Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit het kerkelijk leven.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit het kerkelijk leven.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Geen volkskerk!

Met dat woord volkskerk wordt wat geschermd I

't Klinkt ook zoo lief, niet waar, héél het volk in éen Kerk.

Dan is er zoo niets van verdeeldheid, scheurrmakerij, haat, verwijdering.

Allen bij elkaar in éen Kerk.

Allen lief en vriendelijk voor elkaar!

Wat een ideaal voor menschen, die . . . met Gods Woord geen rekening houden!

Maar immers, menschen die wel eens van Gods Woord hebben gehoord, die wel eens wat van kerkgeschiedenis hebben gelezen, die wel eens gehoord hebben van belijdenisschriften, die spreken zoo niet. Die weten, dat er een Luthersche Kerk, een Doopsgezinde Sociëteit, een Remonstrantsche Vereeniging, een Gereformeerde Kerk is.

En hoe meer elke Kerk getrouw bevonden wordt aan haar belijdenis en haar beginsel, hoe waardiger haar positie is.

Daarom dringen wij ook aan op de beleving en de handhaving van onze Geref. belijdenis in onze Geref. Kerk.

En dat onze Geref. (Herv.) Kerk dan heel ons volk tot een zegen mag zijn, door haar Geref. waarheid als een Zuurdeesem te doen werken in al de lagen des volks, dat is ons ideaal.

Neen — geen volkskerk.

't Kan immers niet. Komt, kunnen we dat nu eindelijk niet afspreken, om dat uit te bannen uit onze kringen?

't Trof ons, dat Dr. Troelstra van Utrecht, in , De Wekstemmen" (confessioneel weekblad) er weer eens over schreef, om met dat woord volkskerk toch riiet te schermen.

Iemand had z'n hart weer eens gelucht, naar aanleiding van de protestvergadering te Rotterdam, onder voorzitterschap van Ds. Wagenaar te Rotterdam gehouden, om te spreken over de encycliek van den Paus.

Hoe heerlijk: Hervormden, Luttherschen, Remonstranten naast elkaar, onder leiding van den confessioneel

Och — dat het maar zoo ware. Och, dat ze allen in éen Kerk woonden!

Ja — dat werd door den inzender nog eens rbepleit en verdedigd.

Maar . . daar wil Dr. Troelstra dan niets van weten en schrijft o. a.:

Nu zit heel de kracht van dit betoog in één woord, dat dan bovendien hier in een bijzonderen zin wordt genomen, n.l. het woord volkskerk. Als onze Ned. Herv. Kerk eene volkskerk was in den zin, dien de geachte schrijver aan dat woord hier wenscht te geven, zeker, dan zou er voor elke richting, die Protestantsch mocht heeten of zich aldus geliefde te noemen, plaats moeten zijn in onze Ned. Herv. Kerk. Dan zou zij eigenlijk moeten heeten: de Ned. Protestantenbond. Dan zou Gereformeerd en Luthersch, Remonstrantsch en Calvinistisch en Doopersch in die kerk moeten samengaan en daar vormen een wonderlijk mengelmoes, dat ten slotte meer een Roomsch dan een Protestantsch karakter zou dragen. In Rome wordt allerlei verscheidenheid — daar is in de Roomsche Kerk veel meer verscheidenheid dan wel eens gedacht wordt — saamgehouden in ééne kerk. Zoo wil nu ook de heer Kruseman Arelz allerlei meeningen 'samenhouden in ééne kerk, in een kerk, die dan geen belijdenis meer heeft dan enkele algemeenheden, dan enkele ontkenningen.

Maar onze 'Ned. Herv. Kerk heeft eene belijdenis. Zij heeft positie genomen tegen Rome in de allereerste plaats, maar zij heeft ook lijnen getrokken, waardoor zij haar eigen plaats innam naast de Lutherschen en de Dooperschen, en zij heeft op de Synode van Dordt de leeringen der Remonstranten bepaald verworpen. En al is nu door den dwang der overheid en door geestelijke traagheid helaas niet veel gekomen van het verder trekken dier lijnen, die lijnen zijn toch djiidelijk genoeg om een ieder, die zien wil, te doen zien, dat onze kerk niet gemaakt mag worden tot een vergaderbak van allerlei gevoelens, dat zij een bepaald type van het Protestantisme vertegenwoordigt, en dat het eene miskenning der historie is, wanneer men in naam van het Protestantisme de deuren onzer kerk wil openzetten voor allerlei wind van leer.

Tot zoover de confessioueele predikant Dr. Troelstra.

Ja — onze Kerk heeft een belijdenis. Dat allen die deze belijdenis liefhebben eens mochten ijveren om weer te krijgen de Gereformeerde Kerk van Nederland! En dan moet. het met het woord volkskerk eens uit zijn. Dat Ethische menschen zoo spreken, begrijpen we. Dat confessioueele menschen het met alle geweld volhouden, verstaan we niet.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juli 1910

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's

Uit het kerkelijk leven.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juli 1910

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's