Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

ZENDINGS-GESCHIEDENIS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

ZENDINGS-GESCHIEDENIS

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

ANSGAR, DE APOSTEL VAN HET NOORDEN.
We zijn zoo ongemerkt in de Middeleeuwen gekomen. En nu moeten we het hebben over de Zending in het Noorden, onder de Denen en de Zweden.
We hebben al gehoord van Willebrord, die in 700 naar Denemarken getogen is om Christus daar te prediken. Maar de Denen weigerden zich te bekeeren. Ludger, de Fries, had Keizer Karel den Groote gevraagd om óók naar Denemarken te mogen gaan, maar de keizer had het hem geweigerd, van gevoelen zijnde, dat dit wilde, woeste volk zich toch niet zou bekeeren.
God zorgt echter ook hier voor een man, die „Apostel van het Noorden" mag worden genoemd, en wel Ansgar, een der aantrekkelijkste persoonlijkheden uit de geschiedenis der Middeleeuwsche Zending (800—1517).
In Noord-Frankrijk is Ansgar geboren, te Amiëns. Hij had een vrome moeder, die echter jong stierf. Ansgar (welke naam beteekent Speer Gods) werd toen door zijn vader naar een klooster gezonden en kwam daar onder leiding van den bekenden Paschasius Radbertus. Op zekeren nacht kreeg Ansgar een bizonderen droom. Hij zag een schare van gezaligden, waaronder ook zijn moeder. Toen hij poogde bij haar te komen, sprak de Moeder des Heeren tot hem : „Mijn zoon, wenscht gij bij uwe moeder te komen? Ontvlied dan alle ijdelheid en de zonden der jeugd". Die droom maakte diepen indruk op hem.
Hij droomde daarna nog dikwijls, beleed zijn zonden en vroeg den Heere : „wat wilt Gij, dat ik doen zal ? " Het antwoord was: „Ga heen en verkondig het Woord Gods aan de heidenen". Toen hij monnik was in een klooster in Westfalen, stond het voor hem vast, dat God hem had geroepen om Zendeling te worden.
De Koning van Denemarken, Harald Klak geheeten, was in aanraking gekomen met den vorst der Franken, Keizer Lodewijk den Vrome, zoon van Keizer Karel den Groote; was ook bekend geraakt met het Christendom en liet zich in 826 met zijn gemalin doopen in de kathedraal (bisschopskerk) te Mainz in Duitschland. Over de echtheid van die „bekeering" bestaat veel twijfel. Maar zij werd het middel voor de uitzending van Ansgar als Zendeling naar Denemarken, want Keizer Lodewijk de Vrome gaf hem uit vriendschap aan het Deensche echtpaar mee. Per schip gingen ze naar Duurstede, toen een voorname - stad in Nederland, en vandaar naar Denemarken, waar toen een zeer woest volk woonde. Ansgar kon maar één reisgenoot mee krijgen, en wel abt Autbert. Samen gingen ze in Sleeswijk aan 't werk, richtten een school op, kochten krijgsgevangenen vrij. Maar 't volgend jaar verdreef het volk den koning en ook voor den Zendeling was toen het werk gedaan. Toen vroeg de Koning van Zweden aan Keizer Lodewijk den Vrome een Zendeling, en Ansgar werd ter beschikking gesteld. Na een zeer ongelukkige zeereis bereikte hij eindelijk de residentie Birka en werkte daar twee jaren.
Een nieuwe werkkring kwam er toen voor hem, want de koning benoemde hem tot aartsbisschop van Hamburg. Hij bouwde kerken en scholen en kloosters voor heel het Noorden (want Denemarken en Zweden en Noord-Duitschland was aan zijn zorgen toevertrouwd), maar ook daar liep het weer mis, de koning werd afvallig, de Zweden verdreven de Zendelingen en de woeste Noormannen brandden Hamburg plat (845). Na veel wederwaardigheden werd Ansgar in 848 bisschop van Bremen en kreeg ook weer grooten invloed en veel werk in Denemarken en Zweden. Op een volksvergadering in Zweden werd beslist, dat de Zending vrij zou zijn in het land, wat Ansgar tot groote vreugd was, te meer waar Koning Olaf aarzelde. Tot 854 werkte Ansgar, die zijn bisdom er voor verlaten had, met grooten zegen. Op 3 Febr. 865 stierf hij in Bremen in grooten vrede. Zijn laatste woorden waren : „Heere, wees mij zondaar genadig. In Uwe handen ^beveel ik mijnen geest". Zeer eenvoudig had hij geleefd. Een grof haren hemd was zijn kleed. Onder lezen en zingen placht hij menigmalen netten te breien. Verzoeken om wónderen te doen, wees hij steeds van de hand. Het grootste wonder, dat ik van God begeer, zeide hij vaak, is, dat Hij mij en anderen waarlijk godvreezend maakt.
Ansgar leeft als de Apostel van het Noorden in dankbare herinnering bij velen.

HET ZENDINGSWERK IN DE OVERIGE LANDEN VAN EU­ROPA IN DE MIDDELEEUWEN
Ansgar is de „Apostel van het Noorden" en is voor Denemarken en Zweden tot grooten zegen geweest, ten spijt van allerlei droeve ervaringen. En het Christendom van het Noorden doorzuurde ook de natiën in Oostenrijk Europa, waarbij we denken aan de Bulgaren, aan Moravië en Bohemen, aan Rusland en Hongarije enz.
Ongeveer in 850 werd de zuster van den Koning der Bulgaren, Bogaris, als krijgsgevangene weggevoerd naar Constantinopel en kwam daar in aanraking met het Christendom en werd gedoopt. Teruggekeerd in Bulgarije, wilde zij haar broer, Koning Bogaris, ook tot het christelijk geloof bewegen, doch tevergeefs ; totdat een zware pestziekte uitbrak. Toen werd gevraagd om een Zendeling en Methodius van Thessalonica kwam. Door een schilderij van den Zendeling, die een vaardig teekenaar was, werd de koning, die om een jachttafereel gevraagd had, door een voorstelling van het laatste oordeel diep getroffen en het werd het middel tot zijn bekeering. zijn volk volgde hem na, doch helaas ! voor een gedeelte gedwongen zijnde. Toen het werk onder de Bulgaren eenigszins zijn beslag had, toog Methodius naar Moravië (863), waarbij zijn broeder Cyrillus hem vergezelde. Deze laatste had reeds gearbeid onder de Tartaren. Beide Zendelingen predikten in de Slavische taal en zetten ook den Bijbel over in die taal en enkele formulieren. Wat saam genomen een reuzenwerk was ! Duitsche geestelijken stonden hen helaas heftig tegen, omdat zij niet wilden dat het volk een Bijbel ontving in de volkstaal, noch ook de liturgie in de landstaal ! Maar Methodius en Cyrillus zetten hun arbeid met veel liefde en ijver voort tot den dag huns doods. Cyrillus stierf eerst, in 869; Methodius overleefde hem tot 885. Enkele jaren is hij nog aartsbisschop geweest.
Van Bulgarije kwam het Christendom dus naar Moravië, en vandaar gaat bet dan naar Bohème. Onder invloed van Methodius was de hertog van Bohème, Borsiwoi, reeds in 871 gedoopt en de vrouw van den hertog ijverde vooral voor de kerstening van het volk.
Was voor Bohème een vrouw — hertogin Ludmilla — een krachtig instrument voor de evangelieprediking, honderd jaar later was dat eveneens in Polen het geval. Het was de Boheemsche prinses Dombrowka, die in 966 met den hertog van dat land gehuwd was en ook de Polen kregen toen den Bijbel en de liturgie in hunne eigene taal, tot groote ergernis der Duitsche priesters, die zeer ijverden voor het Roomsche gebruik van de Latijnsche taal in den eeredienst en onthouding aan het volk van den Bijbel.
Twee andere vrouwen verrichtten zeer gezegenden arbeid in de kerstening van Rusland. De Grieksche prinses Anna Was getrouwd met den grootvorst Wladimir, in 't laatst van de 10de eeuw, en ook Olga, de grootmoeder, was, evenals Anna, een Christin, doordat zij in Constantinopel het Evangelie had leeren kennen. Door den invloed van deze twee vrouwen werd de grootvorst overtuigd van de nietigheid zijner afgoden en in 988 liet hij zich met zijne twaalf zonen doopen. Een groot aantal van het Russische volk volgt dit voorbeeld. De afgod Peroun Werd in het water van de rivier de Dnjeper geworpen.
In Hongarije was het de Koning Stefanus die zijn volk tot zegen mocht zijn in de 11de eeuw en zoo werd de Kerk onder de Slavische volkeren van oostelijk Europa gesticht. Jammer, dat daar het Christendom veelszins zoo aan de oppervlakte is gebleven.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 maart 1932

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's

ZENDINGS-GESCHIEDENIS

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 maart 1932

De Waarheidsvriend | 4 Pagina's