Jouw vragen

Als je bekeerd wilt worden, moet je veel nadenken. Dat is wat ik een dominee ooit hoorde zeggen. Ik geef het graag aan je door. Want zo is het. De Heilige Geest alleen kan geloof en bekering in je hart scheppen. Hij wil er je Bijbel, die je van Hem hebt ontvangen, voor gebruiken. Laten wij daarom het Woord lezen en overdenken, ook als het gaat om wat zonde is. Want in de regel is dat waarvan de Heere mensen overtuigt voordat Hij hen naar de Heere Jezus leidt: hoe zij Gods geboden overtreden.

De Heilige Geest wil je niet alleen stilzetten bij je zondige woorden en daden. Bovenal wil Hij de blik naar binnen laten richten: naar ons hart, het centrum van ons denken, willen en voelen. Ons hart is een bron van gedachten, verlangens en begeerten. Permanent wellen ze in ons op. En permanent zijn ze gericht op onszelf. Dat is waarvan de Heere je nu doordringen: van je egoïsme. Schrik niet, of misschien moet je dat juist wel doen, maar vanaf het eerste moment dat je leeft, ben je “totaal verdorven”. De Bijbel verkondigt je wat wij wel noemen de leer van de “totale verdorvenheid”. Dat betekent dat alle vermogens die je hebt gekregen en jou tot mens maken, zijn aangetast door de zonde: je verstand, je wil, je geweten, je emoties, je karakter en je lichaam. Je verstand is verduisterd. Je kent God niet, Zijn heerlijkheid en heiligheid niet, Zijn liefde en barmhartigheid niet. Met je wil wil je niet wat God wil, maar je wilt juist wat God niet wil. Je emoties zijn ontregeld. Ben je blij, dan ben je overdreven blij. Ben je boos, dan ben je onmatig boos. Je geweten is niet zuiver. Het spreekt wel, maar lang niet altijd, en vaak ben je je van geen kwaad bewust. Je lichaam is onderworpen aan de dood. Hoe aangrijpend! Als een prachtig juweel waren we uit Gods hand voortgebracht. Zoals een kunstenaar zich verblijdt over een mooi kunstwerk dat hij heeft gemaakt, zo verblijdde de Heere Zich over ons toen Hij ons zag in het paradijs. Maar wat bleef er van ons over na de zondeval?

De Heere geeft Zelf het antwoord in Genesis 6:5: „Al het gedichtsel van de gedachten van zijn hart was te allen dage alleen boos.” Je moet eens rustig de tijd nemen om deze zin woord voor woord te overwegen. „Het gedichtsel van je hart” - daarmee bedoelt de Heere de allereerste bewegingen in je innerlijk waarmee je je gedachten vormt. Van dat gedichtsel geldt dat het „boos” is. Dat geldt voor alles wat in je opkomt. Niets uitgezonderd. Het gaat maar door. Niet voor een tijdje, maar „te allen dage.” En nooit is er iets wat voor God aangenaam is. Het is, zegt de Allerhoogste, te allen dage „alleen” boos. Toen God zag hoezeer de mens zichzelf had verdorven, „berouwde het Hem dat Hij de mens had gemaakt”, ja, het „smartte Hem aan Zijn hart” (Gen. 6:6). Dat is nu wat wij hebben gedaan. Laten wij het onder ogen zien. Dan gaat het ons ook „smarten aan ons hart.” Laten we er niet langer aan voorbij leven. Het is zonde als we dat wel doen. Laten we onszelf, als de tollenaar in de tempel, op de borst slaan en uitroepen: „O God, wees mij, zondaar, genadig.”

Reacties en vragen: jouwvragen@terdege.nl

Ds. B.L.P. Tramper, Oud-Beijerland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen