Staat en Maatschappij.

Een fatale poging.

Het oogenblik om eene poging te wagen tot losmaking van de zilveren koorde, is bij de aanhangige Grondwetsherziening gekomen.

De tijd is er rijp voor. De kans die ons nu geboden wordt, komt voorloopig niet meer terug.

In dit verband valt het te betreuren, dat er eene beweging gaande is, om instede van den financiëelen band, die de Kerk gedurende langer dan een eeuw aan den Staat verbindt, te verbreken, deze nog vaster aan te halen. Men bepleit het denkbeeld om den Staat uit te noodigen alle Kerken en godsdienstige instellingen te subsidiëeren. Dit gaat dan onder de leuze dat de godsdienstige vorming des volks een belang is van den Staat. De vraag wordt daarbij gesteld, waarom de Staat, die Kunst en Wetenschap steunt, niet even goed ook hulpe zal bieden aan de Kerk. Maar men vergeet bij het stellen van deze vraag, dat de Overheid zoo maar niet het geld wegschenkt, doch als zij subsidieert, bij het geven van geldelijken steun allerlei bepalingen maakt, voor welker nakoming de subsidie afhankelijk wordt gesteld. En al mocht het nu gebeuren, dat de Overheid in dit geval voor de Kerk eene uitzondering maakt, staat daarmede dan vast, dat dit altijd zoo blijven zal ?

De historie heeft genoegzaam bewezen,  dat, altijd wanneer de Staat zijn armen beschermend over de Kerken uitstrekt die ten nadeele der Kerken komt.

Daarom achten wij het denkbeeld om voor nieuwe doeleinden de hulp van de Overheid te vragen, fataal.

De Kerk moet niet bedelen om een gunst. Zij heeft te vragen haar recht. En dit recht bestaat hierin — en in zooverre mag der Overheid de godsdienst niet onverschillig zijn — dat aan de inwerking van het Evangelie op ons volk, den vrijen loop wordt gegeven. De Overheid heeft daarvoor alle beletselen weg te nemen en dat niet alleen waar het geldt het burgerlijk leven van ons volk, maar ook in het leger en op de vloot De Kerk heeft hare volle onafhankelijkheid jegens den Staat te bewaren. Zij moet hare vrijheid niet inboeten terwille van een handvol geld. De zilveren koorde moet niet vaster aangetrokken worden, maar geheel' los worden gemaakt en dit nadat den rechthebbenden het rechtens verschuldigde zal zijn uitbetaald in den vorm van het gekapitaliseerd bedrag der thans verleende subsidiën.

In deze richting moet thans eene poging gewaagd worden en als dan daarbij het aan de verschillende Kamergroepen duidelijk gemaakt wordt, dat op dit oogenblik eene; afrekening met den Staat mogelijk is, wat later, zoo een radicaal-socialistisoh kabinet aan het bewind is, uitgesloten zal zijn, bestaat er goede hope dat met een gezamenlijk optreden, de vrucht, die thans rijp is, word! binnengehaald.

Een motie inzake den 8-urendag.

De volgende motie werd door de Anti Revolutionaire kiesvereeniging te Nieuw- Beets (Opsterland) verzonden aan de Regeering, Antirev. Kamerclub en Pers :

„De A.R. Kiesvereeniging „N. en O." Nieuw-Beets, gemeente Opsterland, den; 21sten Maart 1921 in gewone vergadering bijeen ;

1e. overwegende ten eerste, dat de wet den 8-urigen arbeidsdag in vele takken van industrie indruischt, zoowel principieel tegen de normalen arbeidsdag, overeenkomstig het vierde gebod van Gods Wet, als practisch tegen de tegenwoordige eischen van het maatschappelijke leven ;

2°. overwegende, dat bij een groot deel des' volks de overtuiging leeft, dat het noodzakelijk is langer dan acht uren per dag te werken ;

3°. overwegende, dat vele bedrijven,  onze omgeving vooral het vervenersbedrij' en het boerenbedrijf, in den zomer langeren arbeidsduur eischen dan acht uur en bovendien in hooge mate afhankelijk zijn van de weersgesteldheid ;

4°. overwegende, dat bij den tegenwoordigen loonstandaard in de veenderijen bij toepassing van den 8-urendag, het op verre na niet mogelijk is, dat een veenarbeider in de allernoodzakelijkste behoeften van een normaal gezin zal kunnen voorzien

5°. overwegende, dat de gedwongen rusttijd soms aanleiding geeft tot vermindering van den arbeidslust;

6°. overwegende, dat het drukken va«| de arbeidsprestatie in het algemeen zeer veel ingrijpt in de particuliere vrijheid ; het verantwoordelijkheidsbesef vermindert ; een ongelijke concurrentie doet ontstaan tusschen degenen, die zich om huns gewetens wil aan de wet onderwerpen en degenen die haar trachten te ontduiken en derhalve eene belemmering is voor de ontplooiing der volkskracht, die voor de welvaart van een volk onontbeerlijk is ;

besluit zijn adhaesie te betuigen met het adres der A.R. kiesvereeniging te Warns inzake den 8-urendag en er derhalve bij de Regeering op aan te dringen :

r. dat de tegenwoordige wet op den 8-urigen arbeidsdag zeer mild wordt toegepast ;

2°. dat deze wet het werk in de veenderijen en in het boerenbedrijf ongemoeid laat;

3°. dat zooveel mogelijk de knellende bepalingen der tegenwoordige wet worden weggenomen.

Namens de A. R. kiesvereen. te Nieuw-Beets, Het Bestuur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen