Aan de leden der Gereformeerde Kerk te Oost- en West-Souburg. Broeders en Zusters, U hebt Zondag 30 December in den middagdienst hooren afkondigen, dat ik voor drie maanden … - pagina 3

i*

VERKLARING S O U B U R G , Januari 1946

Aan de leden der Gereformeerde Kerk te Oost- en West-Souburg. Broeders

en

Zusters,

U hebt Z o n d a g 30 December in de a middagdienst hooren afkondigen, dat ik voor drie maanden geschorst ben als oude ding, daar ik me niet zou gehouden hebben aan hetgeen ik onderteekend heb, toen ik-ouderling werd. T o e n heb ik n.l. mijn naam gezet onder de Drie FormuHeren van Eenigheid. Daarbij geldt de regel, dat ,.indien wij eenig bedenken tegen de voorzeide L-er krijgen, wij belooven, dat wij het noch openlijk, noch heimelijk zullen v.oorstelleii, drijven, prediken of schrijven". U zult dus den indruk gekregen hebben, dat ik op eenig punt onze belijdenisschriften niet meer zou onderschrijven. Dat is echter in 't geheel niet het geval. Oordeelt U zelf. In 1941 werd ik ouderling. In 194? kwam de Genei alp Synode te Utrecht met leeruitspraken, die ik achtte niet in alle deelen op de Schrift gegrond te zijn. Die uitspraken had ik natuurlijk niet onderschreven. N u is de meerderheid van den Kerkeraad van oordeel, dat voor die uitspi tken hetzelfde geldt, als voor de belijdenisschriften, die ik onder teekende. Dit ooi deel acht ik verkeerd. Indien nieuwe belijdenisuitspraken gedaan worden, moeten die getoetst aan Gods W o o r d . D a a r in de Generale Synode de Gereformeerde Kerken vertegenwoordigd zijn, gelden die uitspraken voor alle kerken. Elk kerklicj moet ze voor vast en bondig houden, tenzij dat ze bewezen worden te strijden teoen het W o o r d G o d s . (Artikel 31 Dortsche Kerkenordening.) Dit laatste geval doet zich nu m i . hier voor. Ik acht voor mezelf bewezen, dat deze uitspraken in strijd zj;n met Gods W o o r d . Dit bewijs heb ik voor tien Kerkeraad geleverd, maar 't werd niet aanvaard. Ik acht het ectiter roeping, ook de gemeente in te lichten en te waarschuwen v o o r den verkeerden weg, w a a r o p we geleid worden. Dit nu mag niet volgens 't recht, dat thans in de Gereformeerde Kerken geldt. Zij, die de leeruitspraken als zondig zie.i, mogen in hun strijd daartegen de gemeente niet mengen. Binnen de muren van kelkeraadskamers en binnen de wanden der zalen w a a r classes en synodes vergaderen, moet alles beslist. In het openbaar mag n'ict Qzzecjd v. orden: ,,Het ^aat v^erkeeiJ " Ik moest dan ook op de gec wibincv.rde Kerlceiaadsvergadermg van bouburg en Middelburg het volgende uitspreken: ,,Ik beloof mijn bezwaren tegen de uitspraken der Synode niet opzetteÜjk te verbreiden." D a t kon ik niet beloven. Ik had geschreven, ,,dat ik het roeping achtte, speciaal voor opzieners der gemeente, op te komen tegen het tot leer verheffen van uitspraken, die niet in alle deelen op de Schrift gegrond zijn". O o k dit laatste moest ik terugnemen. T o e n ik ook dit niet doen kon, w e r d me gezegd, dat na een week bedenktijd, de schorsing zou ingaan, indien ik bij mijn gevoelen bleef. N u zult U vragen: M a a r welke bezwaren hebt U dan tegen de leeruitspraken van de Synode ? G a a r n e wil ik daarop antwoorden. Ik zal daartoe aanhalen een stuk uit den brief dien ik aan den Kcikeraad schreef, toen mij gevraagd w a s mijn bezwaren nauwkeurig te formuleeren. Die bezwaren gingen hoofdzakelijk tegen de volgende leeruitspraak : ,,dat het zaad des verbonds krachtens de belofte God s te houden is voor wedergeboren en in Christus geheihgd, totdat bij het opwassen uit hun wandel of leer het tegendeel blijkt." D a a r v a n schreef ik : ,,Ik houd het zaad des V e r b o n d s niet voor wedergeboren : Gods Verbondsbelofte sluit wel alle genade-weldaden, ook de wedergeboorte, in, maar de verwerkelijking van de toezegging geschiedt op 's Hcercn tijd en in den weg van het geloovig aangrijpen van Gods beloften. D e verborgen dingen zijn voor den Hcere, onzen G o d . " Hierbij merk ik op, wat niet in mijn brief stond : G o d verzegelt in den D o o p niet iets in het kind, maar Zijn beloften, die in H e m ja en amen zijn. V a n Hem alléén gaat het V e r b o n d uit. Echter verwaardigt Hij ons, óók partij te worden in het Verbond. H e t formulier van den D o o p zegt: ,,Overmits in alle verbonden twee deelen begrepen zijn, zoo worden wij ook weder vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid. " Aan ons staat het dus, Gods beloften in 't geloof te omhelzen, aan de eischen des V e r b o n d s

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen