Marja
is moeder van 3 dochters en 1 zoon
Een paar maanden geleden kwam Anne Marie (16) enthousiast uit school. „Mam, we hebben met de meiden uit onze klas afgesproken dat we na ons examen een midweek op vakantie gaan." „O leuk", probeer ik enthousiast mee te doen. „Wat zijn de plannen precies?" Tot mijn opluchting bleken die nog erg vaag te zijn. Heimelijk was ik ervan overtuigd dat het niets zou worden. Na het examen hebben ze vast minder contact met elkaar en vragen ongetwijfeld vakantiebanen aandacht.
Inmiddels weet ik dat ik me heb vergist. De plannen werden serieuzer en we besloten haar onder bepaalde voorwaarden toestemming te geven. De voorpret was al leuk, het zoeken naar een geschikte locatie en het rekening houden met de wensen van zeven ouderparen waren al een onderneming op zich. Ook de financiën moesten goed worden afgestemd. Al snel kwam de dag dat we ze mochten uitzwaaien. Naar mijn idee was alles goed geregeld. En het zijn toch maar een paar dagen, dacht ik.
Nadat ze was vertrokken, controleerde ik mijn mobiel minstens ieder uur op gemiste oproepen of sms’jes. Het bleef erg rustig. Ik wilde haar alsnog overladen met allerlei tips, maar gelukkig was manlief zo wijs om te zeggen dat ik haar nu moest loslaten. „Als ze ons nodig heeft, horen we het wel", aldus zijn nuchtere reactie.
Nu is het voorbij. Het is goed gegaan en ze is er vast zelfstandiger van geworden, maar stiekem hoop ik dat het nog heel lang duurt voordat ze echt het huis uit gaat.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 14 augustus 2013
Terdege | 92 Pagina's