Huisgezin en School.

II.
De plaats voor de opvoeding van het kind is allereerst in het gezin. Op vader en moeder — en de oudere zusters en broers moeten óók meehelpen! — ligt in deze de eerste plicht. En omdat ons kind een redelijk, zedelijk, wezen is, geschapen naar Gods beeld, gevallen door de zonde, geboren onder het licht van Gods Woord en in den Doop door God gelokt en in het verbond opgenomen, zullen de natuurlijke opvoeders van het kind in het huisgezin met deze dingen moeten rekenen en alzoo hun kinderen onderwijzen.
In het Doopformulier wordt er dan ook op gewezen, dat de ouders van Godswege daartoe geroepen zijn. En de Doop wordt ook niet bediend, of de ouders moeten eerst vrijwillig beloven en voor hun rekening nemen: deze kinderen op te voeden naar de reine leer van Gods Woord, acht gevende op Gods genadeverbond, met de genademiddelen ons geschonken. Het kind wordt geboren en komt in een wereld, welke het zal moeten leeren kennen van stuk tot stuk, telkens meer en telkens beter.
Het moet de oogen leeren gebruiken en het moet den voet leeren richten — en dan moeten de ouders als leidslieden, als opvoeders optreden, opdat het verstand en de wil gevormd worden, verhelderd en gesterkt; en alzóó moet het kind bekwaam gemaakt worden om als een redelijk-zedelijk wezen in die wegen te wandelen, die tot eere Gods en tot heil van den mensch zijn.
Vader en moeder moeten véél werk besteden aan de vorming van den geest. Zij moeten zelf weten wat de mensch is, wat de mensch noodig heeft; en met al de liefde van hun hart zullen ze zich moeten oefenen om als goede opvoeders met hun kroost bezig te mogen zijn. Veel moet daarbij gebeden worden, want daarin ligt de bron van wijsheid en kracht. Veel moet daarbij worden besproken en verhandeld met elkander. Veel oefening is noodig voor degenen die onderwijzen, en degenen die onderwezen worden. De oefening is dikwijls zwaar en moeilijk. Maar alles moet zoo goed mogelijk geschieden, naar den eisch van het oogenblik, naar de omstandigheden des levens, naar de bevattelijkheid van het kind, in alles getrouw aan de wijze en heilige en goede woorden Gods.
In het huisgezin is de eerste oefenschool voor het kind, dat geschapen is naar Gods beeld en geroepen om God te dienen en de zaligheid in Christus deelachtig te worden. In het huisgezin moet het begin met alles gemaakt worden, opdat het later door anderen kan worden voortgezet. Want wanneer het kind grooter wordt en geschikt is om meerdere dingen nog te leeren, die voor het verdere leven onmisbaar zijn, gaat de taak van de ouders voor een kleiner en grooter gedeelte over op anderen. De vorming van verstand en hart gaat dan dikwijls boven de macht van de ouders. Dan is het gezin niet meer de werkplaats, waar aan de vorming van het kind genoegzaam kan worden gearbeid. Dan zijn de ouders veelszins niet meer bekwaam om in alles te voorzien, wat noodig is voor de ontwikkeling van het verstand en de vorming van den geest. De wereld, waarin de mensch leven moet, is stoffelijk en geestelijk zóó groot en zóó rijk, dat het voor menig ouder niet mogelijk is om als leermeester op te treden, en dan moet, ook al dikwijls omdat genoegzame vrije uren aan vader en moeder ontbreken, de hulp ingeroepen worden van de school, waar, onder leiding van den onderwijzer, een geheel andere wereld voor het kind ontsloten wordt.
(Wordt vervolgd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen