Het Spiritisme (I)

I.
Uitgenoodigd door de Redactie van „De Waarheidsvriend" om enkele artikelen te schrijven over sommige verschijnselen, die in den laatsten tijd onder den gemeenschappelijken naam „Geestelijke stroomingen" worden aangeduid, b.v. over Spiritisme, Theosophie enz., en die verschijnselen „populair-wetenschappelijk" historisch te verklaren en in hun streven toe te lidhten en ze te toetsen aan de H. Schrift en de gereform. beginselen, begin ik met het Spiritisme.
Over dit merkwaardig verschijnsel in den nieuwen tijd, in onderscheiding van de Nekromantie der oudheid, Spiritisme of liever door zijn beoefenaars Spiritualisme genoemd, wensch ik een 4-tal artikelen te schrijven.
Het eerste artikel zal geven een historisch overzicht, het tweede artikel: doel, wezen, strekking; het derde artikel zal gaan over de verschijnselen, de mediums en de manifestaties, terwijl 't vierde het Spiritisme zal toetsen aan de bizondere openbaring, zooals die ons in de H. Schrift gegeven is en aan de drie Formulieren van Eenigheid.
Algemeen bekend is de geschiedenis van de familie Fox in Hydesville in den staat New-York.
Uitvoerig is ze beschreven in het Engelsche, maar ook in het Nederlandsch verschenen boek: „De ontbrekende schakel in het Modem Spiritualisme". Het werk is van de hand van A. Leal Underhill, geb. Fox, en is in de Nederlandsche bewenking van eene voorrede voorzien van de hand van den bekenden Frieschen predikant ds. C. Hille Ris Lambers.
Eene zekere familie Fox, behoorende tot de Methodisten, verhuisde in 1847 uit Rochester naar Hydesville, een klein dorpje. Het huis, dat aldaar leeg stond en waarin de familie haar intrek nam, stond bekend als „het spookhuis".
Raadselachtige geluiden, gepaard met geheimizinnige kloppingen, werden het heele huis door gehoord. Vooral in tegenwoordigheid van de beide meisjes Margarethe en Kate, respectievelijk 12 en 9 jaren, hadden die kloppingen plaats.
Op den avond van den 31sten Maart 1848 besloot een der meisjes het „klopding" aan te spreken en te vragen even zoovele malen te kloppen, als zij in de hand klapte.
Zoo was dus de weg gebaand om met het onzichtbare in relatie te treden. Op de verboden paden bewoog zich het meisje voort. Er werd afgesproken, dat drie kloppen bevestigen, twee onzeker, één klop neen zouden beteekenen.
Zelfs kwam men op het denkbeeld de letters van het alphabet te spellen, met de vraag om telkens te tikken, wanneer de letter werd gespeld. Men kwam te weten, dat men te doen had met den geest van een afgestorvene, van een, die in dit huis was vermoord en begraven, n.l. een marskramer Charles B. Rosma genaamd.
Latere onderzoekingen en opgravingen hebben deze manifestatie bevestigd. Op de door hem aangeduide plaats vond men sporen van zijn lijk. De bevolking Van Hydesvile was echter weinig met deze onthullingen ingenomen en de ouders besloten de beide meisjes van huis te zenden en wel naar Rochester. Maar in Rochester werden de kloppingen zoo hevig, dat de familie besloot te verhuizen.
De „Rochester Knockings" of „trappings" werden het onderwerp van den dag.
Van dat oogenblik verspreidde zich de beweging, die naar de Engelsche woorden „spirit" en „spiritual" al spoedig „Modern Spiritualisme" genaamd werd, zeer snel door geheel Amerika en weldra ook naar Europa.
In 1857 kwam de beweging vanuit Engeland naar Holland. Al spoedig werden in Den Haag séances gehouden.
En in 1876 begon Elise van Calcar haar tijdschrift: „Op de grenzen van twee werelden".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen