De wedergeboorte - pagina 198
192
De verschillende
stadia der
wedergeboorte
naar de wil van God in alle goede werken te leven. Hij reserveert het echter ook voor de eerste vernieuwende daad des Heihgen Geestes, waardoor het verstand verhcht wordt en de halsstarrige zondaar vertederd wordt tot het aannemen van het Evangelie, voor wat men later de wedergeboorte in engere zin placht te noemen. En even vast als hij overtuigd is, dat de voortgaande vernieuwing op het geloof volgt en daaruit voortkomt, handhaaft hij, dat er zonder voorafgaande vernieuwing des harten geen geloof mogelijk is. De leer der wedergeboorte in engere zin is dus, wat het wezen der zaak betreft, geen uitvinding geweest van naar scholastische onderscheidingen jagende zeventiende-eeuwse dogmatici. Ook de Reformatoren en de oudste symbolische geschriften van de Gereformeerde kerken nemen in het hart van de zondaar een werking des Heiligen Geestes aan, waardoor Hij dit principieel verandert, opdat hij de roepstem van het Evangelie zal kunnen horen en geloven. En zij hebben deze werking en verandering ook wedergeboorte genoemd al lieten zij veelal na haar scherp te begrenzen tegenover de voortgaande vernieuwing van de mens. E n dit is ook waarlijk geen wonder. W i e leert, dat het geloof niet uit ons is maar Gods genadegave, dat wij niet kunnen geloven en Christus aandoen, wanneer ons hart niet wordt veranderd en levend gemaakt, die moet ook leren, dat die verandering en levendmaking een begin heeft, dat voor de gehele voortgang en voltooiing van het nieuwe leven beslissend is. Het valt ook niet te ontkennen, dat het woord „wedergeboorte", wanneer men het op zich zelf beschouwt, er geheel op berekend is om dat begin aan te duiden en om daarop de aandacht te vestigen. Met de geboorte begint het leven van de mens. Niemand kan op aarde leven zonder dat hij eerst is geboren. Een mens wordt ook niet zijn gehele leven door geboren, maar zijn geboorte tekent zich scherp tegen zijn verdere leven af als het feit van zijn ter wereld komen. W i e daarom van „wedergeboorte" spreekt, maakt door dat woord alleen reeds de indruk, dat hij een nieuw begin bedoelt, het begin van de geestelijke mens en zijn leven in Christus. Bavinck zegt terecht: ,,Het woord sluit niet de wasdom en de ontwikkeling in van het nieuwe leven, maar doet onwillekeurig denken aan de wording en het ontstaan daarvan"^*). N u zou het echter denkbaar zijn, dat wel de Nederlandse woorden „wederbaren" en ,.wedergeboorte" die gedachte aan het begin suggereren, maar dat dit niet of in veel mindere mate het geval is met de Griekse woorden, welke in het Nieuwe Testament worden gebruikt en waarvan zij vertalingen zijn. W i e evenwel de betreffende plaatsen 3*) Gereformeerde Dogmatiek^ IV, pag. 58.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1952
Vrijmakingsbrochures | 346 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1952
Vrijmakingsbrochures | 346 Pagina's