Staat en Maatschappij.

Schoolverzuim.

Zooals in het artikel van de vorige week over het 7de leerjaar werd opgemerkt, behoort het absolute (volstrekte) schoolverzuim niet in de wet te worden opgenomen.

Anders staat het natuurlijk mét het relatieve (betrekkelijke) schoolverzuim.

Zijn toch de kinderen eenmaal op de school, dan behoort, om het onderwijs zoo vruchtdragend mogelijk te doen zijn, de eisch van getrouw schoolbezoek gesteld te worden. De Overheid mag dan niet het belang van elk kind afzonderlijk doen wegen tegenover dat van alle kinderen tezamen.

De ouders der schoolgaande kinderen hebben het recht dit van de Overheid te vragen. Bij klassikaal onderwijs is schoolverzuim ontoelaatbaar.

Dit geldt zoowel voor het schoolonderwijs in het 7de leerjaar, als voor het onderwijs, dat gedurende de thans bestaande leerplicht jaren gegeven wordt.

Vandaar dat er niet genoeg voor kan gezorgd worden, ook om der wille van de groote uitgaven, welke het Rijk zich voor het onderwijs moet getroosten, dat de kinderen niet voor elke kleinigheid worden thuisgehouden.

Tegen strafverzwaring bij moedwillig schoolverzuim, wat helaas nog te veel voorkomt en waartoe de tegenwoordige wet in hare voorschriften hier en daar aanleiding geeft, kan dan ook moeilijk bezwaar bestaan.

Intusschen moeten hier de zoogenaamde landbouwverloven eene uitzondering blijven maken. Nog altijd kunnen de bedrijven van landbouw, tuinbouw, veeteelt en veenderij den kinderarbeid niet missen. Van ouds heeft het arbeiden van schoolkinderen op 't land bestaan. Er zijn van die bezigheden buiten, die het best door kinderen kunnen worden verricht.

Van welken omvang de landbouwverloven zijn, blijkt uit de statistische gegevens. De laatste jaarcijfers spreken van aantallen zoo ongeveer van tegen de 4000 verloven.

Bij dezen stand van zaken kunnen de landbouwverloven niet gemist worden.

Naar het ons wil voorkomen gaat de Minister van Onderwijs daarom te ver, waar hij in zijn wetsontwerp de bepaling opnam van inkrimping van het verlof voor veldarbeid tot twee weken per jaar en verhooging van den leeftijdsgrens bij verlof voor veldarbeid tot 11 jaar.

Wij geven volmondig toe, dat het onderwijs op het platteland en in de centra, waar de reeds genoemde bedrijven worden uitgeoefend, door de veelvuldige landbouwverloven ernstig schade lijdt. Maar om die schade tot zeer kleine verhoudingen terug te brengen kan met medewerking van regeering, gemeente en schoolbestuur reeds heel wat gedaan worden.

Een uitstekende maatregel zou zijn om de vacanties zóó te regelen, dat zij in den tijd van den veldarbeid vallen. Dit doende zal het verzuim het minst zijn, en ouders en school gebaat worden.

Doch met dit alles lijkt ons een inkrimping van het aantal weken geoorloofd schoolverzuim voor den veldarbeid van 6 bij de bestaande wet op 2 in het voorstel van dr. De Visser niet geheel te verdedigen. Ook bij dit punt, zal, evenals bij het verplichte 7de leerjaar, nog wel het een en ander bij de komende beraadslagingen in de Kamer te zeggen vallen.

Het zelfde verwachten we ook ten aanzien van de invoering van een gemeentelijken schoolartsendienst en van den algemeenen regel omtrent het gebruik van gemeentelijke schoolbaden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen