Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wonen in de vroegere stal

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wonen in de vroegere stal

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Haar woonplek heeft voor Annemarie den Arend-Groeneveldt grote emotionele waarde. Met man Marcel en hun drie kinderen betrok ze enkele jaren geleden het oude achterhuis van de ouderlijke woning in Streefkerk. Na een grote verbouwing wonen ze nu waar vroeger de koeien liepen. „Wie had dat kunnen denken?

Wie van het Hollandse polderlandschap van de Alblasserwaard geniet, kan er zijn hart ophalen. Voor ligt de dijk die de polder beschermt tegen het water van de Lek, achter ligt zo ver het oog reikt het vlakke land met gras, sloten en hier en daar wat wilgen.
Marcel (41) en Annemarie (38) kunnen er vanuit de grote ramen maar tijdelijk van genieten. Achter hun woning, ongeveer anderhalve kilometer buiten de kern Streefkerk, bevindt zich namelijk een perceel waarop in de nabije toekomst een nieuwe woning wordt gebouwd. „Dat wisten we. Het uitzicht was eerder ook niet zo, want er stonden schuren die bij de boerderij hoorden. We behouden ook straks een grote vrijheid en zijn zeer tevreden met deze plek.”

Ziekte
Marcel, geboren in Rotterdam, en Annemarie trouwden twaalf en een half jaar geleden. „We hebben vier jaar in een piepklein huis in Bleskensgraaf gewoond en zijn in 2008 naar Alblasserdam verhuisd. We hadden het op beide plaatsen goed naar onze zin.”
Dat duurde totdat in 2012 Annemarie’s vader ziek werd. Hij woonde nog in het achterhuis, ingeklemd tussen het voorhuis en de stallen. Dat was ook de plek waar Annemarie opgroeide, met zeven broers en zussen. „Opa en oma woonden toen in het voorhuis.”
De ernstige ziekte van haar vader, aanvankelijk weduwnaar en later hertrouwd, liet Annemarie niet los. Ze werkt in de thuiszorg en voelde zich gedrongen om haar vader de laatste periode van zijn leven bij te staan. „Samen met m’n broers en zussen natuurlijk. We hebben gekeken naar de mogelijkheid om in het ouderlijk huis te gaan wonen.” Dat kon toen het verhuurde voorhuis vrij kwam, vader en (stief)moeder naar het voorhuis gingen en Annemarie en Marcel met hun kinderen het achterhuis betrokken. „We hebben ons toen al wel afgevraagd of het mogelijk was om van de stal een huis te maken.”

Zes ton hooi
In december 2013 verhuisden ze met hun kinderen (nu in de leeftijd van 5 tot 11 jaar) van Alblasserdam naar Streefkerk. Een klein half jaar was Annemarie betrokken bij de verzorging van haar vader. „Hij heeft de verbouwing niet meer mee mogen maken.”
Anderhalf jaar verbleven ze in het achterhuis. Marcel: „Eerst moest het aanwezige asbest van het dak van de boerderij worden verwijderd. Voordat het zover was, hebben we ruim 6 ton hooi van de zolder verwijderd. Dat was een zwaar en intensief karwei. Het hooi was erg oud, helemaal verpulverd en kon zo naar de stort worden afgevoerd.”
De eigenlijke verbouwing startte begin 2015. Hoewel de aannemer het bouwtechnische deel voor zijn rekening nam, was Marcel, geholpen door familieleden, veel op de bouw te vinden. De vooral als schilder van oude monumenten werkzame inwoner van Streefkerk kan zelf ook stucadoren en tegelzetten. „Alleen elektriciteit is niet mijn ding.”
De imposante stal, vermoedelijk gebouwd in de beginjaren van de vorige eeuw, ging geheel tegen de vlakte. Marcel had eerst gedacht dat de uit zogenaamde IJsselsteentjes opgetrokken muren konden blijven staan. Dat bleek niet haalbaar, want een fundering ontbrak geheel. „We hebben ons nieuwe huis, dat één geheel vormt met het vroegere achterhuis, wel in dezelfde vorm als de stal gehouden en qua uiterlijk daar zoveel mogelijk bij aangesloten.”

Geen luxe
De beschikbare bouwoppervlakte was te groot voor een woning, zodat het geheel met een meter of vijf is in gekort. Het resultaat mag er zijn. Het ‘nieuwe’ woonhuis telt maar liefst ruim 1100 kubieke meter. De kamer en open keuken meten meer dan 70 vierkante meter. Er is een inpandige garage en boven zijn er vier flinke slaapkamers en een badkamer. „Daarboven ligt nog een grote zolder, die we nu niet gebruiken.”
Annemarie geeft aan dat het niet de bedoeling was om zo groot en luxe mogelijk te bouwen. „We hebben het sober gehouden en hechten niet aan luxe. We hebben bijvoorbeeld geen vaatwasser of wasdroger. We doen de vaat samen en ik heb ruimte genoeg om de was op te hangen.”
Tijdens de verbouwing ontstond in het vroege voorjaar een hachelijke periode. „De hele kap, ook van het oude achterhuis, lag eraf en het erboven aangebrachte zeil bleek ontoereikend om de steeds maar voortdurende regen tegen te houden. De lekkage in het achterhuis werd steeds heviger en de situatie werd min of meer onleefbaar. Daarom zijn we gaan slapen in een woonunit in de schuur, hier achter het huis. Overdag leefden we zo goed en zo kwaad als het ging nog in de oude keuken. Er waren momenten dat wij de moed dreigden te verliezen, maar dat gold niet voor de kinderen. Er waren iedere dag metselaars en timmerlieden en zij hadden de tijd van hun leven. Wat gaan we nu doen? vroeg de jongste toen het af was.”

Oude gebinten
Tijdens de verbouwing stuitten ze op veel zaken die, zeker bij Annemarie, de nodige herinneringen opriepen. „Op de hooizolder en op andere plaatsen hebben we veel oud gereedschap aangetroffen. Dat hebben we, samen met foto’s van de situatie van vroeger, aan de wand van de garage gehangen.”
Aan de pilaar in de woonkamer is een oude ring bevestigd waaraan ooit een van de koeien was vastgemaakt. De eet- en salontafel zijn gemaakt van de oude gebinten van de hooizolder en de oude kaasplanken, waar vroeger de kazen op te drogen werden gelegd.
Ook de werkbank in de garage is gemaakt van de originele balken van de hooizolder. Het gangetje tussen het voor- en achterhuis heeft Marcel zoveel mogelijk in oude luister hersteld. „We vinden de geschiedenis van de familie én de boerderij erg belangrijk.”

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 februari 2017

Terdege | 92 Pagina's

Wonen in de vroegere stal

Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 februari 2017

Terdege | 92 Pagina's