Onze Belijdenis.

XXI.

De rangschikking van de boeken des Ouden Verbonds is in onzen Bjbel een geheel andere dan in de Hebreeuwsche. Hierin komen ze echter met elkaar overeen dat zij beiden aanvangen met den Pentateuch, d. z. de vijf boeken van Mozes, ook wel genoemd de Wet.

Genesis, hetwelk eigenlijk oorsprong of geboorte beteekent, is het boek waarin ons niet slechts de wording van alle dingen wordt verhaald maar ook de oorsprong van het Israëlitische volk. Het omvat een tijdverloop van ongeveer 2400 jaren en beschrijft ons de geschiedenis des heils van de Schepping der wereld tot den dood van Jozef in Egypte.

Exodus (uittocht) verhaalt ons den uittocht van de kinderen Israels uit Egypte en bepaalt ons inzonderheid bij de roeping en het werk van Mozes, den Middelaar des Ouden Verbonds.

Leviticus (het Levitische of priestelijke boek) behelst onderscheidene wetten die den Israëlitischen eeredienst betroffen. In dit boek wordt de verhouding aangegeven waarin Israël tot den Heere en waarin de Heere tot zijn volk Israël stond.

Numeri (getallen) wijst ons op de tellingen die daar tijdens Israels verblijf inde woestijn hebben plaats gehad en doet verder mededeeling van de verschillende tochten, die zij tijdens dat 40-jarig verblijf ondernomen hebben.

Deuteronomium (herhaling der Wet) is een herhaling van wat ons in de drie voorafgaande boeken beschreven is en eindigt met den zegen dien Mozes op het volk Israël heeft gelegd en met zijn dood dien hij op den berg Nebo gestorven is.

Deze vijf boeken zijn of door Mozes zelf beschreven of door anderen op zijn bevel samengesteld of ook, zooals de beide laatste hoofdstukken na zijn dood in zijn geest bearbeid en aan de reeds bestaande gedeelten toegevoegd.

Na deze thora of Wet van Mozes volgen we den Hebreeuwschen Bijbel de Profeten of Nebiïm. Daaronder worden gerekend: Jozua gichteren, 1 en 2 Samuel, 1 en 2 Koningen en dan volgen Jesaia, Jeremia, Ezechiël, Hosëa, Joel, Amos enz. tot Maleachi; terwijl dan in de derde plaats komen de Geschriften of Ketoebim die nog weer in drie deelen onderscheiden worden, Ie Psalmen, Spreuken en Job; 2e Hooglied, Ruth, Klaagliederen, Prediker en Esther en 3e Daniël, Ezra, Nehemia, 1 Kronieken en 2 Kronieken.

Het boek Jozua draagt natuurlijk den naam naar den opvolger die de kinderen Israels in Kanaàn heeft ingeleid. Het beschrijft ons dan ook de in bezitname van het land der belofte en de uitroeiing van de verschillende heidensche volken die omdat de maat hunner ongerechtigheden vol was door het volk des Heeren uit het land hunner bezitting moesten worden verdelgd.

Richteren verhaalt ons de gedurige afgoderij waaraan het volk van Israël zich telkens weer schuldig maakte, de verdrukkingen waarmee het daarom door zijne vijanden werd onderdrukt, maar ook de wonderbare uitreddingen die de Heere zijn volk als het zich tot Hem bekeerde telkens weer door de hand der Richters wist te bereiden.

Ruth is een verhaal dat in de dagen der Richteren heeft plaats gehad. In meesterlijke trekken wordt ons hier geteekend Ruth de Moabitische in haar aankleven van haar schoonmoeder Naomi, aan wie zij zich door den band der geestelijke liefde verbonden gevoelde. Dit is het eerste boek van de Hebreeuwe Ketoebim dat in onze vertaling een plaats in het midden der historische boeken verkregen heeft.

1 en 2 Samuél vormden vroeger één geheel en zijn een voortzetting van de historie die aan het einde van het boek der Richteren is afgebroken. Waarschijnlijk zijn althans de eerste hoofdstukken-van het eerste Boek door Sarnuël zelf beschreven geworden. In ieder geval is het de bedoeling van den schrijver of van de schrijvers geweest om ons te teekenen den ontwikkelingsgang der Godsregeering, eerst onder de regeering van Saul den verworpene, straks onder de regeering van David, den uitverkorene Gods.

1 en 2 Koningen die oorspronkelijk ook één geheel zijn geweest, zijn weer de voortzetting van wat ons in de boeken van Samaël beschreven staat. Zij geven ons een beschrijving van de regeering van de verschillende Koningen die eerst over Israel, straks over Juda en Israel, over het rijk der twee en dat der tien stammen geregeerd hebben en het tweede boek der Koningen besluit met de wegvoering van Israels volk in de Babylonische ballingschap.

1 en 2 Kronieken zijn evenals Ruth uit de Hebreenwsche Ketoebim in onze vertaling onder de historische boeken opgenomen. Zij geven een kort resumé van de geschiedenis van het volk des Heeren van de troonsbeklimming van David tot aan de wegvoering naar Babel. Zij loopen dus evenwijdig met het 2e boek van Samuel en de beide boeken der Koningen en zijn in dat opzicht van deze onderscheiden, dat zij meer geslachtsregisters geven en alles meer beschouwen uit het oogpunt van den tempeldienst.

Het boek Ezra dat evenals de nu volgende boeken van Nehemia en Esther tot de Hebreeuwsche Ketoebim of Geschriften behoort, en dat vroeger met Nehemia een geheel vormde — vandaar dat er in ons artikel ook sprake is van het eerste boek van Ezra — beschrijft de geschiedenis der Joden nadat zij uit de Babylonische ballingschap waren wedergekeerd; het wijst ons op den diepen afval van God waarin Gods Volk van den ouden dag verzonken lag, maar ook op de hervormingen die daar door dezen Schriftgeleerde zijn aangebracht.

Nehemia verhaalt ons in aansluiting van Ezra hoe trots alle tegenwerking die men van vijandelijke zijde, v. n.l. van den kant der Samaritanen ondervond, de stad en tempel weer zijn herbouwd, en hoe de dienst des Heeren onder het oude Bond volk voor God weer werd hersteld.

Esther is ten slotte het boek dat ons verplaatst in een tijd toen de Joden alweer lang verlof hadden om naar hun vaderland weder te keeren. Het teekent ons het lot dergenen die na ballingschap waren achtergebleven en heeft klaarblijkelijk de bedoeling ons te doen verstaan dat alle instrument dat tegen het volk des Heeren bereid wordt nooit zal gelukken, dat daarentegen de vijand zelf zal vallen in den kuil dien hij voor de gemeente des Heeren gegraven heeft.

Wie al deze boeken geschreven heeft kan niet met zekerheid vastgesteld worden. Waarschijnlijk zijn de boeken van Koningen en Kronieken ontstaan in den kring der Israëlitische profetenscholen en zijn zij dus geschreven door hen die in de Schrift meermaalen „zonen der profeten" worden genaamd. Niet onmogelijk dat Ezra en Nehemia zelf de hand gehad hebben in het tot stand komen van de boeken die naar hun naam zijn genoemd en Mordechaï althans de stoot heeft geleverd voor wat het boek Esther ons heeft medegedeeld.

Maar hoe dit ook zij, de inhoud van al deze boeken is een prediking van de trouwe Gods die door de ontrouw van zijn volk niet verbroken kon worden.

(Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen