Bijbelse voorbereidingstijd op het huwelijk
Wat zegt de Bijbel over de voorbereiding op het huwelijk? Een artikel schrijven over dit thema is lastiger dan u en jij wellicht op het eerste gezicht zouden denken. Misschien komen we aan het slot wel tot de conclusie dat Gods Woord over dit onderwerp niets zegt...
Wat maakt het lastig? Allereerst de lange geschiedenis van duizenden jaren waarin Gods Woord is ontstaan. In deze tijd voltrekken zich allerlei culturele ontwikkelingen in Israël. Zo maar willekeurig een greep: Wanneer Jakob de ochtend na zijn huwelijksnacht ontwaakt, ontdekt hij dat niet Rachel, maar Lea naast hem ligt (Genesis 29:15-35).
In de nieuwtestamentische tijd is dit ondenkbaar. Nog een voorbeeld: Lukas 2 vermeldt dat Jozef en Maria in ondertrouw zijn, terwijl het Oude Testament deze ‘voorfase’ voor het huwelijk niet kent. Deze en andere culturele ontwikkelingen maken het lastig om eenduidig over een Bijbelse voorbereidingstijd op het huwelijk te spreken.
Theorie en praktijk
De tweede oorzaak is het grote verschil tussen theorie en praktijk. Hét huwelijksideaal beschrijft Genesis 2; Gods laatste schepping. Het huwelijk tussen man en vrouw (twee personen op aarde) is een afspiegeling van de eenheid in God (drie Personen in de hemel). Uniek is de positie die de vrouw naast haar man inneemt. „Zij is als een hulp tegenover hem (Genesis 2:18).” Hier gebruikt de Heere een uitdrukking die verder alleen van Hem wordt gezegd. God is een hulp voor zijn volk, kind, koning enzovoort. Alleen van een getrouwde vrouw tegenover haar man wordt dit gezegd. Niet de vrouw, maar de man is dus afhankelijk van zijn vrouw! Hij mag heersen door haar te dienen. Zij helpt hem om samen God te dienen. Zó vertonen beiden Gods beeld.
Na Genesis 3 is de praktijk echter weerbarstig. Je moet in de Schrift zoeken om een huwelijk te vinden dat aan dit ideaal beantwoordt. Bijna alle aartsvaders en koningen richten op het huwelijksterrein een puinhoop aan door veelwijverij, overspel, incest enzovoort. Het Nieuwe Testament zegt over de invulling en waarde van het huwelijk wel het nodige, maar over een voorbereidingstijd op het huwelijk weinig tot niets. Hetzelfde geldt voor de oudtestamentische geboden. Die zijn vooral gericht op de sociale en financiële bescherming van getrouwden, weduwe of weduwnaar en kinderen.
Profetische prediking
Toch doen we de Schrift geen recht, wanneer we het hierbij laten. Opvallend is namelijk een andere ontwikkeling. In de tijd van de profeten klinkt steeds duidelijker de oproep tot terugkeer naar Gods Woord. Dit geldt ook voor het huwelijk. Naast het ideaal van Genesis 2 steken de profeten vooral in bij de verbondsrelatie tussen God en Zijn volk. Regelmatig wordt dit als een huwelijk tussen Hem en zijn volk getypeerd (Hoséa 2). Ezra en Nehemia vertalen deze prediking concreet door naar het huwelijksleven. Ze sturen de heidense vrouwen weg en roepen daarbij op om terug te keren tot het houden van Gods verbond. Het bewijst hoe belangrijk Bijbels onderwijs over het huwelijk in prediking, catechese en pastoraat is, maar dat ter zijde. Twee thema’s vallen op: huwelijkskeus én huwelijkstrouw.
Huwelijkskeus
Zoals God een uniek verbond met Israël heeft opgericht, zo is het huwelijk een uniek verbond tussen man en vrouw (Maleachi 2:15). In het huwelijk vrezen man en vrouw de Heere. Dit is een absolute voorwaarde voor een huwelijk, wil het beantwoorden aan Gods doel. Het is een Israëliet verboden om zomaar een heidense man of vrouw te huwen. Daarom moet de Moabitische Ruth eerst ingaan tot Gods verbond met Israël, voordat ze met Boaz het huwelijksverbond mag sluiten.
Deze oudtestamentische lijn trekt Paulus in 1 Korinthe 7:10-16 door, wanneer hij stelt dat „een gelovige geen juk mag aangaan met een ongelovige”. Wanneer een onkerkelijke vriend of vriendin in de verkeringstijd ervoor kiest om een leven buiten Gods verbond voort te zetten, kan van een kerkenraad niet verwacht worden dat die hieraan medewerking verleent. Jij moet deze relatie verbreken.
Maar deze lijn heeft ook kerkelijke jongeren veel te zeggen. Ons huwelijksformulier spreekt bruidegom en bruid aan als „een godvrezende man en vrouw”, die „God onze Vader” dienen. Hier kunnen we een lijn trekken naar de voorbereidingstijd op het huwelijk. Voor jou betekent dit concreet dat je biddend iemand zoekt met wie je samen de Heere dient. Wil hij of zij dit niet, dan zul je in je verkeringstijd je relatie met deze kerkelijke jongere moeten verbreken. Aan de andere kant beweegt een kerkenraad zich in het Bijbelse spoor door als voorwaarde voor het kerkelijk bevestigen van een voorgenomen huwelijk van een stel te verwachten dat zij op zijn minst samen belijdeniscatechisatie volgen om belijdenis te doen. Wie niet persoonlijk de Heere wil dienen, kan niet oprecht antwoord geven op de vragen van het huwelijksformulier. Wanneer een predikant in het trouwgesprek bemerkt dat een jong stel dit eigenlijk niet wil, kan hij in deze omstandigheden aan de kerkelijke bevestiging van dit voorgenomen huwelijk geen medewerking verlenen.
Huwelijkstrouw
Het thema ‘trouw’ staat in de Schrift altijd in het kader van het genadeverbond. Trouw is niet goedkoop. Blijvende ontrouw aan de Heere roept Gods toorn over mijn leven uit. Ontrouw zijn aan elkaar betaalt zich duur uit. Het beschadigt de ander voor de rest van zijn of haar leven. In de voorbereidingstijd op het huwelijk moet hier de nadruk op liggen.
Ik stel zomaar willekeurig wat vragen: Ben ik bij hem of haar echt veilig in mijn kwetsbaarheid en met mijn zwakke en zelfs zondige kanten? Weet je zeker dat ik voor hem of haar in de huwelijksnacht de eerste ben? Wat vinden mijn ouders van mijn keus? Mag ik alles weten, ook over mobielgebruik en internetgeschiedenis? Is hij betrouwbaar in het bewaren van de grenzen in de seksuele omgang nu en straks in het huwelijk? Hoor ik in zijn gebed ook zijn worsteling en aanvechting om de Heere te (leren) kennen? Kortom: is gezamenlijk knielen voor God het hart van jouw relatie geworden?!
Wanneer je dit tere geheim samen mag kennen, ben je toe aan een huwelijk in de Heere. Dan versta je dat de heiligheid van Gods gave van het huwelijk alleen door vier in elkaar gevouwen handen bewaard kan blijven.
De auteur is christelijk gereformeerd predikant op Urk.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 oktober 2015
Terdege | 204 Pagina's