”In de Bijbel staat niets wat overbodig is”

D.J. Vogelaar (66), gepensioneerd onderwijsman uit Krimpen aan den IJssel, heeft gemerkt dat jongeren bij uitstek belangstelling hebben voor onbekende Bijbelgedeelten. Vooral voor hen schreef hij het recent verschenen boek ”Dichterbij. Twintig onbekende Bijbelse geschiedenissen doorverteld”.

”Laten we niet vergeten dat jongeren ook Bijbellezen op hun laptop of op hun mobieltje”

In de huiskamer van zijn rijtjeswoning in Krimpen vertelt Vogelaar: „Wat een goedheid dat de Heere ons Zijn Woord heeft geschonken. Daarin staat niets wat overbodig is. En dus mogen we ook niets in het duister van de onwetendheid laten liggen. Het kan niet anders dan schadelijk voor het geestelijk leven zijn als we maar een dunne Bijbel overhouden. Ook de minder bekende gedeelten zijn nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering en tot onderwijzing, zegt Paulus. Uit alle stoffen in de Bijbel zijn dus lessen te trekken.” De Reformatie benadrukte niet alleen het ”sola Scriptura”, alleen de Schrift. Het ”tota Scriptura” is niet minder van belang, zegt Vogelaar. „Het gaat ook om de héle Schrift. We mogen dus niet zomaar moeilijke delen overslaan. Stel je voor dat een predikant bepaalde lastige thema’s in de prediking zou vermijden. Dan gaat zo’n man toch als een windvaan heen en weer.”

DOMINEESGEZIN

Dirk Jacobus Vogelaar werd op 1 maart 1952 in Rotterdam geboren in een domineesgezin, als vijfde zoon van ds. L. Vogelaar, predikant van de Gereformeerde Gemeenten. „Ik groeide op in een gezin waarin beide ouders kinderlijk de Heere vreesden. In ons gezin werd de Heere gediend. Al vroeg in mijn jonge leven mocht ik horen over het werk van de Heere in harten van mensen. Dat heeft een onuitwisbare indruk nagelaten.”

Vader werd lerend ouderling in Zoetermeer, vervolgens predikant in Zoetermeer, en daarna in Almelo en Uddel. Vanuit Uddel ging de jonge Dick naar De Driestar in Gouda, samen met zijn broer Daan en de latere predikant Peter Mulder.

Ruim veertig jaar stond Vogelaar voor de klas, zowel in het basisonderwijs als in het voortgezet onderwijs, waar hij Nederlands, geschiedenis en godsdienst gaf. Als ouderling van de gereformeerde gemeente te Kapelle-Biezelinge en later Krimpen aan den IJssel gaf hij ook catechisatie.

Vogelaar kent de wereld van de jongeren. Wat heeft hij al die jaren aan hen willen overdragen? „Ik ben zelf niet in staat iets van geloof en bekering over te dragen. Daar is de werking van Gods Geest voor nodig. Maar wat ik heb geprobeerd, was allereerst duidelijk te maken wat er in de dienst van de Heere te vinden is. Jongeren winnen voor de koninklijke dienst. Dat was mijn uitzien. Natuurlijk liggen zulke dingen niet iedere dag loodzwaar op je hart als je voor de klas staat, maar ten diepste was het toch wel daarom begonnen. Alle andere dingen zijn daaraan ondergeschikt.”

VOETIUS EN TWEE DAGBOEKEN

”Dichterbij” is niet het eerste boek dat Vogelaar publiceert. Eerder schreef hij een hoofdstuk in ”Voetius, meer dan wijsheid” (over het conflict rond de banken van lening), vervolgens twee jongerendagboeken over thema’s uit de Bijbel en uit de geloofsleer, en vorig jaar het herdenkingsboek over honderd jaar christelijke gereformeerde kerk te Nieuwkoop, ”Het pand bewaard”.

In ”Dichterbij” haalt Vogelaar onbekende Bijbelse geschiedenissen voor het voetlicht, met hoofdstuktitels als ”Juda en Thamar”, ”Micha, de man uit het bergland van Efraïm”, ”Rizpa, ontroerende moederliefde” en ”Gajus en Diótrefes”.

Het boek is grotendeels een gevolg van de weekopeningen die Vogelaar hield op school. „Daarin probeerde ik altijd dicht bij de leefwereld van de leerlingen te komen. Het is me vaak opgevallen dat je hen vooral kunt boeien met onbekende Bijbelverhalen. Soms zeiden ze: „Hé meneer, nooit geweten, staat dit ook in de Bijbel?””

Vogelaar richt zich in ”Dichterbij” vooral op de jeugd in de onderbouw van het voortgezet onderwijs. Dat jongeren niet meer lezen, wil er bij hem nog niet zomaar in. „Ze lezen soms juist heel veel, vaak alles wat los en vast zit. Er zitten echte lezers onder. Ik had enkele weken terug een jongen van 15 jaar op bezoek. Hij vroeg: „Meneer, hebt u een Griekse Bijbel in huis?” Die had ik. Hij sloeg het boek open bij een willekeurig hoofdstuk, Matthéüs 13, en hij las zonder haperen de Nederlandse vertaling voor. Ik was er beduusd van. De uitgesproken doeners in deze leeftijdscategorie lezen misschien niet veel, maar ze willen best naar een boeiend verhaal luisteren. Jongeren willen best lezen en best luisteren. Daar ben ik niet zo heel erg somber over. En ik heb goede hoop dat als ze de 20 voorbij zijn, als ze trouwen en een gezinnetje mogen krijgen, dat het lezen dan toch weer terugkomt.” En Bijbellezen? „Als ouderen kunnen we weleens denken dat het met hun Bijbellezen droevig gesteld is. Maar laten we niet vergeten dat jongeren ook Bijbellezen op hun laptop of op hun mobieltje. Wij ouderen lezen liever uit het echte boek, maar als een jongere op zijn smartphone een Bijbelhoofdstuk leest, moeten we dat toch waarderen. Hij leest toch maar Gods Woord.”

Jongeren hebben wellicht minder belangstelling voor dogmatisch-leerstellige onderwerpen, denkt Vogelaar. „Maar velen van hen willen echt wel weten hoe God een mens bekeert, hoe dat gaat, wat er dan gebeurt in je hart, wat er dan verandert in je leven. Bekering is iets wat het hart raakt. En dat boeit hen wel degelijk.”

DOOP EN OVERDOOP

In ”Dichterbij” behandelt Vogelaar vaak actuele, maar ook tegendraadse onderwerpen, zoals het geweld van Islamitische Staat (in het hoofdstuk over de moord door Abimelech op Gideons nageslacht), incest en seksuele ontsporing (in de geschiedenis van Juda en Thamar), en afgoderij (bij Efraïm, de Bethlehemiet, en Jonathan, de broodpriester). „De Bijbel verzwijgt niets. Ook niet als het gaat over de zondigheid van de mens. Elke geschiedenis heeft haar eigen boodschap, ook voor vandaag. En iedere geschiedenis uit de Bijbel benadrukt vanuit een eigen invalshoek de noodzaak van wedergeboorte en bekering, dat God het is Die mensen zalig maakt, dat Hij dat doen kan en ook doen wil.”

Vogelaar wil jongeren ook aanspreken op het belang van de gereformeerde belijdenis, zoals bij de doop. „Wie niet meer aanspreekbaar is op wat de belijdenis zegt over bijvoorbeeld de kinderdoop, verwijdert zich van het gedachtegoed van de gereformeerde vaderen. Wie zich laat overdopen, handelt in strijd met de belijdenisgeschriften. We moeten tegen onze jongeren blijven zeggen: „Joh, zó staat het in de Bijbel en zó vind je het terug in de Heidelbergse Catechismus (vraag en antwoord 74) en zó spreekt de Nederlandse Geloofsbelijdenis erover (artikel 34). Over de doop hoeft onder ons geen verdeeldheid te komen, dat is helemaal niet nodig. Als we ons maar willen laten leiden door wat de gereformeerde belijdenis erover zegt op grond van het Woord van God.”

Het zijn voor het merendeel korte hoofdstukjes die Vogelaar in ”Dichterbij” bijeen heeft gebracht. „Niet het vele is goed, maar het goede is veel. Met korte stukjes probeer ik jongeren te stimuleren iets te gaan lezen. Ook hoop ik dat het in de huisgodsdienst een plaats mag hebben, dat ouders eerder in gesprek gaan met hun kinderen. Bijbellezen aan tafel is vaak een kwestie van: even lezen nog. Maar met dit boekje erbij zou het gesprek aan tafel misschien op gang kunnen komen, opdat we elkaar zouden aansporen de Heere te zoeken terwijl Hij te vinden is.”

N.A.V. ”DICHTERBIJ. TWINTIG ONBEKENDE BIJBELSE GESCHIEDENISSEN DOORVERTELD”, DOOR D.J. VOGELAAR; UITG. OM SIONS WIL; 122 BLZ.; € 11,95.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen