Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kom ga met ons…! Een schrijven aan onze vrijgemaakte broeders en zusters.  (variant) [zonder inleiding Kerkeraad Bedum; groter formaat] - pagina 8

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kom ga met ons…! Een schrijven aan onze vrijgemaakte broeders en zusters. (variant) [zonder inleiding Kerkeraad Bedum; groter formaat] - pagina 8

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Samenspreking eis Het werd me bij dit al steeds duidelijker: We moeten samenspreken. In de afweer tegen de broeders aan de overzijde dwalen wij zelve af. Heel duidelijk is gebleken dat we elkaar niet missen kunnen en eikaars correctie nodig hebben. In een sfeer van wederzijds vertrouwen moeten we trachten tot oplossing van de geschillen te komen, op zo kort mogelijk termijn, opdat we niet nog verder van elkaar afgroeion. Maar v/at mijns inziens moest, gebeurde niet. Onze kerken weigerden alle verder contact, totdat bekering van hun „openbare grove zonden" aan de overzijde gebleken was. Wij de Itathiolielie licrk? Intussen werd het isolement, waarin onze kerken zich afzonderden, al nauwer. En de enghartige hooggevoelendheid groter. Op alle terreinen van christelijke samenwerking werd de scheur door velen doorgetrokken. Er moest een eigen politieke partij, een eigen vakbeweging, eigen scholen, eigen dagblad, een eigen radio-vereniging komen. En de eigen kerk werd tot de alleen-vi'are katholieke kerk ter plaatse uitgeroepen. Wie zich gedesillusioneerd daaraan onttrok om zich weer te voegen bij de oude kring, heette in de ban te gaan en zich te vervreemden van de gemeenschap van Christus. Onhoudbare toestand Door dat alles werd de situatie in eigen kring voor degenen, die bij de vrijmaking juist om katholieke ruimte had gestreden, al meer onhoudbaar. Er werden wel geen tuchtmaatregelen in de formele zin van het woord toegepast — dat had men door eigen critiek op de toepassing van art. 79 en 80 K.O. onmogelijk gemaakt —, maar ambtsdragers, die niet meededen aan de „doorgaande reformatie" oftewel doorgaande versplintering, werden uitgerangeerd en geestelijk doodgedrukt. Ze mochten schier nergens meer preken. Tegen hen word gepreekt en gebeden. Zelf word ik in eigen gemeente met onbewezen beschuldigingen aan de lopende band achtervolgd. Geestelijk ontstond een volslagen breuk. Do avondmaalsviering stagneerde. De kerkeraad werd zozeer verdoold, dat samenwerking totaal onmogelijk werd. Een modus vivondi, die neerkwam op hot verdragen van elkaar, word aanstonds woor door een groot aantal kerkoraadsleden met de passepartout van artikel 31 K.O. gesaboteerd. Men ging zelfs strijden met do geldzak.

6

Samenspreking- met officiële deputaten In die omstandigheden ben ik — met anderen — ertoe overgegaan om samenspreking te zoeken met officiële deputaten voor samenspreking van de overzijde. We hadden reeds eerder samengesproken met particuliere personen. Dat was op de bekende en beruchte conferenties van Oosterbeek. Daar waren enkele belangrijke geschillen doorgesproken en het resultaat daarvan in conclusies, die geheel vrijblijvend waren, vastgelegd. Over die conferenties spreek ik niet. We zijn daarom zeer verguisd, en voor verraders gescholden. Maar nog altijd meen ik, dat ieder volle vrijheid had en heeft om met andoren over de kerkelijke geschillen te spi^eken, en de gemeenschappelijke overtuiging in dezen te publiceren. Men kon de conclusies desgewenst bestrijden, maar had geen recht hoegenaamd om ook maar iets tegen die conferenties als zodanig te zeggen. Een noodweg Doch anders staat het met de onderhavige samenspreking van particulieren met officiële deputaten. Dat is metterdaad een buitengewone handeling geweest. Niet zozeer van de zijde van die deputaten, of van de synode, die hen tot zulke samensprekingen machtigde. Dat is enige jaren geleden ook ten aanzien van personen uit de Nederlands Hervormde Kerk en uit de Christelijk Gereformeerde Kerk gebeurd, en niemand heeft er toen aanmerking op gemaakt. Waarom zouden deputaten voor samenspreking-en-eenheid geen contact mogen hebben met particuliere personen, bij wie zij voor hun zending gehoor vinden? Ds Van Dijk van Groningen vindt dat onbehoorlijk. Hij neemt een beeld uit het burgerlijk leven: ,,Ge moet IJ eens voorstellen, dat in het burgerlijk leven de directie van een bedrijf aan de directie van een andere zaak voorstelde een conferentie te houden om te komen tot een fusie van die bedrijven. En zij (zou) tegelijkertiid oen actie op touw zetten om het personeel en de klanten van dat bedrijf, waarmee men onderhandelingen wil aanknopen, weg te lokken en naar zich toe to trekken. Zou dat fair zijn? Zou dat niet liggen buiten do grenzen van het burgerlijk-, het zakelijk fatsoen? Maar vcol meer is hot in strijd met de stijl, die hot leven der kerk moet hebben, dat zo wordt opgetreden." De fout van Ds Van Dijk is echter, dat hij hier vergeet, dat er geen zaakjes van mensen

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Kampen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1950

Vrijmakingsbrochures | 14 Pagina's

Kom ga met ons…! Een schrijven aan onze vrijgemaakte broeders en zusters.  (variant) [zonder inleiding Kerkeraad Bedum; groter formaat] - pagina 8

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1950

Vrijmakingsbrochures | 14 Pagina's