VOOR DE LIJDENSWEKEN

De Heiland zegt het Zelf, dat 't zoó ver komen zal. Want we lezen : „En als zij in Galilea waren, zeide Hij tot hen : (Die Zoon des menschen zal overgeleverd v/orden in de handen der menschen" (Matth. 17 vers 22).
En zoó ver is het gekomen, omdat het zoover komen moest. En dat het zoover komen moest, is ónze schuld, ónze schande.
Wij hebben door de verleiding van Satan en door eigen moedwillige ongehoorzaamheid gezondigd, zijn daardoor van God afgevallen en liggen midden in het oordeel, zonder helper. En die toestand nu van ons geslacht is de oorzaak, dat het met Jezus Christus, de Zoon des menschen, zoó ver moest komen, dat Hij overgeleverd werd in de handen der menschen. Onze diepe val is oorzaak van Zijn allerdiepste vernedering, smaad en dood. Het was waarlijk geen toeval, dat zulks geschiedde. 't Was ook niet door de brute overmacht der vijanden. Naar den bepaalden raad en vóorkennisse Gods is het al geschied ! Jood, en heiden, Kajafas, Herodes, Pilatus, hebben daarin, met eigen verantwoordelijkheid, Gods raad gediend, toen zij Hem hebben genomen en veroordeeld, 't Staat alles onder een „heilig moeten". Er is een hoogere noodzakelijkheid. Dat is de weg der plaatsbekleeding, der gerechtigheid, der verzoening, der zaligheid. De menschen doen hun eigen zin en handelen naar hun eigen raad — zooals Jozefs broers ook deden — maar denken er niet aan bij hun goddelooze plannen, dat het alles Gods liefde is, die hier Zijn eigen Zoon geeft tot in de allerdiepste versmaadheid. En het staat alles in verband met ónze afval van God, ónze zonde en schuld, ónze verlorenheid en dood. Het is naar het voornemen des welbehagens des Vaders dat het moet geschieden. En de Zoon geeft Zich gewillig, ook als het ergste moet gebeuren. Hij zal gehoorzaam zijn, tot in den dood, ja, tot in den dood des kruises. Omdat Gods majesteit door óns geschonden is, is de eisch van Gods heilige rechtvaardigheid onafwijsbaar. Zonder straf, zonder lijden, zonder dood en vloek gaat het niet. Zonder voldoening geen verzoening. Sions zal door recht verlost worden. En om nu die gerechtigheid Gods te vervullen en de verzoening te werken en de verlossing aan te brengen, moet de Zoon des menschen. Wiens naam Immanuël is : God met ons, in de handen der menschen overgeleverd worden.
Onze schuld is het, dat het zoó ver gekomen is.
De lijdende Christus is het slachtoffer onzer misdaden. Hadden wij niet gezondigd, dan was het nooit gebeurd. Elke traan, elke zucht, elke striem met het geeselkoord, dat Zijn rug doorsneed, was om onzentwil. Wij hebben Hem in de gevangenis gebracht, wij hebben Hem, gegeeseld, wij hebben Hem gedood. Onze zonden zijn op , Hem aangeloopen. De vervloeking, die op óns was, is op Hem gekomen.
De ellendige uitvoerders van al de schande, smaadheid pijnen, smarten, vonnissen, die over Hem gekomen zijn, zijn wij.
Jood en heiden heeft het gedaan. Kajafas, Herodes, Pilatus. In de handen van die menschen is Hij gevallen. Maar de eigenlijke bewerkers en uitvoerders van dat alles zijn wij.
't Is goed, dat wij den weg des lijdens, gaande door Gethsémané, door Jeruzalem en over Golgotha, ook dit jaar overdenken.
Dan zien we de menschen weer, die Hem dat lijden aandoen.
De menschen
Jezus in de handen der menschen, in de handen van Zijn verrader. Zijn rechters. Zijn beulen maar wij, wij hebben het verdorven bij God, wij zijn de misdadigers, wij zijn de schuldigen. En het is om onze zonden, dat Hij, de Zoon des menschen, moest komen in de handen der menschen. Waartoe Gods liefde Hem gaf, voor al Zijn volk. Waarin Christus' liefde gewillig kwam 'brengen het eenig en algenoegzaam offerand, dat Gode kan behagen, ten gunste van hen, die niets hebben, dat Gode behagen kan.
Die Beloofde der Vaderen in de handen van menschen, om menschen met God te verzoenen en een arm zondaarsvolk te maken tot kinderen Gods, tot beminden des Vaders, tot erfgenamen des eeuwigen levens.
Dat is de zalige troost in den diepen gang van het lijden van den Heere Jezus Christus voor een door schuld verslagen zondaarsziel.
Neen, de menschen, de wereld, satan, eigen vleesch en bloed kunnen en zullen nu niet meer heerschen o.ver degenen, die in Christus hun Borg en Middelaar mochten vinden. En de dood zal over hen niet heerschen ; Jezus Christus is overgeleverd om te kunnen zeggen : laat dézen vrij uitgaan ! Hij heeft alles doorgemaakt als Plaatsbekleedend Borg en het komt den Zijnen ten goede.
Een helder en juist inzicht in het lijden en sterven van onzen Heiland is noodig, doch niet genoeg. Om deel te hebben in Zijn opstanding, moeten wij deelen in Zijn lijden. En in Zijn lijden zullen we dan waarlijk deelen, als het ónze zonden worden, de Hem hebben gebracht in de handen der menschen. Dan komt de
verborgenheid van heb leven des geloofs in heerlijkheid ook in ons leven met vertroosting en blijdschap, als we zeggen mogen : ik ben niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen, die met Zijn dierbaar bloed voor al mijne zonden volkomen betaald heeft en mij uit alle geweld des duivels verlost heeft en mij nu alzoo bewaart, dat geen haar van mijn hoofd vallen zal buiten den wil mijns hemelschen Vaders, en die mij door Zijn Geest nu gewillig en van harte bereid maakt om God lief te hebben en Hem te dienen en te vreezen.
Dat is de vrucht, de zalige vrucht, van het lijden van Jezus Christus, onzen Heere, voor een iegelijk, die in Hem gelooft.
 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen