Staat en Maatschappij.

Profaan.

Het is meer dan ergerlijk hoe in woord en geschrift gespot wordt met het heilige.

Onlangs schreef een sociaal-democraat over het algemeen kiesrecht: „ Ons algemeen kiesrecht is thans de ware Christus. Het is de verlosser. En de eenige, die thans het menschdom verlossen kan."

Nu zijn wij van de sociaal-democraten dergelijke profane uitdrukkingen gewend.

Doch zoo staat 't op het oogenblik nog niet ten aanzien van de toonaangevende liberalen.

Maar wat dan te zeggen van hetgeen in de Vaderlander, het orgaan van de Liberale Unie, van 7 December te lezen viel. In dat blad werd een opmerking gemaakt over de plaatsen, welke de Kamerleden in de zittingszaal van ons parlement innemen. Omdat er aan de rechterzijde plaats ontbreekt, moeten enkele leden, die anders daar zouden behooren te zitten, een plaats aan de linkerzijde innemen. En hoe duidt de redactie dit nu aan? Zij zegt: dat aan de linkerzijde de kinderen Gods moeten plaats nemen onder de kinderen der menschen. Dit schrijft nu niet de eerste de beste vrijzinnige, maar dit zet de redactie van een blad op papier, waarvan medewerkers zijn de heeren Goeman Borgesius, Roessingh,  Roodhuizen enz. Even profaan was ook wat de heer Roodhuizen in de Kamerzitting van Dinsdag zeide, toen die afgevaardigde een artikeltje uit de Standaard inzake de verkiezing in Ommen onder handen nam en deze woorden uitsprak: „Als Dr. Kuyper zulke dingen schrijft, dan blijkt hij zich niet te kunnen opwerken tot Jobs geduld: De Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen, de naam des Heeren zij geloofd."

Waar blijft de ernst?

Zaterdagavond hield de vrijzinnige propagandaclub der „Jonge liberalen" te Rotterdam een feest-en propagandavergadering, in welke als spreker optrad de heer De Jong, het onlangs gekozen Kamerlid voor Hoorn.

Naar de N. R. Ct. van die vergadering meldt, was de rede, gelijk dit zoo behoort, één doorloopende bestrijding van het Kabinet; waarbij het opkomen van rechts: „voorden Christus en voor de Christelijke beginselen", als leuze werd gebrandmerkt.

We zouden van dit optreden van den liberalen propagandist geen gewag gemaakt hebben, als het blad, waarin wij een kort verslag van de rede aantroffen, ons niet tevens gemeld had, dat het overige gedeelte van den avond besteed werd aan zang, muziek en voordracht, om na afwerking van het programma met een bal te eindigen.

Zulk een feest-en propaganda-avond geeft ons nog eens een aardigen kijk op den ernst der jonge liberalen.

Een dergelijke samenkomst lijkt meer op de uitvoering van een rederijkerskamer, dan wat het wezen moest: een zich op de hoogte stellen van de staatkundige beginselen en .maatschappelijke vraagstukken.

Maar zonder eenig amusement schijnt het bij het opkomend geslacht der vrijzinnigen niet te kunnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen