„Slaap maar lekker door”

De oproep om ervaringen met werken in de zorg te delen, leverde een stroom van mails en brieven op. Werken in de zorg is absoluut niet saai. Dat blijkt wel uit de geplaatste reacties op pag. 46.

Stiekem moest ik een beetje glimlachen om de oproep. Want meteen denk je op zo’n moment aan je eigen ervaringen. Die zijn gelukkig op één hand te tellen. Maar doordat onze dochters alle vier door middel van een keizersnede zijn geboren, heb ik toch al wel wat dagen in het ziekenhuis doorgebracht. Zeker de eerste keer is alles vreemd en spannend. Dochterlief verbleef op de couveuseafdeling. En ik lag samen met vier andere kersverse moeders op één kamer. Het viel niet mee om aan de broodnodige rust te komen. Gehuil, herrie op de gang, last van de wond, maar eindelijk had ik dan toch de slaap te pakken. Midden in de nacht ging de deur open. Bij elk bed stopte de zuster. „Hoi, ik ben Wilma, slaap maar lekker door”, fluisterde ze. Toen de deur naar de gang dichtviel, bleef het even stil. En toen hebben we hard gelachen. „Vast een invaller”, stelden we klaarwakker vast. Over de zorg overigens niets dan lof. Toppers zijn het!

Gisette

gisette@terdege.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen