Uit het kerkelijk leven.

De opleiding tot Zendeling.

Zooals men weet zenden „de Ger. Kerken" niet anders uit naar het land der Heidenen dan dienaren des Woords. Slechts geordende predikanten worden door hen in Indië gebruikt voor de prediking des Evangelies en de bediening der Sacramenten.

Ook de Chr. Geref. Kerk  heeft op hare laatste Synode over de opleidingskwestie gehandeld.

We lezen er in de bladen, dit van: „Ds. Beets, uit Amerika, geeft op verzoek van den voorzitter zijn hooggeacht advies inzake de Zending en de opleiding tot zendeling.

De beste opleiding, zegt Z.Eerw. is voor de Zending niet te goed.

Het meest gewenscht is twee zendelingen tegelijk uit te zenden. Ook is de beste weg zulke zendelingen uit te zenden, die opgeleid zijn tot dienaren des Woords.

De Chr. Geref. Kerk in Amerika leidt eerst op tot predikant en geeft daarna nog speciaal les in vakken voor den zendeling noodig.

De voorzitter zegt, dat ook de Zendings-Commissie van de Chr. Geref. Kerk in Nederland van oordeel is, dat Dienaren des Woords als missionair Dienaar worden uitgezonden.

Onze zendelingen — zegt hij — zullen dus tot predikant worden opgeleid, benevens bizondere studie, voor den zendeling vereischt.

Verder lazen we in het verslag van de Synode der Chr. Geref. Kerk wat de opleiding en de uitzending betreft:

„De Synode keurt goed, dat voor 1 April 1912 door de Zendings-commissie een rapport over de opleiding tot zendeling aan de Kerkeraden ter beoordeeling zal worden gezonden. Dit rapport kan dan op de volgende Synode in behandeling komen.

Het voorstel der Zendirigs-Commissie om reeds met de opleiding van éen broeder tot missionair Dienaar des Woords te beginnen, hoewel die broeder den leeftijd van 32 jaar heeft bereikt, wordt aangenomen.

De Commissie zegt, dat het eerste jaar van opleiding slechts een proefjaar zal zijn.

Enkele broeders hadden tegen dit voorstel der Zendings-Commissie groot bezwaar en bestreden het heftig o.a. op grond daarvan, dat wij nog te zwak zijn op finantieel gebied om de Zending aan te vangen.

Andere broeders voerden een warm pleidooi voor het voorstel.

Ds. Beets zeide, dat 15 jaar geleden op de Synode der Kerk in Amerika dezelfde bezwaren tegen finantiëele zwakheid werden ingebracht. Toch begon men — en de Heere zegende de pogingen, omdat de Zending voldoet aan het laatste bevel van den Heiland: „Gaat dan heen, onderwijst alle volkeren enz". Z.Eerw. wees op den profeet Elia, die tot de weduwe te Zarfath zeide: maak mij eerst een koek en daarna voor u zelve en voor uw zoon. En toen zij eerst voor den profeet zorgde — deed God olie noch meel ontbreken. Als wij Gods bevel opvolgen, dan zal God voor de finantiën zorgen."

Het vraagstuk van de opleiding tot zendeling is allerbelangrijkst.

En van harte stemmen we in met Ds. Beets: de beste opleiding is voor de Zending niet te goed. 

Ook in het midden van onzen Geref. Zendingsbond zal deze zaak officieel ter sprake moeten komen en zeer hopen we, dat men in ónze kringen dan kiezen zal voor den weg, dien men bij de Chr. Gereformeerden in Amerika en bij „de Geref. Kerken" in Nederland reeds bewandelt en dien men nu óok wil gaan bewandelen bij de Chr. Gereformeerden ten onzent.

De beste weg is zulke zendelingen uit te zenden die opgeleid zijn tot Dienaren des Woords.

De Unie-eolleete.

Augustus is de Oogstmaand. Ook voor het christelijk onderwijs. In 't allereerst begin, pas na de Wet van 't jaar '78, werd de Unie-collecte gehouden op of zoo dicht mogelijk nabij den 17en Aug., den dag waarop Koning Willem III de schoolwet van Kappeijne, de „scherpe Resolutie" teekende.

Dat was toen bedoeld als een jaarlijks herhaald protest tegen deze Wet der onderdrukking, op den dag zelf der teekening.

Later veranderde dat. Nog leven we onder diezelfde schoolwet van 't jaar '78, die nu 33 jaar oud is. Doch als de Kappeijne's, de Kerdijken en Moensen uit dien tijd, uit hun graf konden opzien, hoe zouden ze zich verbazen!

Hun wet, dezelfde wet die aan de openbare school voor eens en voor goed de heerschappij bezorgen moest, is zoo veranderd, gewijzigd en aangevuld, dat de bizondere school van Overheidswege voor zijn personeel reeds precies evenveel subsidie ontvangt als de openbare!

Had iemand hun dat voorspeld.... In de dagen, toen Kappeijne van het christelijk onderwijs sprak als van de vlieg, die de zalve des apothekers stinken doet...

Ze zouden gespotlacht hebben ! Zoo iets kon immers niet. Toch is het gebeurd.

Voor de jongeren is 't straks al een vanzelfsheid. Evenwel mogen ook zij nooit vergeten, op hoe wondere, ongedachte wijze onze God den raadslag van Achitofel vernietigd heeft en de School met den Bijbel heeft staande gehouden, ja die uitbreiding gegeven, welke ons oog thans ziet.

't Wordt weer Unie-collecte. Ze heeft niet meer zulk een beteekenis als voorheen.

Vroeger besliste de vraag wat de Uniecollecte opbracht er niet zelden over, of men de school behoorlijk zou kunnen in stand houden.

Toen ging 't er scherp langs. 't Was een „dubbeltjes"kwestie. Menschen, die „bankjes" gaven, zijn er nooit veel geweest onder de voorstanders van het christelijk onderwijs.

Een „tientje" was al heel mooi. Rijksdaalders en guldens waren flinke giften van menschen, die 't ook met hun handen verdienen moesten.

En de kwartjes en dubbeltjes in de collecte zijn lang niet altijd bewijs van schrielbeid, Ze zijn soms toonbeeld van mildheid, als ze van arme menschen komen, die 't bij centen uittellen moeten. ,

Ze zijn niet minder welkom ! De Heere onze-God telt de collecte die voor zijn Koninkrijk gehouden wordt en Hij weet den schrielaard zijn vrekkigheid thuis te zoeken.

Maar Hij weegt ze ook. Gelijk de Heiland reeds deed, toen Hij zag, hoe ook de arme weduwe haar penningsken bracht tot vermeerdering van den tempelschat.

Onze Unie-collecte aanbevelen ... Of 't eigenlijk nog noodig is? Deze collecte is lang zou oud niet, als die voor den „gewapenden dienst", maar ze zit er veel beter in.

Als de collectant aan de deur met z'n bus komt rammelen voor den „gewapenden dienst", geeft menigeen een cent om er af te zijn. Want van de 100 zijn er 99, die gerust niet weten, waar dat tegenwoordig voor is, nu de overgeblevenen van „Waterloo" dood zijn.

Maar van de Unie-collecte weet het ieder, dat is voor onze „School met den Bijbel", waar we zelf misschien reeds het eerste onderricht ontvingen, naar den eisch der Schriften. Waar thans onze kinderen worden opgeleid in den weg des Verbonds. En waar ook na onzen dood ons geslacht nog weer zal leeren, wat het noodig heeft, om vromelijk te leven en zalig te sterven.

Niemand heeft het uit te leggen. De Unie collectant is ons welkom. Blijde zijn we, dat we weer iets mogen leggen op 't altaar der liefde.

De school met den Bijbel is nu uit haar eerste periode, den strijd om het bestaan, uitgekomen.

Maar thans is de strijd niet minder. Al veranderde hij van karakter.

De School met den Bijbel, broeders en zusters! heeft thans den strijd aanvaard om in eerlijke concurrentie de eerste te worden.

Zij wil de beste zijn. Om daardoor te verheerlijken den Naam des Heeren.

Daartoe is veel noodig. Doch ... lager mag ons doel ook niet gesteld. De godzaligheid moet blijken óok de belofte te hebben des tegenwoordigen levens.

Welnu dan — offert uw gaven ! Met milde hand en vroolijk hart. Opdat onze scholen met den Bijbel zich uitbreiden mogen en de tijd kome, dat de openbare slechts aanvulling is, daar waar de ouders hun plicht verzuimen van zélf voor het christelijk onderwijs hunner kinderen zorg te dragen !

(Overgenomen uit „De Alblasserwaard.")

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen