De boeken der Koningen.

Van de 47 hoofdstukken van de twee boeken der Koningen wordt ruim een derde deel en wel 16, ingenomen door een toeschrijving van den levensarbeid der profeten Elia en Elisa, (gaande over een tijdruimte slechts van een goede dertig jaar; terwijl de voorafgaande zestien hoofdstukken (1 Kon. 1-16) eèn eeuw omvatten en de volgende vijftien hoofdstukken (2 Kon. 10-25) meer dan drie eeuwen.

De tijd van Elia en Elisa staat dus wel als een zeer belangrijke en veelbeslissende tijd in 't midden.

Overigens valt van deze twee boeken der Koningen op te .merken, dat er onderscheidene beteekenisvolle momenten uit Israels' gesohiedenis in behandeld worden.

Een hoogtepunt is het Koninkrijk Davids onder de regeering van zijn zoon, Koning Salomo.

Dan blinkt de Naam des Heeren in Israël, en daarbuiten uit.

Maar de schaduw valt in Salomo's gruwelijke afgoderij, waardoor het oordeel Gods opkomt tegen Israël en de Naam des Heeren zich tegenover het volk stelt, wijl de Heere een heilig God is.

Na Salomo scheurt het rijk, en breed wordt gehandeld over Jerobeams zonde in den Kalverdienst te Bethel en Dan.

In Jeruzalem blijft nog de lamp des Heeren branden, maar het Tienstammenrijk draagt meer het oordeel der zonde van Jerobeam, den zoon van Nebat, die Israël zondigen deed.

Dan neemt de historie van Achab en zijn Sidonische vrouw Izebel, wonend in elpenbeenen paleizen tusschen weeldebosschen, waar Baal met wellusten gediend wordt, een breede plaats in, om te doen zien hoe de vijanden in het Noorden machtiger worden en de ondergang van Israël wordt voorbereid.

Wei weet de Heere nog telkens ruimte te geven, gedenkend Zijn verbond. Maar als na Achabs tijd de zondedienst voortgaat aan het hof en onder het volk, eindigt de historie met de wegvoering van de tien stammen naar Assyrië. Het licht valt dan verder op Jeruzalem, waar de worsteling tusschen de duisternis èn het lioht grooter wordt, vooral met de komst van Athalia, Achabs dochter, die met Juda's koning Josafat huwt.

Dan roert zich de slang geducht, in het tweestammenrijk. De schaduwen worden nu grooter en zwart wordt 't in Achaz' dagen, die de Achab van Juda mag heeten, zijn grootvader evenarend in gruwelbedrijf.-«(2 Kon. II : 18. 2 Kron. 24 : 7)

Om de figuur van Hiskia sipeelt weer het licht, 't Is een crisis, waaruit Jeruzalem .nog opkomt. Na Manasse en Amon komt Josia als Davidszoon en knecht des Heeren nog uit. Maar zij kunnen het bederf in Davids huis en in Jeruzalem niet overwinnen en dan valt over Juda de nacht van den ondergang, naar luid van het woord des Heeren, dat eeuwig zeker is.

Het licht van den Naam des Heeren blijft schijnen ; de morgenster der .profetie glinstert ; maar over Jeruzalem als ruïne en over het overblijfsel Israels, dat weenend neerzit bij Babels stroomen, vol smachtend heimwee naar het land der vaderen en de heilige stad Gods, waaraan de teere zielen onder Israël gebonden blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen