Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Staat en Maatschappij.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Staat en Maatschappij.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De duizendste

Soli Deo Gloria! God alléén zij de eere! Zoo luide het opschrift op den gedenksteen, welke dezer dagen bij de eerste mijlpaal der Christelijke school staat geplaatst te worden.

D. V. wordt op 15 Juli a.s. de Christelijke school te Vreeland geopend en met de in gebruikneming dier school is het eerste duizendtal van Christelijke scholen vol.

Wie, die in de dagen van 1879, het jaar der „scherpe resolutie", leefde, had het kunnen denken, dat het getal scholen, in dat jaar even 300, in 1910 zou geklommen zijn tot 1000? Zulk een gedachte kon bij niemand, die in die droeve dagen leefde, opkomen. Men zag de toekomst donker in en de verwachtingen voor een opbloeien van het Christelijk onderwijs waren gering.

Maar de Heere maakte ruimte. Wat bij den mensch onmogelijk scheen, was mogelijk bij God.

Want was de verwachting bij schier allen, dat de Christelijke school zou ten ondergaan, dat de kracht zou komen te ontbreken, om den schoolstrijd, in 1857 aangevangen, voort te zetten. God de Heere beschikte het anders. De donkere dagen gingen voorbij, de nevelen werden weggevaagd en schooner dan te voren rees de zon aan de Oosterkimme op, voorspellende eene heerlijke en gezegende toekomst voor ons volk.

Na het lijden kwam het verblijden. Na den strijd kwam de overwinning.

Het aantal Christelijke scholen wies, eerst langzaam, daarna met steeds sneller tempo, ten spijt van allen, die het op den ondergang van de school met den Bijbel hadden toegelegd.

De vijanden werden teruggedreven en het Christenvolk is Nederland door Gods groote daden verblijd.

Soli Deo Gloria. God alleen zij de eer.

En zoo staan daar binnenkort die duizend Christelijke scholen als zoovele monumenten van Gods trouw en ten zegen van ruim anderhalf honderdduizend kinderen, die vrijelijk den naam van Jezus Christus op de lippen mogen nemen. En naast die 1000 Christelijke scholen scharen zich nog 900 andere vrije scholen, die eveneens aan het openbaar onderwijs den afscheidbrief hebben gegeven.

Toch zijn we nog niet daar, waar we wezen moeten. Niet alleen dat er nog een groot aantal gemeenten zijn, die van het Christelijk onderwijs zijn verstoken en waar het openbaar onderwijs nog de alleenheerschappij voert, maar ook hoe vele steden en dorpen zijn er niet, waar meerdere scholen een ware behoefte mogen genoemd worden.

En daarom, na opening der school te Vreeland, de hand weer krachtig aan den ploeg geslagen en van de 1000 de, oogen op de 1500 geslagen.

God geve daarbij onzen mannen lust, ijveren toewijding om voort te gaan en volijverig werkzaam te zijn in de komst van Zijn Koninkrijk ook onder de kinderen. .

„Laat de kinderkens tot Mij komen", zoo sprak eenmaal de Heere Jezus. Laten wij de kinderen onder beding van Gods genade tot Hem brengen, tot eere van Zijn Naam en tot welzijn van volk en vaderland.

De doodstraf.

Hier en daar gaan in de Gereformeerde Kerken stemmen op, om bij de Overheid aan te dringen op wederinvoering van de doodstraf.

Siinds eenigen tijd bleef de actie op dit punt rusten. Noch in de pers, noch in vergadering, noch in 's Lands Raadzaal werd met nadruk op het groote gewicht van die wederinvoering gewezen.

Voor de laatste maal was het bij de behandeling der militaire strafwetten, dat de antirevolutionaire partij het vraagstuk van de wederinvoering der doodstraf principieel aan de orde stelde, maar na 1903 bleef elk degelijk debat daarover uit.

En toch blijft Gods Woord in Gen. 9 : 6, in verband met Rom. 13 : 4, de doodstraf eischen en geeft het aan de Overheid het recht om die straf toe te passen.

Daarom veiheugen wij er ons in, dat er weer roepstemmen opgaan, om aan de Overheid te herinneren, dat zij op het punt van de doodstraf naar den eisch van Gods Woord heeft te leven.

Toch zagen we liever niet, dat men zich uitsluitend ging bepalen tot het zenden van een adres aan de Landsregeering. Hoe goed dit op zichzelf ook is, het geeft niet, wat we moeten hebben.

Wil men op wederinvoering van dè doodstraf aansturen, dan moet de actie daartoe krachtig worden aangevat.

Is er niet een comité in het leven te roepen, dat voor het voeren van zulk een actie het initiatief wil nemen?

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 juni 1910

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's

Staat en Maatschappij.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 juni 1910

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's