Eenheid in Gehoorzaamheid (Geref. Comit. Voor Public. No. 9) - pagina 3

Gerejormeerd

Cotiiit

voor PulUciteit,

no. g

EENHEID IN GEHOORZAAMHEID. O n d e r 't opschrift „Eenheid of gehoorzaamheid" schreef zekere broeder een artikel voor de ,,vrijgemaakte Gereformeerde Kerk". Dit artikel was onderteekend door Z . W e meenen ons niet al te zeer te vergissen, wanneer we aannemen, dat daarmee bedoeld zal zijn de Heer Zijlstra, die vroeger zijn brieven aan ons richtte, onder 't pseudoniem ,,Marnix". Over deze verandering in de onderteekening verheugen we ons ten zeerste. O n s dunkt, dat hiermee ten volle toegegeven wordt, dat wat ,,Marnix ons schreef, diametraal staat tegenover hetgene wat de Heer Zijlstra ons schrijft. Vereenzelvigden we vroeger ,,Marnix" en Z., thans doen we dat niet meer. Spreken we over ,,Marnix", dan denken we aan hem, wiens bazuin geen onzeker geluid gaf, maar die ons in de Groninger Kerkbode principieele voorlichting gaf, ook op 't terrein van de kerk. Met d a n k baarheid erkennen we dat. Spreken we over den Heer Z., dan denken we aan den vroegeren bezwaarden broeder ouderling, als aan iemand, we moeten het met leedwezen constateeren, die t goede spoor is kwijtgeraakt. Dat bewijst ook zijn epistel over ,,Eenheid of gehoorzaamheid". W e meenen, dat reeds de titel 't probleem niet zuiver stelt. O n s lijkt 't probleem zuiverder, zooals we 't boven aangaven: „Eenheid in gehoorzaamheid". Allereerst geeft de Heer liedje kennen we. Hebben ook de C h r . Geref. Kerk vereenigd Marnix 't met hen meegezongen we altijd gezien als een zondige en kerkenorde. Dat doen ook de ook nu nog, als Geret. Kerken de Dordtsche Kerkenorde.

Z. nogmaals de verzekering, dat de bezwaarden blijven in de kerk. N u , dat onze C h r . Gereformeerde broeders t in 1893 niet gezongen, nadat in 1892 was met de doleerende kerken ? Maar hebben wij, en heeft ook broeder ? Immers neen. Integendeel, 't Optreden van de Chr. Gereformeerden hebben weg, omdat ze afzonderlijk gingen staan, naast kerken met een zelfde belijdenis z.g.n. ,,vrijgemaakte Geref. kerken . Ze scheiden zich van ons af, hoewel we evenals vroeger, staan op den bodem van God s W o o r d , onze belijdenis en

Gesteld, dat we een deel onzer belijdenis hadden prijsgegeven, of we hadden er één of meer artikelen aan toegevoegd, de zaak ware ietwat anders, maar nu de Synode niet anders heeft gedaan dan de aloude belijdenis der vaderen handhaven, ontzeggen we daarmee de uitgetreden broeders het recht om te zeggen: W e blijven in de kerk. W e zien er dan ook niet anders in dan zieltjeswinnerij. O p deze manier kunnen vele eenvoudigen, die de portee van de zaak niet doorhebben, worden verschalkt. Maar dit nu daargelaten. De Heer Z . vindt ons argument, dat men de schriftuurlijk, een argument, dat voor Gods aangezicht niet kan bestaan.

kerk

niet mag breken,

on-

Hij vraagt d a n : „ W a t toch is een bezwaarde?" „Marnix" antwoordde er in 1 9 2 e o p : „ D a t zijn lieden die voor de allerslechtste methoden niet terugdeinzen . D e Heer Z. zegt: ,,cen bezwaarde is een broeder of zuster, die de besluiten der synode niet als wettig kan erkennen, omdat zij ingaan tegen onze kerkenordening, maar ze ook niet in overeenstemming acht met Gods W o o r d . W a t volgt hier nu uit ? D a t zij gehoorzaam moeten zijn aan het bevel Gods en daarom de besluiten der Synode niet voor vast en bondig houden'. O o k hier komt Z. weer in strijd met Marnix, die in 1926 als remedie aanprees de kerkelijke

weg.

Thans legt de Heer Z. zeer eenzijdig den nadruk op gehoorzaamheid Maar is het dan geen gehoorzaamheid aan het gebod Gods om de eenheid te bewaren ? Roepen dan Schrift, Belijdenis en Avondmaalsformulier ons niet telkens weer op, om de eenheid te bewaren? De

Geioofshelijdenis.

Als in de geloofsbelijdenis sprake is van het zich afscheiden, dan wordt gesproken van het zich afscheiden van degenen, die niet vtin Je kerk zijn, dus van \\ikr die als kerk vertoont de kenmerken der valsche kerk. Dan is breken met zulk een kring geboden, volgens het W o o r d van G o d (2 Cor. 6 : 1 4 - 17 enz.). Maar dan ook alléén en in geen ander geval. Lees artikel 29 der Geloofsbelijdenis. Maar (zoo schreef eens Ds. Jac. v. d. Linden, tot 1920 predikant te 's Gravenhage), „wie daartegenover tot afscheiden komt en breekt niet de kerk, die de kenteckenen der ware kerk bezit, handelt goddeloos, wijl tegen de rechtstreeks geopenbaarden wil des Heeren. Die alzoo handelt - - zie Rotterdam, Zions Roem en Sterkte — onteert zijn belijdenis, bedroeft de godzaligen, doet de eenvoudigen dw.den en maakt, dat de naam Gods gelasterd wordt .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen