DE HERDENKINGS-AVOND VAN DIEN GEREFORMEERDEN BOND GEHOUDEN TE VEENENDAAL

Zoo is 't dan nu geweest. Een avond van gedenken Van wat God ons zoo lang In onzen Bond wou schenken. Er is veel stof tot dank Voor Zijne zegeningen. Die wij zoo mild en ruim Uit Zijne hand ontvingen.

Toch, bij 't gevoel van dank En bij 't erkentlijk prijzen Van 's Heeren liefd' en trouw. Voor zooveel gunstbewijzen, Sprak ook de toon van rouw. Van diepgevoelde smarte ; Ontgleed een traan aan 't oog, E*en zucht aan veler harte.

Herinnering deed pijn. Juist nu — en was het wonder ? — Een groote werd gemist. Vanavond hier bizonder. Door allen werd herdacht Het vreeselijk verscheiden Van hem, die al dien tijd Den Bond mocht helpen leiden.

Nog negen maanden slechts Is hij aan 't werk ontvallen. Hij wordt zoozeer gemat, Dat voelden wij schier allen. Hier past geen feestbetoon. Maar diep ootmoedig buigen. En voor Zijn gunst en trouw Den Heere dank betuigen.

Hij immers bleef nabij. En moest er één ontbreken. Hij liet er velen nog Om ons van Hem te spreken. Zoo ging dit werk steeds voort. Naar 's Hoogsten welbehagen ; En zal 't ook op Zijn tijd Gewenschte vruchten dragen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen