Uit de Pers,

De faculteit der godgeleerdheid aan de universiteit te Amsterdam.

Het hiervolgend bericht ontleenen wij aan de N. R. a.

Men meldt ons uit Amsterda'St: Het Raadslid Fabius beeft een voorstel ingediend, daartoe strekkende, lo dat de raad zich tot de regeering wende met verzoek te bevorderen eene wijziging van art 71 der Hooger-Onderwijswet i), ten gevolge waarvan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam, met behoud van de haar bij dat artikel toegekende rechten, niet langer de verplichting hebbe, eene theologische faculteit in stand te houden; 20 in afwachting van den Juitslag van dit verzoek aan te houden het dezer dagen ingediende voorstel van B. en W.

In de toelichting tot dit voorstel schrijft de heer Fabius:

De grond voor dit voorstel ligt niet in het geringe aantal theologische studenten op zich zelf. Zeker is het cijfer zeer klein. In den loopenden cursus bedroeg het slechts 20. Echter kon het zijn, dat voor eene faculteit, tijdelijk tot zeer kleine afmetingen teruggedrongen, toch de mogelijkheid van eenigszins aanzienlijke uitbreiding niet was uitgesloten. Maar juist die mogelijkheid ontbreekt voor de theologische faculteit aan de Gemeentelijke Universiteit. Waarom men dan ook niet kortweg het aantal theologische studenten hier mag vergelijken — gelijk curatoren doen — met dat te Groningen. Afgescheiden nog van de omstandigheid, dat over het bestaan der theologische faculteit te Groningen niet beslist wordt door den gemeenteraad van Amsterdam.

Het ontbreken van alle uitzicht op verhoogden bloei van de faculteit alhier, in welk ontbreken de eigenlijke grond voor dit voorstel ligt, is zeer duidelijk 20 September des vorigen jaars in het licht gesteld door den toenmaligen rector-magnificus dr. A. Bruining, toen hij verslag deed van de lotgevallen der universiteit van Amsterdam in den cursus 1914/15. Hij wees bij die gelegenheid er op, dat de Synode van het Ned. Herv. Kerkgenootschap kort te voren ten tweeden male geweigerd had toe te staan, dat studenten, die tot predikant bij dat kerkgenootschap worden opgeleid, aan de universiteit van Amsterdam hunne studiën volbrengen tot het candidaatsexamen. Waarna de spreker aldus voortging: «Het is hier'niet de plaats om op dit synodaal besluit kritiek te oefenen.

Ik heb hier eenvoudig te constateeren, dat met at besluit de boycot van de zijde der Ned. Herv. erk over de theologische faculteit is bestendigd. n nu wel zeker definitief. Want iemand, die enigszins met den staat van zaken bekend is, al niet durven verwachten, dat na deze twee misukte pogingen eene nieuwe ook maar eenige ans op slagen zou aanbieden. Maar daarmede s dan deze tot op 1893 bloeiende faculteit voor oed gedoemd tot een kwijnend bestaan; immers at studenten aangaat, aangewezen op het uit en aard der zaak kleine aantal Doopsgezinde n Evangelisch Luthersche kweekelingen; » enz. 2)

Alleen, indien de gemeenteraad mocht besluiten, gelden voor de bezoldiging van twee hoogleeraren ter beschikking van de synode van het Ned. Herv. Kerkgenootschap te stellen, zou hij volgens den spreker ïden worgenden strik" losmaken, die thans om de theologische faculteit is geslagen. 1 • Naar de ondergeteekende meent, zal de gemeenteraad niet van zins zijn, dien stap te doen. 1

Maar dan ^staat de zaak ook zoo, dat de faculteit, naar de uitspraak van een hoogleeraar in die faculteit zelve, voor goed gedoemd (is) tot een kwijnend bestaan»; dat zij slechts leeft met  een worgenden strik om den hals.

Bestendiging van dergelijken toestand kan moeilijk door iemand worden verdedigd en zoo schreef dan ook (ds.) C. F. W. (estermann) in het Luthersche Weekblad De Wartburg, het nummer van 11 October '1915 : ÏNU, na het jongste besluit van de Hervormde Synode, het uitzicht op Hervormde studenten ten eenenmale verkeken is, zou het mij niet verwonderen, als de gemeenteraad, zoodra de vervulling van de beide professoreii-vacatures, waarop prof. Bruining al zinspeelde, aan de orde komt, de verantwoordelijkheid voor de benoeming van nieuwe titularissen niet aandurft, de tegenwoordige op wachtgeld stelt en aan de Doopsgezinden en Evang.-Lutherschen de opleiding hunner kweekelingen

overlaat. En eigenlijk ware die oplossing de beste. Beter geen theologische faculteit dan zulk een als de Amsterdamsche.»

Toch bedoelt ondergeteekende met dit voorstel nog niet eene stellige beslissing over het voortbestaan van de faculteit.

Onmiddellijk strekt het voorstel slechts tot het verkrijgen van vrijheid voor het gemeentebestuur om, als het dit wenschelijk mocht achten, tot afschaffing van de theologische faculteit te kunnen besluiten, zonder dat de gelijkheid in récht tusschen de universiteit van Amsterdam en de rijksuniversiteiten te loor ga.

Dat daartegen ernstig bezwaar zou bestaan, meent de ondergeteekende te mogen betwijfelen. Ook acht hij allerminst uitgesloten, dat de redelijkheid van het bedoelde verzoek ook door de regeering zal worden erkend.

i) Welk artikel dus luidt: »De Gemeentelijke Universiteit te Amisterdam heeft ten aanzien van^j de door haar af te nemen examens en te verkenen doctorale graden gelijke rechten als de rijksuniversiteiten, mits zij voldoe aan al de eischen, krachtens de wet ten opzichte van den omvang van "het onderwijs, de promotiën, de examens en de toelating daartoe voor de rijksuniversiteiten gesteld, en bovendien de aanstelling van de hoogleeren aan Onze bekrachtiging worde onderworpen*.

2) Zie het Jaarboek der Universiteit van Amsterdam (1914—1915), blz. 23.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen