Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In memoriam ds. Van der Ent

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In memoriam ds. Van der Ent

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op 4 oktober was het een eeuw geleden dat ds. H.C. van der Ent in Barendrecht geboren werd. Hij werd christelijk gereformeerd predikant in onder meer Werkendam, Rotterdam, Dordrecht-centrum, Elburg en Ameide. Mogelijk is hij er vroeger wel mee geplaagd dat zijn verjaardag op dierendag viel. Ad rem als hij was zal hij zijn plaaggeesten wel van repliek hebben gediend. Bekennend met Asaf een groot beest voor God te zijn en belijdend met de Kerk door genade een schaapje van de goede Herder te mogen zijn.

Ds. Van der Ent behoorde tot een ander kerkverband dan ik. Desondanks mocht ik hem graag horen en lezen. Ik denk aan zijn stukjes in het GBS-blad Standvastig. En niet het minst aan zijn bijdragen voor de jeugd in het blad Bewaar het pand, die hij zelfs als 65-plusser nog schreef. Altijd weer ondertekende hij de jeugdrubriek met „jullie aller vriend.” Zo ging hij met de jonge mensen het Bijbelboek Filemon door en volgde hij het leven van Gideon. En wat een rake opmerkingen plaatste hij. Toen iemand de dominee –die ooit de langste soldaat van Nederland was– vroeg hoe lang hij was, antwoordde hij: „Meer dan 2 meter. Maar ik heb tijden, dan pas ik in een luciferdoosje.” Toen hij zich in het bejaardencentrum Open vensters van zijn laatste gemeente Ameide aan de bewoners voorstelde, merkte hij snedig op: „Mijn naam is Van der Ent en ik ben een end en we gaan allemaal naar het end.” Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag werd hem gevraagd iets te vertellen over de overgang van de gemeente van Werkendam naar de grote stad Rotterdam. Hij antwoordde toen: „Och, er waren in beide gemeenten mensen; zondaars. Het enige verschil was dat ik in Werkendam de dijk af moest naar die mensen en in Rotterdam de trap op.”

Bij een andere gelegenheid zei hij: „Aan de linkerkant hebben ze het allemaal. Aan de rechterkant missen ze het allemaal. En ze leven er rustig bij, in de dood. Weeg je met Gods weegschaal, dan vallen licht en zwaar weg. Dan telt alleen wat waar is.” Toen een jong gemeentelid niet meer ter kerke kwam omdat de preek –naar zijn zeggen– elke zondag hetzelfde was, antwoordde hij: „Je hebt gelijk, ik preek elke zondag dat God goed is voor slechte mensen.” In een van zijn meditaties schreef hij: „Van het ware geloof staat geschreven dat, al is het maar zo klein als een mosterdzaadje, het bergen verzet. Doch tegenwoordig heeft men een geloof als bergen, doch het verzet nog geen mosterdzaadje.” Verschillende malen ging hij doordeweeks voor in mijn eerste gemeente. Bij een van die gelegenheden vertelde hij me laconiek dat de christelijke gereformeerde kerk de beste kerk is, omdat deze zowel christelijk als gereformeerd is. In datzelfde verband zei hij lid te zijn van de SGP, maar -hoewel deze politieke partijen toen niet meer bestonden- ook van de ARP en de CHU. Als christen ben je immers antirevolutionair en christen-historisch. Ook lid van de ‘Partij van de Arbeid’, als arbeider in de wijngaard des Heeren en werker van eigen zaligheid met vrezen en beven, hoewel God het beide werkt naar Zijn welbehagen.

Eens hield hij een meditatie voor de radio. Het betrof een uitzending van de EO. Het is denk ik bij één keer gebleven. Toch klonk op zekere avond een kwartier lang de karakteristieke stem van ds. Van der Ent in menig huiskamer met de boodschap van Wet en Evangelie. Een paar maanden later was diezelfde meditatie te lezen in het blad Standvastig, het blad van de GBS, waar het aantal EO-leden en -luisteraars gering zal zijn. In ieder geval besloot hij de meditatie (zowel die voor de EO als de papieren versie voor in Standvastig) met deze woorden: „Eenmaal geboren, wis verloren, tweemaal geboren, uitverkoren!” Ik heb het zelf gehoord en gelezen.

Ds. M. van Kooten, Elspeet

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 oktober 2018

Terdege | 148 Pagina's

In memoriam ds. Van der Ent

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 oktober 2018

Terdege | 148 Pagina's