crisis en recessie zijn evenwel woorden die een ongunstige betekenis hebben. Dagelijks worden we ermee geconfronteerd.
Toename van werkloosheid, vermindering van koopkracht, keldering van huizenprijzen terwijl men ze aan de straatstenen niet kwijt kan, bezuinigingen in het onderwijs, bij monumentenzorg en niet te vergeten in de zorg.
Wat is eigenlijk de diepste betekenis van het woordje crisis, dat voor zoveel spanning en onzekerheid zorgt? Crisis is ten diepste een woord dat afgeleid is van het Griekse werkwoord ‘krinoo’, dat zoveel inhoudt als scheiden, schiften, beslissen, rechten, oordelen.
Het woord crisis heeft dus alles te maken met een allesbeslissende situatie, waarvan wel of wee kan afhangen. Daarom sprak men in vroeger dagen, toen de medische wetenschap van nu er nog niet was, als bij een ernstige ziekte de koorts een hoogtepunt had bereikt, van „de crisis”. De zieke kwam erdoorheen of de zieke stierf. We komen het vandaag ook tegen als er na een ramp of ernstige gebeurtenis een ‘crisiscentrum’ wordt ingericht. Er moet snel worden gehandeld. Er is geen tijd om te discussiëen. Handelend optreden is de leus.

In de Bijbel komt het woord crisis menigmaal voor, maar dan bijna voortdurend in de betekenis van oordeel. Als in de Bijbel gesproken wordt van het feit dat de Heere Jezus de steden Chorazin, Bethsaida en Kapernaüm voorhoudt dat het „Tyrus en Sidon verdraaglijker zal zijn in de dag des oordeels dan ulieden”, staat er in de door de Heilige Geest geïspireerde Griekse tekst: „de dag van de crisis”. Zo ook in Openbaring 14:7: „Vreest God en geeft Hem heerlijkheid, want de ure Zijns oordeels is gekomen.” „De ure van Zijn crisis is gekomen.”
In de crisisjaren van de vorige eeuw schreef de bekende ds. H. Veldkamp een brochure getiteld ‘De nood van onze tijd’. Hij schrijft daarin: „Wanneer we over ‘de nood van onze tijd’ spreken, gaan onze gedachten onwillekeurig aanstonds in de richting van de stoffelijke nood. Daar gaan onze dagelijkse gesprekken en klachten over. Aan de geestelijke nood denkt bijna niemand. Toch is deze laatste veel erger, veel uitgebreider. Godsdienst-loosheid is erger dan werk-loosheid. Demoralisatie in en buiten eigen kring verschrikkelijker dan salaris-verlaging. Gebrek aan geloof en gebed funester dan gebrek aan brood.”
Het had vandaag geschreven kunnen zijn.
Laten we toch niet vergeten dat de grote crisis op handen is. Het oordeel waarvan de dichter zingt: „Hij komt, Hij komt om de aard’ te richten, de wereld in gerechtigheid.”

Er wordt wat gedebatteerd over hoe we uit de crisis komen. Deze crisis Gods ontloopt echter niemand. Als de ure van Zijn gericht gaat komen, zullen er wel zijn die het proberen. „Bergen, valt op ons, en heuvels, bedekt ons”, zal er wanhopig gegild worden. Het zal niet baten. Al raken we uit de economische en financiële crisis, we komen straks allen in aanraking met Gods crisis.
En wat zal het ontzettend zijn als we aan deze kant van het graf Hem niet leerden vrezen en Hem geen heerlijkheid gaven (Opbaring 14:7). Als het geloof ontbrak, evenals de lust en liefde om naar Zijn geboden te leven.
Daarom eindigen we met een ernstige oproep van Hem Die straks gaat rechten, terwijl Hij nu nog wil redden: „Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die de Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.” (Johannes 3:36)

ds. M. van Kooten, Elspeet

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 24 april 2013

Terdege | 108 Pagina's

Crisistijd

Bekijk de hele uitgave van woensdag 24 april 2013

Terdege | 108 Pagina's