Aan de Kerkeraadsleden, de kerkeraden en de classisvergadering van de Gereformeerde Kerken binnen de classis Warffum. Weleerwaarde en Eerwaarde Broeders! Op 25 Januari schreef ik aan de classis: Tot mijn spijt heeft de classis … - pagina 4

2 Aan den praeses der classis schreef ik bovendien op 29 Jan. o.a.: Ik wil zoo graag, dat de broeders mij verstaan. Oók daarom betreur ik het zoo diep, dat men mij vanaf 't eerste begin niet gehoord heeft. Laten de broeders toch niet meenen, dat ik lust heb om ,,maar te strijden" : als ik 't doe, dan is 't, omdat de nood mij is opgelegd en de liefde mij dringt. En niets is er in de Apocalypse, dat mij zoozeer roert als de rijke beloften van eeuwig-rijke vertroosting na moeizamen strijd, b.v. Openb. 3 : 7 ^ - 1 3 ; 6 : 9-—11 ; 7 : 9—^17; 1 4 : 1 2 en 13; 21 : 4 ; 2 2 : 10—12. Ik bemin het zoete, het vriendelijke, het opbeurende, het blijmakende; het milde en overgegevene; het lieflijke en aangename; het lankmoedige, het matige, het ontfermende; het rustig-onderwijzende; het saambindende, het eensgezinde, het vredemakende; het waarachtige, het edele: alles, wat een menschenhart (in onzen zwaren levensnood) kan verkwikken. Christus was zóó mild en vriendlijk en goed, maar óók zóó toornend tegen alles wat het leven vernielt. — In dat teeken stond mijn leven: ik betreur alle verkeerde heftigheid en smartend gebrek. En verre zij 't van mij te meenen (zooals mij door een classisbroeder verweten werd), dat ik 't alléén weet: het kan mij juist zoo verkwikken, als een der broeders mij eens, uit liefde, naar de Schrift, onderwijst. Ik zocht en zoek (door Gods ontferming over mijn leven) geen hooge dingen, geen eere en gunst in de wereld, maar dit is mijn begeerte: getrouw te zijn, getrouw getuige, getrouw strijder. „Gunst" in den zin van wat schipperen met den rechten weg begeer ik niet: het zou niet trouw zijn jegens onze kerken. Maar wèl vraag ik deze „broedergunst", dat men zich er toe zette om iets van mijn levensstrijd te verstaan (gelijk de trouwe broeders in Roodeschool zoo verkwikkend hebben gedaan!); ook van mijn begeeren om te getuigen van de rechte wegen des Heeren, Zijn kinderen tot troost. En óók deze „gunst", dat de classis mij niet langer practisch doodzwijge en alle trouw-broederlijk contact schuwe: ik lijd er onder, ik smacht naar broederlijk verstaan. O p 10 Febr. ontving ik helaas het volgende: Als scriba, van de classicale vergadering, op 1 Februari te Winsum gehouden, rust op mij de taak, U mee te deelen, dat de classis kennis nam van Uw verzoekschrift gedateerd 26 Nov. '38; dat de classis zich inzonderheid bezig gehouden heeft met Uw verzoek om mondeling contact; dat de classis op zich zelf daartegen geen bezwaar had, maar het nut daarvan niet kon inzien, noch voor U noch voor de classis; dat hieruit geenszins mag worden afgeleid, dat de classis U w zaak niet mild-broederlijk wenscht te beoordeelen; dat in dit stadium, het de juiste weg is, naar het oordeel van de classis, dat U, U w bezwaren, die niet door de Particuliere Synode zijn weggenomen, brengt op de Generale

Synode.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen