Broeder en Zusters! Wat wij reeds lang gevreesd hebben, is thans helaas werkelijkheid geworden… / Geref. Kerk Holwerd - pagina 3

H O L W E R D , 11 November 1944. BROEDERS

en

ZUSTERS!

W a t wij reeds lang gevreesd hebben, is thans helaas werkelijkheid geworden. Tengevolge van de lek,rbesluiten en kerkrechterlijke handelingen der Generale Synode is ook in onze Gereformeerde Kerk et n breuk geslagen. De meerderheid van de kerkeraad heeft, in samenvy^erking met die van Reitsum, ons in onze ambtelijke bediening geschorst. Reeds op zichzelf is deze schorsing onwettig. Want volgens art. 79 der Kerkenorde zullen ambtsdiagers geschorst worden „door voorgaand oordeel des kerkeraads derzelver en der naastgelegen gemeenie"" En de eenige naastgelegen gemeente van Holwerd is Blija, omdat Raard en Ternaard, als behorende tot een andere classis, hier niet in aanmerking komen. Maar toch heeft de meerderheid van de kerkeraad, ondanks ons protest, besloten, met voorbijgaan van Blija, dat men in deze zaak niet wilde erkennen, zich tot Reitsum te wenden, en heeft die kerkeraad z'n medewerking verleend. Daarom alleen reeds is deze schorsing onwettig ! Maar belangrijker is nog de vraag: waarom zijn wij geschorst? Zijn wij revolutionairen, scheurmakers, zoals de beschuldiging luidt ? Verv/erpen wij het wettige gezag ? Zijn wij soms ketters, die een onschriftuurlijkc leer aanhangen en verkondigen ? Neen, broeders en zusters, het één noch het ander is het geval. Al wordt er wel telkens gesproken van Remonstrantisme, tot hiertoe is in de huidige kwestie, bij ons weten, nog niemand veroordeeld wegens ketterij. Daarmee is tegelijk ook ontzenuwd de valse aantijging, dat de bezwaarden zouden leren, dat alle gedoopten wedergeboren zijn, of zelfs zalig worden. Dat deze gedachte bij menigeen blijkt te leven, is eenvoudig een gevolg van onjuiste voorlichting, die de mensen op een dwaalspoor brengt. Maar, zeggen velen: gij zijt toch wel scheurmakers, omdat ge u niet wilt onderwerpen aan de Synode. Ook deze beschuldiging moeten wij echter afwijzen. Want wat is het geval? De vorige Generale Synode heeft in 1942 verschillende bindende leeruitspraken gedaan, waaronder ook deze, betreffende het Genadeverbond; „dat het zaad des Verbonds krachtens de belofte Gods te houden is voor wedergeboren en in Chrisius .^eheiligd, totdat bij het opwassen uit hun wandel of leer het tegendeel blijkt." En nu wordt met name van alle ambtsdragers geëist de belofte niet te zullen leren, wat daarmee niet ten volle in overeenstemming is 1 Maar, het is de vraag: mogen wij dat beloven? Is die leer naar de Schrift? Eist God in Zijn Woord, dat wij het zaad des Verbonds voor wedergeboren hebben te houden? W a n t daar gaat het toch om ! Geen Synode mag ons inzake de leer een andere of meerdere binding opleggen dan Gods Woord ons oplegt ! En dat laatste is nu naar veler overtuiging, die ook de onze is, wel het geval. Terw ijl God in Zijn Woord nergens belooft, dat Hij Zijn zaligmakend werk van wedergeboorte, en wat dies meer zij, in het zaad des Verbonds reeds van hun eerste a..nzijn af zou aanvangen, ja ons zelfs leert, dat niet alle gedoopten metterdaad dat heil ontvangen, eist de Synode toch, dat wij dat zaad voor wedergeboren zullen houden. Maar is dat dan geen onschriftuurlijkc eis? En komt hier niet aanstonds om de hoek gluren de leer van de veronderstelde wedergeboorte, die al zooveel strijd in onze kerken heeft teweeggebracht? Daar komt no] b'j, dat deze leetuitspraak niet op zichzelf staat. Blijkens de verklarende geschriften, die de Synode sindsdien ^leeft laten verschijnen, hangt daarmee samen een verbonds- en doopsbcschouwing, die niet is naar Schrift en Belijdenis, en die daarom de onze niet kan zijn. N J het verschijnen van de Toelichting op de gedane leeruitspraken is dan ook een stroom van bezwaarschriften losgebroken. Maar de huidige Synode, die haar vergaderingen in 1943 heeft aangevangen, heeft helaas al die bezwiarschriftcn afgewezen, en de bewuste leeruitspraak onverzwakt gehandhaafd en bevestigd. Zo is het conflict ontstaan, dat thans ook hier tot uitbarsting gekomen is. en waardoor eveneens allerlei ingrijpende kerkrechterlijke verschillen naar voren gekomen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen