Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Beeld der gemeenschap

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Beeld der gemeenschap

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

W. Kremer

'Ik ben de ware wijnstok en Mijn Vader is de landman. Elke rank aan Mij, die geen vrucht draagt, neemt Hij weg, en elke die wel vrucht draagt, snoeit Hij, opdat zij meer vrucht drage'. (Joh. 15 : 1, 2)

De kern van bovenstaande woorden wordt gevormd door de 'Ikspreuk' van Christus. Juist het evangelie van Johannes heeft er vele; zij prediken wat Christus is. Zij getuigen van de zelfbewustheid van Christus; niet minder van Zijn bereidheid en de vreugde om te zijn wat de Vader Hem te doen gegeven heeft. En daarin ligt alle heil.

Allereerst voor de disci{> elen des Heren, die, nu Christus heengaat, voor een zeer bijzondere taak stonden. Niet minder is hier het heil gewaarborgd voor de gemeente die de naam van Christus draagt, en ook voor die Hem kent en in gemeenschap met Hem staat en uit Hem begeert te leven.

Als de meeste 'Ik-spreuken', die tegelijk zelfopenbaringen zijn, heeft ook dit zelfgetuigenis zijn achtergrond in het Oude Testament. Jes. 5 en Ps. 80; 9 w. spreken van de wijnstok (de wijngaard).

De HERE plantte Israël als Zijn wijngaard en 'besteedde aan haar zijn uitnemende zorg. In Jes. 5 hangt de bittere klacht over de pijnlijke teleurstelling dat deze v^djngaard niet werd en niet gaf wat zij had mogen zijn.

En Ps. 80 heeft ook deze toon. Toch is daar ook nog wat anders: daar is de begeerte, het verlangen, ja smachten naar vernieuwde, blijvende bemoeienis des Heren met Zijn wijngaard. En die is er in de verschijning en het spreken van Christus: Ik ben de ware wijnstok. Gods werk krijgt hier nieuwe perspectieven. Het initiatief des Heren wordt gereahseerd. Het doel van de Landman, de Vader, wordt voor eeuwig verwerkelijkt door de Zoon, in de Heilige Geest. Er komt een nieuwe gemeenschap, waarin

nieuw leven opbloeit en vrucht gedragen wordt. Dit geldt voor de discipelen, voor de kerk en voor elk van haar levende leden.

Het moment waarop Christus van deze gemeenschap spreekt geeft een bijzonder accent. Het zijn de laatste uren vóór het lijden van Christus zich verdiept en verzwaart. Dat lijden en de opstanding (zij zijn een eenheid) waarborgen de zekerheid van de nieuwe gemeenschap, waarvan in het beeld van de wijnstok sprake is. Dat te verstaan zal het geheim voor het leven der discipelen zijn en de kracht tot het volbrengen van de opdracht die zij hebben te volbrengen.

Het beeld zelf imponeert niet. Wie de wijnstok vergelijkt met de eik komt niet onder de indruk van haar verschijning. Gods geestelijke realiteiten vallen niet op door opzienbarende verschijning. Het bijzondere schuilt in de vrudht. De eik geeft vrucht voor de dieren; de wijnstok biedt de druif en straks de fonkelende, verkwikkende wijn, Ps. 104 : 15. De wijnstok is een onooglijk slap geval als zij ontbladerd is. .. haar bloei heeft geur noch kleur. Haar hout heeft geen waarde. Zie Ezech. 15:2 w. In haar naam schuilt een geheim. De onooglijke stok brengt toch de wijn voort.

De wijnstok heeft tot het voortbrengen van de vrucht de voortdurende aandacht van de vakman (de landman) nodig. Zijn oog en zijn hand be^ palen waar en hoe dient te worden ingegrepen.

De slappe rank is gevuld met een sponzig merg, slechts geschikt om als kanaal te dienen om de kracht van de wijnstok naar de vrucht te stuwen.

De snoei van de vakman dient om dat te bevorderen. Hij snijdt veel van de kaJe rank weg om de 'ogen'^ waarin rank en vrucht schuilen, tot hun recht te doen komen. In de zomer, tijdens de groei, is er ook de snoei: onnutte ranken, 'dieven' zegt de vakman, worden weggebroken. Het gaat om de vruchtdragende rank. Er is vertrouwen in de kennis van de vakman nodig, om de ontluistering door de ingrijpende snoei te verstaan en te ondergaan als het onszelf betreft.

Het gaat in dit beeld van gemeeenschap om rijke geestelijke werkelijkheden waarvan de ontleding aan ons denken ontglipt. De unio mystica Christi is een mysterie. Het geloof verstaat en beleeft dit op eigen wijze.

Berkouwer wijst er terecht op dat het alle eeuwen door de geesten heeft bezig gehouden of het rank in Christus zijn alleen maar passiviteit is of dat hier ook nog een actief element in schuilt. Wie hier een uiterste kiest verliest het mysterie dat in het geloof levend is.

Vrucht dragen is geen gebod, het is een voorrecht, een weldaad, een zegen. Het is een manier van leven, niet maar een beschouwing, een theorie.

Hier is een nieuw leven, dat meer is dan christelijke levensvormen aanvaarden en zich daar in oefenen om in de pas te blijven bij de christelijke gemeenschap. Vrucht dragen is niet maar een ethiek aanvaarden, het is de stuvvdng van de mystiek, de unio Christi, kennen. Het is persoonlijk, niet massaal. Het gaat om 'elke rank', die in de gemeenschap van de wijnstok leeft en daarin blijft door de kracht van de woorden Gkxis, vs. 7.

Het is een begeerte en begeerde zaak.

Het is van ten Kate, J. J. L. geen woordenspel wanneer hij dat begeren zoekt te vertolken:

'Laat m' in U blijven, groeien, bloeien, O Jezus, Die de wijnstok zijt; Uw kracht moet in mij overvloeien, Of 'k ben een wis verderf gewijd. Doorstroom, beziel en zegen mij. Opdat ik waarlijk vruchtbaar zij'. (Liedboek, lied 78)

Vruchtdragen is geen prestatie, al wordt het gemis van het vruchtdragen, als wij tot de christelijke gemeenschap behoren, ons zwaar aangerekend; en anderzijds wordt het vruchtdragen uit Christus ons door genade toegerekend en geeft bijzondere voorrechten, vs. 7. Ook is vruchtdragen geen daad ééns en voor al. Het is een proces dat zich telkens weer herhaalt. In iedere leeftijd en in elke situatie van het leven. Onze belijdenis-en liturgische geschriften kennen de uitdrukking 'zo langer zo meer'. Dit geldt ook hier ten volle. Hier ligt de levende wortel èn voor de christelijke vrijheid èn gebondenheid tegelijk.

Het rank zijn en het vruchtdragen voltrekt zich uit de knop, die uit Christus voortkomt. Het rank zijn en het vrucht voortbrengen is uit Christus in ons en door ons, Hosea 14 : 9. Christus en wij zijn er ten volle bij betrokken. Hier werkt de Geest van God onder en door het Woord, Joh. 14 : 26. Daarom kan er véél vrucht zijn.

Zo te groeien tot vruchtbaarheid voor Gods aangezicht doet het Woord en de kracht daarvan liefhebben; dat kan niet zonder het gebed; dat doet de zin van het snoeiend werk beamen en leert waakzaam te zijn opdat het contact dat het leven en de groei is, niet verstoord worde.

En het doel van deze gemeenschap? De realisering van de wil van de Landman, de Vader, vs. 8. Hij wordt verheerlijkt. De doxa van Hem zaJ blijken in het uitzonderlijk werk van Zijn hand tot in eeuwigheid.

Wie vrucht draagt uit deze nieuwe gemeenschap wordt er niet geëerd mee in de wereld, die andere maatstaven aanlegt.

God verheerlijkt Zichzelf door Zijn werk in Christus in ons en dat geeft een nieuwe vreugde.

Het is een voorrecht in relatie tot de Christusopenbaring te staan in Gods verbonds-en kerkgemeenschap. Alleen echter het blijvend leven daaruit doet bestaan tot in eeuwigheid voor Gods aangezicht.

Waar dat gemist wordt; zal de dreigende brand van Gods oordeel, wie geen vrucht draagt veroordelen en verteren, vs. 6b.

Welk een troost voor de levende rank, dat wij om vruchtbaar te zijn niet op eigen kracht zijn aangewezen.

Wij onderschrijven dan steeds meer: 'Zonder Mij kunt gij niets doen'.

Zo wordt de wil van de Vader, de Wijngaardenier volbracht en Zijn doel bereikt. Zo wordt de vernieuwende kracht van de Wijnstok Christus steeds meer levensbehoefte en levenskracht.

Zo maakt de Geest Gkxls steeds meer gewillig alleen maar rank te zijn uit Gods heilswerk.

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologia Reformata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 september 1977

Theologia Reformata | 100 Pagina's

Beeld der gemeenschap

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 september 1977

Theologia Reformata | 100 Pagina's