Staat en Maatschappij.

Een politiek fortuintje.

De tegenstanders van de tegenwoordige politieke constellatie, hetzij zij in meerdere of mindere mate de Christelijke beginselen in het Staatsrecht zijn toegedaan, willen probeeren een politiek fortuintje te slaan uit de benoeming van Dr. Noordtzij tot hoogleeraar te Utrecht.

We hebben slechts de ingezonden stukken èn in De Nederlander èn in De'Beukelaar door te lezen, om op te merken, dat deze benoeming bij de Kamerverkiezingen van het volgende jaar haar effect niet zal missen.

Het is, naar deze tegenstanders, zich uitspreken, in het belang der Nederl. Herv. Kerk (!) dat aan de coalitie een einde worde gemaakt, en dat met het heengaan der coalitie ook die booze anti-revolutionaire Ministers uit het zadel worden gelicht.

Toen nog onlangs in de plaats van wijlen prof. Wildeboer aan de Leidsche Universiteit een hoogleeraar van moderne richting werd benoemd, hield men zich muisstil, maar nu het de benoeming van een gereformeerd theoloog betreft, wordt zulk een daad onuitstaanbaar.

Daarom de coalitie verbroken.

Natuurlijk kunnen de Christelijk-Historische Kamerleden herkozen worden en zelfs nog enkele andere zetels door hen bezet worden. Maar in geen geval mag op een Anti-revolutionair worden gestemd.

Zeker, de anti-revolutionaire kiezers mogen hun stem op de Christelijk-Historische candidaten uitbrengen, maar andersom in geen geval.

Voor de liberale propagandisten is de benoeming van Dr. Noordtzij een niet ongevallig propagandamiddel bij de stembus van 1913, van welk middel ze wel ruim gebruik zullen maken.

Voor onze anti-revolutionaire kiezers in de Hervormde Kerk om op te passen en zich bij de anti-revolutionaire partij als één man aan te sluiten.

De Grondwetsherziening.  Kerk en School.III.

Op welke wijze zal de uitkeering der gelden aan de Kerken, die op het oogenblik nog geen bijdrage uit 's Rijks kas genieten, naar het voorstel der Staatscommissie moeten plaats hebben?

Naar de Commissie van oordeel is, moet de Staat zich niet met de interne aangelegenheden der Kerken bemoeien. Daarom zullen de uitkeeringen, blijkens het vijfde lid van het artikel, geschieden aan de personen of colleges, welke iedere gezindheid bevoegd is aan te wijzen.

Ten overvloede zij hier nog eens opgemerkt, dat deze wijze van doen dus alleen voor die gezindheden geldt, die op dit oogenblik nog in geen enkele financieele relatie tot het Rijk staan.

De uitkeeringen aan de Ned. Herv. Kerk blijven, op den voet van het uitbetalen van het rijkstractement aan de predikanten, op de gewone wijze plaats hebben.

Alleen voor het geval, dat de N. H. K. in zielental toeneemt en zij beneden het bedrag van f 455 voor elke duizend zielen blijft, krijgt zij eene verhoogde uitkeering van f 455 voor elke duizend zielen waarmede het aantal leden der Kerk is vooruitgegaan.

Ten einde op die meerdere uitkeering aanspraak te kunnen maken, zal die vermeerdering van zielental op groote schaal moeten plaats hebben. Immers is de uitkeering, die op dit oogenblik de Hervormde Kerk geniet, hooger dan het bedrag van f 455 op de duizend zielen.

Blijkens de Jaarcijfers van hei koninkrijk der Nederlanden van 1910 bedroeg het aantal Ned. Hervormden bij de laatste volkstelling 2588261 zielen. Voor elke duizend zielen, de uitkeering van f 455 nemende, komt men tot een bedrag van f 1.177.658.

Op de begrooting voor het dienstjaar 1912 werd aan traktementen der predikanten uitgetrokken een som van f 1.145.000. Voegen wij daarbij de kosten die aan het Kerkbestuur der Hervormden worden vergoed, een bedrag van f40000, dan krijgt de N. H. K., behalve de pensioenen, uit 's Rijks kas f 1.185.000. Alzoo blijft de N. H. K., alleen reeds wat de gewone uitkeeringen betreft, een som van ruim f 11000 boven de voorgestelde uitkeering.

Deze berekening is natuurlijk zeer globaal genomen, feitelijk moet het bedrag veel hooger dan f 11000 gesteld worden.

Zoolang nu dit meerdere niet is verevend, krijgt de N. H. K. ten behoeve van haren eeredienst geen hoogere bedragen uit 's Rijks kas.

Op welke manier in de toekomst de hoogere uitkeering bij belangrijke stijging van het aantal leden der Hervormde Kerk over de Kerk zal verdeeld worden, dit blijft ter competentie van de Synode, die daarover naar de kerkelijke reglementen de kerkelijke Besturen zal moeten hooren.

Bedraagt de uitkeering alzoo per lid voor de Hervormde Kerk meer dan f 0,455 welke aan de Roomsche Kerk wordt toegekend, is voor het oogenblik veel lager. Naar de berekening bedraagt ze ongeveer f 0.30 per lid.

Die norm blijft ook voor laatstbedoelde Kerk behouden.

Met de Geref. Kerken staat het anders.

Deze Kerken, die tot op heden geene uitkeering ontvingen, zal voor hare 491509 leden (blijkens de laatste volkstelling) 491Xf455 d. i. ruin f 223.000 ontvangen. Deze uitkeering zal, zoo de toename van de leden der Gereformeerde Kerken in dezelfde verhouding blijft klimmen als in de afgeloopen tien jaar, in 1922 met een belangrijk bedrag verhoogd worden.

Zooals wij reeds de vorige week betoogden, ligt er in de toekenning van gelden ook aan de Gereformeerde Kerken niets onbillijks. Integendeel achten wij het een daad van wijs en goed beleid, dat de Staatscommissie, evenals aan de andere Kerken, ook aan de Gereformeerden eene uitkeering uit 's Rijks kas wil toekennen. Zelfs heeft het onze geheele instemming, dat het voorstel der Commissie nog verder gaat en aan nieuwe gezindheden, die door splitsing van een of meer der bestaande Kerken ontstaan, uit 's Rijks kas een jaarlijksche uitkeering wordt toegelegd.

Dat deze regeling tot separatisme (scheiding) leiden zal, kunnen we niet toegeven.

Men scheidt zich niet uit het kerkverband af, om een uitkeering van f455 voor elke duizend zielen te bekomen. Bij het zich afscheiden van een Kerk moeten andere beginselen dan die van finantieelen steun van de Overheid op den voorgrond treden.

Op deze bedenking van het in de hand werken van het separatisme, komen we de volgende week terug. Wij zullen dan tevens ons oordeel geven over de thans nader uiteengezette regeling der Staatscommissie.

Het Neo-Malthusianisme.

Terecht poneert Dr. J. J. van Baarsel, de jonge gereformeerde theoloog, in een van zijn stellingen: „Eene Christelijke Overheid behoort de Neo-Malthusianistische propaganda strafbaar te stellen."

Hoe ver het reeds met den ontzettenden gruwel van het Neo-Malthusianisme bij de volkeren gekomen is, bewijzen de statistieken der geboortecijfers.

Daalde het cijfer der geboorten in Frankrijk tusschen 1906 en 1908 op 20, 1 geboorten op 1000 zielen, het eerste halfjaar van 1911 waren er in dat land 18279 meer gestorvenen dan geborenen,

In Engeland was het verhoudingscijfer der geboorten op 3000 zielen in1871-1880 35, 4 1901-1905 28, 1 1880-1890 32, 5 1905-^1908 26, 6 . 1891-1900 29, 9

In Duitschland was de daling niet minder sterk. Dit blijkt uit de volgende cijfers per 1000 der bevolking:

1901 37, 4 1902 36, 7 1903 36, 5 1904 35, 8 1905 34, 5 1906 34, 8 1907 34, 0 1908 33, 7 1909 32, 7 1910 31, 5 1911 30, 2

En in Nederland gingen de geboortecijfers eveneens geleidelijk naar beneden.

In 1891 bedroeg op de 1000 zielen het aantal geboorten 33, 7. Dit cijfer daalde in 1907 tot op 30 op de 1000 zielen.

Sterker daalde het cijfer in de jaren van 1907—1910,

In 1907 stond het cijfer op 80 in 1908 op 29, 7 in 1909 op 29, 1 in 1910 op 28, 6

Voor Amsterdam waren de cijfers zelfs gedaald tot: in 1830 36, 3 in 1890 34 in 1900 29, 3 in 1909 23, 63

Ontzettende gevolgen van de Neo-Malthusianistische propaganda.

Is de tijd nog niet aangebroken om de propaganda van deze verderfelijke leer strafbaar te stellen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen