Psychologie

Nanda is de oudste in een gezin met acht kinderen en moet thuis veel helpen. „Ik maak veel keuzes voor mijn ouders en cijfer mezelf weg, want ik zou het echt niet op mijn geweten willen hebben dat er thuis door mij ruzie komt.” Haar vriend komt niet graag bij Nanda thuis, „want”, zegt hij, „je kiest niet echt voor mij.”
Dit frustreert Nanda heel erg. „Onze verkering is hierdoor al een keer uitgegaan. Ik weet zeker dat mijn ouders mij helemaal loslaten als ik getrouwd ben. Maar tot zolang verwachten ze van mij dat ik mijn taken en plichten in huis uitvoer. Hoe kan ik hiermee omgaan?”

Ik heb jouw vraag bewust uitgebreid weergegeven, Nanda, want ik denk dat je niet de enige bent die met deze vraag worstelt. Het gaat in deze situatie om verschillende aspecten: de relatie met je vriend, de relatie met je ouders en hoe je met jezelf omgaat.
Wat ik me afvraag is dit: Wat zit je vriend precies dwars? Waardoor komt hij niet graag bij jou thuis? Is het omdat, als hij komt, jij geen tijd voor hem hebt, omdat je steeds bezig bent? Dan is de tegenzin van hem goed te begrijpen. Of is er iets anders?
Als je met iemand een relatie krijgt, krijg je zijn of haar familieleden er ‘gratis’ bij. Het is belangrijk dat je vriend dat beseft en zich inzet om jouw familie te leren kennen. Ook al zijn ze nog zo anders dan zijn familieleden en ook al gaat het er nog zo anders toe. Dit kan bijvoorbeeld door jou of een ander gezinslid eens te helpen met een bepaalde klus.

En hoe zou jij het zelf willen, Nanda? Ik begrijp uit je vraag dat je in jouw gezin veel taken vervult en je daarvoor verantwoordelijk voelt. Je weet je ook verantwoordelijk voor een goede sfeer in huis. Dat is allemaal heel positief. Maar wat dan onderbelicht kan raken, is wat voor jou goed en passend is, in deze fase van je leven. Jij en je vriend hebben tijd en ruimte nodig voor jullie samen, om elkaar te leren kennen, om jullie relatie te vormen en, als jullie daaraan toe zijn, om te praten over jullie gezamenlijke toekomst.
Ik kan me voorstellen dat jij daar ook behoefte aan hebt. Het is van belang, voor jou en voor jullie samen, dat jouw ouders jullie deze tijd en ruimte gunnen. Zodat, als jij een afspraak hebt met je vriend, dat niet elke keer doorkruist wordt doordat je ouders je dan nodig hebben voor een taak in huis. Bedenk ook wat voor jou hierin belangrijk is. Welke taken op welke tijden wil je in huis voor je ouders blijven doen, en op welke momenten heb je het nodig om ‘vrij’ te zijn, om tijd voor je vriend of voor jezelf te hebben?
Ga hierover het gesprek met je ouders aan. Het jezelf losmaken van je ouders begint nu al (en het loslaten van jou door je ouders ook). Niet opeens heel abrupt als je trouwt. Vertel ook aan je vriend hoe hij jou zou kunnen steunen. Het is nodig dat jij jezelf niet langer helemaal wegcijfert. Op die manier leer je jezelf namelijk niet kennen en ontdek je niet welke dingen er voor jou toe doen. En dat proces, van je eigen ontwikkeling tot een volwassen en zelfstandige vrouw, is misschien wel de belangrijkste voorbereiding op jullie huwelijk.

Naam en leeftijd zijn gefingeerd.

Heeft u ook een vraag? Mail naar psycholoog@terdege.nl

Hilleke Hoekstra, GZ-psycholoog

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen