DE MAGIE VAN DE NAAM

L. van der Meer, DE MAGIE VAN DE NAAM, over noodzaak en methode van het joods-christelijk leergesprek, 338 pag., ƒ 55, - , Uitg. Boekencentrum, Zoetermeer 1997.

Aan de universiteit van Amsterdam promoveerde vorig jaar de auteur van dit boek op bovengenoemd onderwerp. In een diepgravende studie verwerkt hij in deze studie het gedachtengoed van met name Rozenzweig en Miskotte, in verband met de vraag hoe kerk te zijn in een tijd vol (dreigend) nihilisme. In de inleiding introduceert Van der meer enkele kernbegrippen van zijn boek. Zoals b.v. de samenhang van noodzaak en methode. Er is de nood van ontkerkelijking, die om een bepaalde wijze van leren vraag, namenlijk het dialectisch leren van het joods-christelijk leergesprek. Het boek bestaat uit drie delen. In deel I komt het dodelijk gevaar van het nihilisme aan de orde (Nietzsche). Rozenzweig: de jood moet bevrijd worden van assimilatie. Door weer te leren vragen te stellen. Zo ook de kerk. Ze moet leren leven vanuit de openbaring in plaats van zich van zichzelf bewust te zijn. Voor aankomende nihilisten is het beth-ha-midrasj daarom onmisbaar. In deel 11 stelt de auteur aan de orde hoe we ons bewust kunnen worden van de vervreemding, die ons van nature eigen

is. We moeten ' leren in omgekeerde richting'. Niet vanuit een Christus-idee, maar vanuit de wortels in het Oude Testament. De Naam dient uitgangspunt te worden, dat wil zeggen de Openbaring, als antipode van religie. De magie van de Naam is het geschieden van de Naam in verhaal en taal. Alleen de invasie van dit geschiedende Woord kan het nihilisme overwinnen (118). Niet alleen de antwoorden, maar ook onze vragen dienen door het Woord gewekt te worden. Het verhaal van de Schrift is leermiddel, niet het opereren met algemene religieuze begrippen. In deel lil werkt Van der Meer dit nader uit. In het leerhuis gaat het om (voor)lezen, zien en horen, Bij zien mogen we denken aan het letten op woordstructuren en bij horen aan het gebed als schakel met de ethiek. De eredienst speelt in het leren om te horen en het horen om te leren een cruciale rol (317). De auteur heeft een knap werkstuk geleverd. Het taalgebruik vond ik hier en daar wat lastig. Er zaten ook nogal wat drukfouten in het boek. Maar de grondtoon van het boek, het appèl om als kerk te leven vanuit de Openbaring als redmiddel tegen het nihilisme en de religie heb ik denk ik verstaan. Mijn wens is dat de auteur het gebodene operabel maakt voor leerprocessen in de christelijke gemeente, met name voor jongeren. Dan rijzen meteen ook mijn vragen. Dit lijkt me nog niet zo eenvoudig in onze cultuur. Kuitert wint het vandaag aan de dag wel van Miskotte. Een hartelijke gelukwens met deze afronding van de studie.

W.

W.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen