Huiscatechisatie.

Hoofdstuk IV.
De werken Gods.
1. Van Gods besluiten of den Raad Gods.
11. Vraag: Welk verschil is er in den boezem der Gereformeerde Kerk gerezen over de orde in de eeuwige besluiten Gods?
Antw.: Men spreekt van de supralapsariërs of boven-val-drijvers; en van infralapsariërs of beneden-val-drijvers.
12. Vraag: Wat is het verschilpunt tusschen de supra-en de infralapsaristische beschouwing?
Antw.: 't Gaat over de vraag hoe in het eeuwig besluit der verkiezing en verwerping de mensch voorkomt, vóór den val gedacht (boven-val-drijlvers) of in gevallen staat (beneden-val-drijvers).
13. Vraag: Wat zeggen de supralapsariërs dus?
Antw.: De supralapsariërs of bovenval-drijvers denken zich 't besluit Gods aangaande 's menschen eeuwigen staat afgedacht van den val des menschen. De mensch komt dan in ongevallen staat in dat besluit voor als voorwerp van Gods verkiezing en van Gods verwerping; waarbij dan na dat besluit gedacht wordt het besluit tot de schepping en het besluit tot den val, welke zaken dienen moeten om het einddoel der verkiezing en verwerping te bereiken. God komt dan op 't hoogst uit in Zijn Souverein welbehagen.
14. Vraag: Wat is het gevoelen van de infralapsariërs?
Antw.: De infralapsariërs of benedenval-drijvers laten in de eeuwigheid het besluit van schepping en val aan het besluit der aanneming en verwerping voor afgaan; bij de praedestinatie wordt de wereld dan door God in de eeuwigheid in gevallen staat gezien. Legt de supralapsariër allen nadruk op de volstrekte vrijmacht Gods, de infralapsariër wendt een zwakke poging aan om den wil van God zedelijk te motiveeren, door den mensch in gevallen staat te rekenen.
15. Vraag: Waarin stemt het gevoelen vam supra-en infralapsartiër overeen ?
Antw.: Supra-en infralapsariërs stemmen overeen in deze twee dingen: de verkiezing en verwerping is van eeuwigheid en de grond van de verkiezing en verwerping ligt geenszins in den mensch, maar in Gods souverein welbeliagen, Die in dit alles alleen met Zichzelf te rade gaat en in alles heilig is. 2 Tim. 1:9: Die ons heeft zalig gemaakt en geroepen met eene heilige roeping; niet naar onze werken, maar naar zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus vóór de tijden der eeuwen". Ef. 1: 4: „Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem vóór de grondlegging der wereld".
16. Vraag: Welk gevoelen is in onze Confessie neergelegd?
Antw.: Het gevoelen der infralapsariërs, die den gevallen mensch voorwerp van de verkiezing ten leven en ten verderve maken. (Art; 16 Ned. Geloofsbelijdenis).
17. Vraag: Hoe is dus de voorstelling inzake verkiezing en verwerping in onze belijdenisschriften ?
Antw.: In de Ned. Geloofsbelijdenis, alsook in de Dordtsche Leerregels tegen de Remonstranten wordt de verkiezing ten leven en de begiftiging met het geloof voorgesteld als eene daad Gods vol van genade en ontferming. (Rdm. 9: 15,16,18; „Want Hij zegt tot Mozes: Ik zal mij ontfermen diens Ik mij ontferm en zal barmhartig zijn dien Ik barmhartig ben, zoo is het dan niet desgenen die wil noch desgenen die loopt, maar des ontfermenden Gods. Zoo ontfermt Hij zich dan diens Hij wil en verhardt dien Hij wil". (Ex. 7:3). De verwerping en de onthouding van de gaven des Geestes wordt meer voorgesteld als een rechterlijke daad Gods, waarbij degenen die verloren gaan, naar Gods rechtvaardig oordeel verworpen worden, omdat zij het als zondaren, in hun gevallen staat, waardig zijn.
18. Vraag: Hoe luidt art. 16 Ned. Geloofsbelijdenis?
Antw.: „Wij gelooven, dat, het geheele geslacht van Adam, door de zonde van den eersten mensch, in verderfenis en ondergang zijnde, God zichzelven zóó danig bewezen heeft, als Hij is, te weten: barmhartig en rechtvaardig. Barmhartig: doordat Hij uit deze verderfenis trekt en verlost degenen, die Hij in Zijnen eeuwigen en onveranderlijken raad, uit enkel goedertierenheid, uitverkoren heeft in Jezus Christus, onzen Heere, zonder eenige aanmerking hunner werken. Rechtvaardig: "doordien Hij de anderen laat in hunnen val en verderf, waar zij zichzelven in geworpen hebben"
19. Vraag: Gaat de verkiezing over zekere, met name bij God bekende personen ?
Antw.: Ja, de verkiezing tot zaligheid is persoonlijk. 2 Tim. 2: 19: „het vaste fundament Gods staat, hebbende dezen zegel: de Heere kent degenen, die de Zijnen zijn". Rom. 9: 13: „Jacob heb Ik liefgehad en Ezau heb Ik gehaat":
20. Vraag: Gaat de verkiezing niet om een vóórgezien geloof of goede werken?
Antw.: Het wordt wel voorgesteld, dat de verkiezing de belooning zou zijn op de droefheid over de zonde of als prijs volgt op de daad des geloofs, maar het is juist andersom: droefheid over de zonde, bekeering, geloof, zijn vruchten van de verkiezing, waarin de verkiezing zich openbaart en aan de ziele der geloovigen de vertroosting van de verkiezing brengt. Rom. 3: 12: „allen zijn zij afgeweken, tezamen zijn zij onnut geworden, daar is niemand, die goed doet, daar is ook niet tot één toe". Rom. 9: 16: „Het is niet desgenen die loopt, maar des ontfermenden Gods".
21. Vraag: Welk beeld gebruikt Paulus. wanneer hij het heeft over de verkiezing en verwerping?
Antw.: Paulus spreekt dan bij voorkeur over den pottenbakker en het leem. Rom. 9: 20—23: „Maar toch, o mensch, wie zijt gij die tegen God antwoordt? Zal ook het maaksel tot dengene die het gemaakt heeft zeggen: Waarom hebt gij mij alzóó gemaakt? Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om uit den zelfden klomp te maken het ééne vat ter eere en het andere ter oneere? En of God willende Zijnen toorn bewijzen en Zijne macht bekend maken, met veel lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, tot het verderf toebereid; en opdat Hij zoude bekend maken den rijkdom Zijner heerlijkheid over de vaten der barmhartigheid, die Hij te voren bereid heeft tot heerlijkheid?"
22. Vraag: Kan de mensch te voren weten wie uitverkoren is tot zaligheid en wie een verworpene is bij den Heere?
Antw.: Niemand heeft ooit in Gods raadsbesluit gelezen. Wat wij weten is: dat we allen zondaren zijn en dat voor den grootste van de zondaren vergeving en genade is. Wie een verworpene scheen wordt soms klaarlijk bewezen een uitverkorene te zijn en geroepen tot bekeering; waarbij de Schrift zegt, dat vele eersten de laatsten zullen zijn en vele laatsten de eersten. De leer van de uitverkiezing mag dan ook geen zorgelooze menschen kweeken die een goddeloos leven rustig voortzetten, maar alle hoogheid des menschen neerslaande, is het een prediking van Gods vrij en souverein welbehagen, waarbij de Naam des Heeren Ontfermer is. Niemand van de menschen heeft het recht in de zonde voort te leven, waarbij de Heere de middelen wil geven, welke Hij wil, dat ieder mensch in stille gehoorzaamheid en diepe afhankelijkheid, gebruiken zal.
23. Vraag: Kan de uitverkorene in dit leven van zijn eeuwige verkiezing tot zaligheid verzekerd zijn?
Antw.: Hoewel niemand in Gods raadsbesluit gelezen heeft, kan de geloovige uit de vruchten der verkiezing van zijn verkiezing verzekerd worden; om het te mogen weten, dat zijn naam staat geschreven in het boek des levens des Lams. 1 Thess. 1:4: "wetende, geliefde broeders, uwe verkiezing van God". In de Dordtsche Leerregels, hoofdstuk I, par. 12, lezen we, dat de geloovige deze zekerheid verkrijgt uit de vruchten der verkiezing, welke zijn: geloof in Christus, kinderlijke vreeze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de geredhtigheid enz. Waar deze vruchten zijn is het bewijs van de werlking van Gods Geest en de bemoeienissen Zijner eeuwige liefde.
24. Vraag: Is de verkiezing veranderlijk? Is er dus een afval der heiligen?
Antw.: De verkiezing Gods is onberouwelijk en onveranderlijk tot in eeuwigheid, omdat de Heere het alles doet naar redenen uit Zichzelf genomen; en Hij vergist Zich nooit. De uitverkorenen kunnen als geloovige kinderen Gods op den weg des levens wel struikelen en ook vallen, maar van de genade vervallen en uit de eeuwige zaligheid uitvallen kunnen zij niet, omdat bij God geen verandering noch schaduw van omkeering is en Hij Zijn verbond bevestigt tot in eeuwigheid. Rom. 9: 11: „opdat het voornemen Gods, dat naar de verkiezing is, vast bleef". Joh. 10: 28: „en Ik geef hun het eeuwige leven en zij zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid; en niemand zal dezelve uit mijne' hand rukken". Lees wat hoofdst. V van de Dordtsche Leerregels hierover zegt.
25. Vraag: Wat hebben we te verstaan onder den „Raad des vredes" of het „Verbond der verlossing"?
Antw.: De Raad des vredes of het Verbond der verlossing is de onderhandeling van eeuwigheid tusschen de drie personen van het Goddelijk Wezen, Vader, Zoon en H. Geest, over het werk der verlossing, waarbij de Vader Zijn volk verkiest tot zaligheid, den Zoon verordineert als Verlosser en Zaligmaker en den H. Geest het werk der bekeering opdraagt. Zoo is de Raad des vredes of het Verbond der verlossing de wortel en oorsprong waaruit al het werk Gods tot zaligheid voortkomt. Ef. 1 vers 9, 10.: Ons bekend gemaakt hebbende de verborgenheid van Zijnen wil, naar Zijn welbehagen, hetwelk Hij voorgenomen heeft in Zichzelven, om in de bedeeling van de volheid der tijden, wederom alles tot één te vergaderen in Christus, beide dat in den hemel is en dat op de aarde is". (Col. 1: 19, 20).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen