Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zondagsarbeid.
Het is een verblijdend verschijnsel, dat ook uit de kringen der arbeiders een krachtige drang op de Overheid uitgaat om den arbeid op Zondag zoo te beperken, dat alle onnoodige werk op dien dag stilstaat.
De opmerking, die men telkens uit den mond van vrijzinnigen en sociaal-democraten kan vernemen, dat het de arbeiders onverschillig laat, of de wekelijksche rustdag op een Zondag of werkdag valt, wordt door de actie, die van de arbeiders ter bevordering van de Zondagsrust zelve uitgaat, ten eenenmale gelogenstraft.
Onlangs maakten wij nog melding van het feit, dat, toen het socialistisch kamerlid de heer Schaper naar aanleiding van de rede van mr. Heemskerk ten gunste van de inkrimping van den Zondagsdienst bij de spoorwegen in de Tweede Kamer mededeelde, dat het spoorwegpersoneel geen bezwaar maakt om op Zondag te rijden, een socialistisch spoorwegman tegen dit optreden van den heer Schaper protesteerde.
De maatregel van den afgetreden Minister van Waterstaat mr. van de Vegte in het voorjaar genomen, waarbij de dienst der posterijen, telegrafie en telefonie op Zondag belangrijk werd uitgebreid, ontmoette, zooals men zich herinneren zal, bij de voorstanders van Zondagsrust in de Tweede Kamer ernstig verzet. Op dien maatregel wil het post-, telegraaf-en telefoonpersoneel, dat zoo spoedig mogelijk worde teruggekomen. In verband daarmede nam de algemeene vergadering van de bij het Chr. Nat. Vakverbond aangesloten organisatie van dat personeel met algemeene stemmen de onderstaande motie aan:
»De Ned. Bond van Chr.-Prot. P.T.T. personeel „Door Plicht tot Recht", in congres bijeen te Zeist, op 26 en 27 juni 1929, gehoord de besprekingen over de Zondagsrust in het P.T.T.-bedrijf, waaruit naar voren komt dat de handhaving en verbetering van de Zondagsrust in bovengenoemd bedrijf in de laatste jaren veel te wenschen overlaat,
constateerende dat de wederopenstelling van een groot aantal hulpkantoren voor den telegraaf- en telefoondienst op Zondag, mede een ernstige bedreiging vormt voor de handhaving van de Zondagsrust in het P.T.T.-bedrijf in 't bijzonder en de nationale Zondagsrust in het algemeen, spreekt over een en ander zijn teleurstelling uit, doet een ernstig beroep op de P.T.T. administratie en op de volksvertegenwoordiging, om de bestaande Zondagsrust in het bedrijf te handhaven en zoo mogelijk uit te breiden, besluit deze motie ter kennis te brengen van de Regeering, den Directeur-Generaal der P.T.T., de volksvertegenwoordiging en de pers, en gaat over tot de orde van den dag«.
Wij hebben van den inhoud van deze motie met groote instemming kennis genomen en zijn er van overtuigd dat wat in de motie gevraagd wordt althans bij de partijen der rechterzijde weerklank zal vinden.
Moge de regeering in bereidwilligheid, om aan het verzoek te voldoen, niet achter blijven. Het zou een stap in de goede richting zijn.
Het is zoo juist, wat het „Comité voor Zondagsrust" uit het Chr. Nat. Vakverbond dezer dagen in zijn orgaan schreef: dat er nog velen zijn, die naar den Zondag hunkeren om ontslagen te worden van de knellende banden van den arbeid. Doch, dat deze helaas den Zondag alleen voor zichzelf opeischen. Tegenover den eisch van Gods wet: Heiligt Mij dien dag, stellen zij hun eisch: De Zondag voor den mensch.
En dat gaat het orgaan verder en zegt:
Zoo gesteld, kan het wel niet anders, of er wordt op den dag des Heeren alleen gevraagd naar eigen ontspanning, naar eigen afleiding, naar eigen genot. Het jammerlijke daarbij is, dat dit Zondags genieten gezocht wordt ten koste van den medemensch.
Wie de overstelpende drukte des Zondags, in 't bijzonder gedurende de zomermaanden, gadeslaat op de openbare middelen van vervoer, kan er zich van overtuigen, hoe bitter weinig het uitgaande publiek zich bekommert om de rust van zijn naaste. Duizenden moeten hun Zondagsrust derven ter wille van de grillige geneugten van hen, die des Zondags ,,uitgaan".
Zoo is het!
Zeker, hier ligt een taak voor de Overheid om maatregelen te treffen tot inperking van den Zondagsarbeid. Maar niet minder heeft ons christenvolk de taak om de aandacht van een ieder te vestigen op de toenemende Zondagsontheiliging met de gevolgen, welke daaraan verbonden zijn en op de geestelijke en zedelijke schade, welke de Zondagsarbeid van zoo menigen arbeider met zich brengt. Een krachtige actie tegen het toenemend kwaad is van alle zijden noodzakelijk.

Zij profiteeren ook.
Over hetgeen de coalitie in den loop der jaren heeft tot stand gebracht of heeft nagelaten te verrichten, is in de verkiezingsdagen heel wat gezegd en geschreven. Vooral was het de schoolwetgeving der rechtsche kabinetten die menige veer moest laten. Eigenlijk was de eenige partij, die van de Lager-Onderwijswet genoot, de Roomsch-Katholieke.
Gelukkig — zoo werd betoogd — waren de scholen der Gereformeerde Gemeenten, die langzamerhand in aantal toenamen, van de smetten van het clericale geld vrij.
Opmerkelijk was, wat in de Saambinder, het correspondentieblad der Gerefomeerde Gemeenten, van 8 Augustus viel te lezen. Onder de rubriek „Onderwijs" schrijft de redactie:
De school te Zeist bouwt haar 3e lokaal, of beter gezegd de Gemeente bouwt. Waar de 2 eerste lokalen door de Vereeniging zelf werden bekostigd, wordt de uitbreiding door de welwillende houding van het gemeentebestuur uit de publieke kas betaald. 't Geheel, 3e lokaal en uitbreiding der leermiddelen vordert een kapitaal van ƒ 15.600.— De Staatkundig Gereformeerden profiteren alzoo van de clericale Lager-Onderwijswet, het product van de politiek der rechtsche partijen. En dit wordt nu zoo maar onomwonden afgeschreven. Alleen in Zeist reeds voor een 3e lokaal en uitbreiding der leermidden, ƒ 15600.—. Mag dit zoo maar? Nu ja, de verkiezingen zijn voorbij.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 september 1929

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 september 1929

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's