Jeruzalem of Babylon - pagina 26

Twee rechten worden in dit artikel vastgelegd. 1. Het recht, dat ieder kerklid heeft om zich op een meerdere vergadering te mogen beroepen, als hij meent, dat hij door een mindere vergadering verongelijkt is. Zo'n meerdere vergadering mag alleen dan een besluit nemen bij meerderheid van stemmen. Het recht daartoe heeft zo'n meerdere vergadering niet van zichzelf, maar is haar gegeven door de kerken zelf. Heeft nu zo'n meerdere vergadering een besluit genomen, dan zal men dat besluit voor vast en bondig houden en ook uitvoeren. Echter op één uitdrukkelijke voorwaarde. Deze: dat zo'n besluit niet in strijd komt met het Woord Gods, of met de onderlinge afspraak, die de kerken hebben gemaakt. 2 Is dat wel het geval, dan is in dit artikel het tweede recht vastgelegd, n.m.l. dit: dat zo'n besluit niet voor vast en bondig behoeft te worden gehouden en dus ook niet uitgevoerd mag worden. Een besluit, dat in strijd komt met Gods Woord, is voor niemand geldig. Opm. Het spreekt vanzelf, dat iemand alleen dan een besluit mag verwerpen, als hij op Schriftuurlijke gronden kan aantonen, dat het besluit onjuist is. Onder meer kunnen de volgende gevallen zich voordoen: a. Een meerdere vergadering neemt een besluit, dat niet strijdt met Gods Woord of de K.O. Dan is iedereen daaraan gebonden en moet dat uitvoeren. Voert een kerklid of een mindere vergadering het dan toch niet uit, dan mag zo'n meerdere vergadering hoogstens het kerkverband verbreken met zo iemand of zo'n mindere vergadering. Maar ze mag nooit zo'n onwillige schorsen en afzetten. b. Een meerdere vergadering neemt een besluit, dat wel strijdt met Gods Woord of met de K.O. Dan is niemand daaraan gebonden en mag het niet uitgevoerd worden. Omdat elk kerklid en de kerken een dienende taak hebben ten opzichte van elkaar, is men verplicht het bewijs te leveren, waarom het genomen besluit niet uitgevoerd m.ag worden. En dat bewijs te brengen op de plaats, waar zulks behoort. Dat is: te BEGINNEN bij de plaatselijke kerkeraad. Want die heeft het hoogste gezag. Eist de meerdere vergadering, die het onjuiste besluit genomen heeft, toch onderwerping, zelfs gedurende de tijd dat het bewijs geleverd zal worden, dan gaat zij daarmede heersen over de conscienties en maakt zich schuldig aan de zonde van hiërarchie. Art. 36. 't Zelfde zeggen heeft de Classis over de kerkeraad, 't welk de Particuliere Synode heeft over de Classis en de Generale Synode over de Particuliere. Hoe moet er nu gehandeld worden, als een meerdere vergadering goede besluiten neemt ? Wel, dan moet de trouw aan elkander bewaard worden. Dan is een kerkeraad Verplicht het besluit van de Classis uit te voeren en mag zich daaraan niet onttrekken, op straffe van uiteindelijk buiten het kerkverband gesloten te worden. Neemt een Particuliere Synode goede besluiten, dan zijn alle classes, die onder die Particuliere Synode ressorteren, verplicht die besluiten uit te voeren. Wordt uitvoering van b.v. fundamentele besluiten geweigerd, dan kan uiteindelijk uitsluiting uit het kerkverband het gevolg zijn. Neemt een Generale Synode goede besluiten, dan zijn alle kerken verplicht die 20

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen