Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

HET WERKLOOSHEIDSPROBLEEM
De omvang, welke de werkloosheid als gevolg van de wereldcrisis gaandeweg gekregen heeft, leidt er toe, dat dit euvel voor het economisch en sociale leven van ons volk een ernstige ramp dreigt te worden.
De werkloosheid ondergraaft moreel en materieel de volkskracht. Zij werkt geestelijk en stoffelijk verwoestend op de levens van al degenen, die gedwongen worden hun tijd in algeheele ledigheid door te brengen. En hoe langer de werkloosheid duurt, hoe ernstiger het kwaad om zich heengrijpt.
In bijzondere mate is het werkloosheidsprobleem van beteekenis voor de tien duizenden jeugdige werkloozen, die om werk roepen en niet aan den arbeid kunnen komen, en voor de arbeiders, die den 50-jarigen leeftijd zijn gepasseerd en die zich afvragen of zij nog wel ooit een plaats in het arbeidersleger zullen vinden.
Die ontroerend ernstige toestand maakt velen schier wanhopig.
Nu is de werkloosheid, als een Internationaal verschijnsel te bezien.
In heel de beschaafde wereld heeft de werkloosheid ontstellende verhoudingen aangenomen. Daarbij blijkt, dat in vele landen de toestand niet gunstiger is dan bij ons.
In Engeland bedraagt het aantal werkloozen rond 2 millioen.
In Duitschland schommelt de werkloosheid om de 3 millioen personen.
In Amerika, het land der onbegrensde mogelijkheden, is het cijfer der werkloozen zelfs tot boven de 10 millioen geklommen. ,Blijkens een statistiek, welke onlangs in Duitschland betreffende de werkloosheid in een aantal Rijiken in Europa verscheen, bedraagt het aantal werkloozen, in procenten van de totale bevolking uitgedrukt: in Oostenrijk 6.1, Tsjecho-Slowakije 4.9, Engeland 4.6, Duitschland 4.1, Nederland 3.9, Frankrijk 3 en België 2.2. Van alle genoemde landen, behalve Frankrijk en België, staat het werkloosheidspercentage dus hooger dan in Nederland.
Dat intusschen de groote werkloosheid, die in geheel de wereld heerscht, veel zorgen aan de verschillende Regeeringen en ook aan onze Regeering baart, is alleszins begrijpelijk.
Vandaar de pogingen, die allerwege in het werk worden gesteld om de werkloosheid te bestrijden. Als een der middelen om het Kwaad tegen te gaan, wordt de invoering van de 40-urige arbeidsweek aangeprezen, een maatregel, die op de 19de Internationale Arbeidsconferentie, die van 4 tot 25 Juni j.l. te Geneve bijeen is geweest, een punt van bespreking heeft uitgemaakt.
Ten vorigen jare stond ook de 40-urige arbeidsweek op de agenda der Conferentie, doch bij die gelegenheid durfden de gedelegeerden van niet 'minder dan 26 Regeeringen de verantwoordelijikheid van het vóór-of tegenstemmen niet aan. Dit jaar stond de zaak echter anders, want met 57 tegen 49 stemmen werd een resolutie aangenomen, luidende :
De Internationale Arbeidsconferentie is van oordeel, dat de algemeene conventie behoort te worden aangenomen, die gegrond is op het beginsel van de 40-urige arbeidsweek en op de handhaving van den levensstandaard der arbeiders. Deze conventie zal het kader moeten vormen, binnen hetwelk de verschillende industrieën zullen worden geplaatst.
Het opmerkelijke van deze resolutie en van de stemming over het voorstel is, dat het toesluit afkomstig was van de arbeidersgroep en uitsluitend de steun ontving van de arbeiders. De werkgevers-gedelegeerden stemden unaniem tegen.

INDRUKWEKKENDE CIJFERS
Onder dit opschrift doet het weekblad Patrimonium mededeellng van belangrijke cijfers en mededeelingen, die in Anti-revolutionaire Staatkunde, van de hand van den heer P. A. Colijn, 'burgemeester van Alphen aan den Rijn, voorkomen.
Het blad schrijft :
Herhaaldelijk hebben wij er reeds de aandacht op gevestigd, dat men bij het spreken over werkverruiming niet alleen moet denken aan het 60 millioenplan, waarvan nu reeds 30 millioen een bestemming heeft gevonden.
OMSCHRIJVING VAN DE WERKEN : Globale raming: Einde '34, resp. '35 reeds verwerkt: Rijkswerken : Verbetering van de Maas ƒ 85.000.000 ƒ 85.000.000 Rijkswegenplan „ 369.000.000 „ 109.000.000 Overbrugging groote rivieren , 50.000.000 „ 19.000.000 Twente-Rijnkanaal „ 50.000.000 „ 18.000.000 Afsl. Zuiderzee en inpoldering Wieringermeer.. „ 240.000.0001) „234.792.873 Rijk en Provincie: Verbetering vaarweg Rotterdam—Amsterdam „ 10.000.000 „ 6.000.000 Provincialewegenplannen : Friesland .. 10.000.000 „ 7.000.000 Groningen 15.000.000 „ 7.500.000 2) Drenthe .. .. 6.800.000 „ 2.500.000 Overijsel .10.000.000 „ 7.400.000 Gelderland . .. 26.000.000 „ 5.400.000 Utrecht  .... 8.000.000 „ 5.000.000 Noord-Holland. 36.250.000 „ 23.500.000 Zuid-Holland ., 55.000.000 „ 23.000.000 Zeeland 7.500.000 „ 5.240.000 Noord-Brabant .. 15.000.000 „ 7.000.000 Limburg .. 5.200.000 „ 2.850.000 Werkfonds! 60.000.000 „ 20.000.000 Totaal ƒ1.058.750.000 ƒ588.182.873
Het is enorm — zegt Patrimonium — rond 580 millioen is reeds verwerkt. Zware lasten worden door dit alles op de publieke hoofden gelegd.
Geen land zal ons hier evenaren. Ook de Ver. Staten niet.
Bovendien werden over de jaren 1932, 1933 en 1934 aan werkverschaffing, steunverleening en werkloosheidsverzekering de volgende bedragen uitgekeerd.
Werkverschaffing: Rijk ƒ 67.823.300. Tot de tegenstemmende Regeeringen behoorde ook Nederland.
Dat de Nederlandsche gedelegeerden zich tegen de resolutie van de arbeidersgroep verzetten, zal duidelijk zijn, wanneer in aanmerking wordt genomen, dat van het aannemen van het 'besluit hoegenaamd geen voordeel was te verwachten voor het doel, waarvoor de resolutie moest dienen: de bestrijding der werkloosheid. Integendeel zou hij invoering van de verplichte 40-urige arbeidsweek, met handhaving van de tegenwoordige uur-, maand-of jaarloonen, in een aantal landen de werkloosheid vermeerderen, omdat de productiekosten daardoor hooger zouden worden.
Elke regeling, waarbij de beschikbare arbeid door verkorting van den arbeidstijd verdeeld wordt over een grooter aantal arbeiders, zonder dat het standaardloon verlaagd wordt, zal de werkloosheid niet verminderen, maar doen toenemen.
Vandaar, dat van verkorting van arbeidsduur met handhaving van den tegenwoordigen levensstandaard geen heil is te verwachten.
De Regeering, die in de Memorie van Antwoord nopens het groote bezuinigingsontwerp verklaart, dat zij met belangstelling de pogingen tot vaststelling van een internationale 40-urige werkweek voor daarvoor in aanmerking Komende industrieën volgt, zal zich nader hebben uit te spreken omtrent haar standpunt inzake de loonen.
Bij elke overweging op het stuk van de verkorting van den arbeidstijd zal uitgegaan moeten worden van het feit, dat de productiekosten niet mogen worden verhoogd, omdat anders met de prijzen op de wereldmarkt niet zal kunnen worden geconcurreerd.
Men valt dan van het eene kwaad in 't andere. De oplossing van het werkloosheidsvraagstuk is verre van eenvoudig.
De eenige weg om tot bestrijding der werkloosheid te geraken, lijkt ons de weg te volgen, die de Regeering inslaat, n.l. maatregelen te treffen tot blijvende werkverruiming.
Gedacht moet ook worden aan hetgeen gebeurt via de begrooting van Waterstaat en vla het Wegenfonds.
Maar ook dan verkrijgt men nog slechts een onvolledig beeld van hetgeen van Overheidswege geschiedt. Er is in de laatste jaren voor wegverbetering ook door de Provincies niet weinig tot stand gebracht. Vele millioenen zijn er reeds verwerkt.
De heer P. A. Colijn gaf in Antirevolutionaire Staatkunde nog pas déze cijfers :
Gemeenten ƒ 42.813.300.—. Samen ƒ 110.636.600.—.
Steunverleening: Rijk ƒ 101.496.200, Gemeenten ƒ 136.170.000.—. Samen ƒ 237.666.200.
Werkloosheidsverzekering: Rijk ƒ 23.990.100.—. Gemeenten ƒ 23.383.400.—. Samen f 47.373.500.—.
In totaal ƒ 395.676.300.—.
395 millioen in drie jaren !
Daarbij komen dan nog de vele millioenen voor „armenzorg".
Toch zijn er nog, die beweren, dat de Overheid weinig of niets doet.
Ook in onze eigen kringen is men vaak heel slecht op de hoogte.
Men moge nu deze cijfers eens onthouden.


*) Dit cijfer is gelijk gesteld met het bedrag dat eind '35 ongeveer zal zijn verwerkt 2) Geschat.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 juli 1935

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 juli 1935

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's