MEDITATIE

„VOLBRACHT".
Nog eenmaal begeven wij ons naar Golgotha. Wij willen getuige zijn van Jezus' dood, waarin teniet gedaan wordt degene, die het geweld des doods had, n.l. de duivel.
Het kruislijden met al de folteringen daaraan verbonden, zoowel lichamelijk als geestelijk, was niet genoeg ter voldoening van Gods onkreukbaar en heilig recht. De kruispaal moet een sterfpaal worden. Christus moest den dood smaken, om daardoor de hoeksteen te leggen aan het gebouw van Zijn volbrachte werk. Christus moest sterven, om dezulken, die des doods schuldig waren, van het strenge oordeel Gods, dat over hen gaan zoude te bevrijden. Christus moest de doodsvallei betreden, om voor al Zijn schuldig volk het leven en de onverderfelijkheid aan het licht te brengen.
Het is volbracht.
Oordeel en verlossing. Recht en liefde. Des Heeren heiligen toorn is ontstoken tegen de zonde des menschen. Wegens de overtreding van Adam ligt het gansche menschelijk geslacht dood in zonden en misdaden en die zonde woedde maar steeds voort, zoodat Gods toorn werd vergaderd als een schat.
Welnu, die toorn heeft de geliefde Zone Gods moeten torsen voor al de Zijnen. Die toorn tegen het begin van alle zonde en tegen de zonde, die daaruit is voortgevloeid. De fiolen van Gods toorn worden als het ware uitgegoten op Hem, die aan het kruis hangt voor de poort van den dood.
Immers door de zonde is de heerlijke gemeenschap, die in den staat der rechtheid in het paradijs tusschen Schepper en schepsel bestond, ten eenenmale verbroken. En nu kan die verbroken gemeenschap alleen dan worden hersteld, die scheiding tusschen God en mensch alleen dan worden weggenomen, wanneer de schuld, die de mensch bij God gemaakt heeft, wordt betaald, betaald tot op de laatste penning. Er moet dus ten volle worden voldaan aan het recht Gods.
En ziet nu, dat geschiedde op Golgotha, waar gansch vrijwillig het offer der verzoening wordt gebracht. Immers de Heere had gezegd tegen Adam : ten dage als gij daarvan eet, zoo zult gij den dood sterven, en wanneer daarom door de genade Gods die dood niet werd weggenomen, zoo zou de mensch reddeloos verloren zijn.
Gode zij dank : het is volbracht. Christus is als Borg en Middelaar der Zijnen tusschenbeide getreden, zoodat Gods kind mag roemen in de genade : de straf die ons den vrede aanbrengt was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Aan het kruis droeg Christus Gods eeuwigen toorn over de zonde, maar dat kruis brengt voor al de Zijnen eeuwige gerechtigheid en vrede. O ja, voor den lijdenden Borg was dat kruis de dood, maar juist daarom voor Zijn volk het leven.
O laten wij het goed mogen opmerken. Tusschen den Heere en satan lag de uitverkoren menschheid en daarom ging het in deze ontzettende worsteling. Immers door den val van Adam in het paradijs zijn wij allen in satans klauwen geraakt. Welnu, door het offer van Christus, door Zijn lijden en sterven worden de Hem van den Vader gegevenen weer eeuwig met God verzoend.
Het is volbracht.
Zeker, Gods kind verstaat het, dat de zoendood van Christus zijn vrijspraak heeft bewerkt.
Wij zondaren zijn zelfs niet in staat om ook maar iets bij te brengen tot het werk der verlossing. O neen, niets ; en daarentegen het werk van Christus volkomen. Alleen dit offer kan Gods heilig oog behagen.
Eigenlijk moesten wij zondaren, wij van nature doemwaardigen, voor eeuwig door den vloek Gods worden getroffen. Wie, door genade, dat mag leeren zien, die zal ook tot verootmoediging worden gebracht en die zal leeren verstaan, dat alleen het kruis van Christus de grond der behoudenis is.
Heerlijk Evangelie, dat alle werk des menschen voor zijn zaligheid ten eenenmale afsnijdt. O ja, alleen het werk des Heeren Jezus moet gelden als noodzakelijk, doch tevens als volkomen. Het is volbracht.
Ja, toen de stervende Heiland deze woorden uitriep, heeft Hij daarmede te kennen gegeven, dat al onze offers niets zijn en dat een zondaar alleen door Zijn bloed, uit vrije genade kan worden gered. De hemelsche Rechter kan geen ander offer aannemen voor de zonde en Hij wil ook geen andere gerechtigheid, dan die van Zijn geliefden Zoon. Volbracht heeft Hij alles en teweeggebracht een volkomen verlossing voor elkeen, die gelooft in Zijn offer.
Welk een Borg is Hij toch voor dat volk, hetwelk zich recht arm en verslagen van geest weet. Hij treedt voor hen in. En daardoor zijn degenen voor wie Hij intreedt, vrijgesproken. Daarom, die kreet : het is volbracht, het is de eenige grond van hope ; en het kruis, het is de eenige troost, de eenige fontein van blijdschap in leven en in sterven. Niets is er waaraan het hart des zondaars behoefte heeft, of het wordt vervuld, ja vervuld door de rijke en vrije stroomen der genade, die van het kruis afvloeien.
O, mijn lezer, Gods wraak gestild, wanneer de laatste penning aan den eisch van Gods gerechtigheid is betaald. Daarom, als de Heiland dan ook terugziet op den reeds af gelegden weg des lijdens, waarop Hij geen enkele voetstap heeft gezet om Zijnszelfs wil, maar uitsluitend ter wille van doemwaardigen, die Hij liefhad en nog liefheeft met een eeuwige liefde, daarom is Hij ook volkomen bereid om den dood te smaken. Maar aleer dit staat te geschieden, zal Hij eerst verkondigen met luider stemme : het is volbracht.
Ook voor u, mijn lezer ? Hebt gij reeds door genade geleerd uzelf te veroordeelen ? Is er bij u droefenis en berouw vanwege de gruwelijkheid uwer zonden en overtredingen ? O wil bedenken, dat het alleen is volbracht voor dezulken, die geen weg weten met zichzelf, volbracht alleen voor degenen, die in Zijn volbrachte werk hunne behoudenis zoeken. Als uw hart daarheen niet uitgaat, vreeselijk. Wil toch bedenken wat tot uwen vrede is dienende, opdat uw einde niet zij de troosteloosheid van een eeuwig verderf.
Het is volbracht.
Stroomen van genade voor allen die den Heere vreezen. O wat is het zoet daarin te mogen verkeeren. Gods volk kent het bij ervaring dat in Jezus' dood hun leven is.
Welk een werk. O ja, en hoe grooter het werk, des te heerlijker het genot dat het is volbracht. Het verkondigt de zaligheid van al Gods kinderen. En dat kruis, het wordt voor al de gekochten de poort, die toegang verschaft tot de hemelsche zaligheid.
Het is volbracht.
En dat doet Gods kinderen zingen :
Nu jaagt de dood geen schrik meer aan, Want alles, alles is voldaan. Wie in 't geloof op Jezus ziet, Die vreest voor dood en helle niet.
Amstelveen
J. Fokkema

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen